Bij mij is het juist andersom ^^. Ik was altijd redelijk perfectionistisch, wel eigenlijk nog steeds ergens in mijn achterhoofd.
Haalde elke week een sopje door mijn kamer, stofzuigen, dweilen. Ruimde elke dag de rommel achter mijn kont op, ergerde me nauwelijks.
Sinds dat ik dim heb is er geen doorkomen meer aan en laat ik het sneller liggen. In het begin toen ik nog thuis was de eerste paar weekjes, begon ik smorgens al met alle spullen opruimen in een route door het huis heen, was verzamelen, vuilnis ed. sopje etc etc etc dat alles spik en span was en elke dag weer de zelfde route.
Maar nu ik ook weer mijn studie heb opgepakt, jah dan doe ik de afwas 2, 3x in de week, (oke kook ook maar 2x in de week en maak allemaal diepvriesbakjes voor mij en dim ^^) en die pannen was ik meteen dan af. Dus het is dan ook niet veel. Vooral in tentamenperiodes heb ik sneller zoiets van: Nu Even Niet!
Dan doe ik alleen even de belangrijkste dingen: afwas, was, koken, stofzuigen.
Heb ik een middagje vrij, maak ik mijn slinger door het huis heen en heb ik zo weer alles op orde.
Dims speelkleed is trouwens de grootste ramp hier ^^, kijk er regelmatig naar met kriebels in mijn handen om alles weer netjes neer te zetten, ookal weet ik dat het geen nut heeft. Blokken hier, bakjes daar, ramelaartjes midden in het wandelpad gegooid zodat mama kan vliegen ![]()
