Hoi,
Dit is een hele nieuwe ervaring…
Amy slaapt al vanaf heel jong goed in en door. Altijd kan ik haar als ze wakker is in bed leggen, ze pakt haar knuffel en ik hoor haar niet meer tot de volgende ochtend. Als ze tussendoor wakker wordt geef ik de speen, een kus en ze vind het prima en is stil.
Maar nu sinds 2 avonden begint ze enorm te huilen als ik haar in bed leg. Zolang ik haar vast houd, al is het een pink of mn hand op haar beentje, dan is ze stil en dommelt ze in, maar zodra ik weg loop zet ze het weer op een huilen. Ze staat in 2 sec. aan haar voeteneind en is werkelijk hysterisch. Gisteren heb ik uiteindelijk na veel gewieg en gekus de 5 min. regel aangehouden. Ze hielt het 2 uren vol. Vanavond de 5 min.regel en al met al een half uurtje.
Ik geloof dat het ook tijd wordt om haar nog maar 1 x na het middageten te laten slapen, want ze wordt de laatste tijd steeds vroeger wakker.
Komt dit jullie bekent voor rond deze leeftijd? ze wordt volgende week 1 jaar.
liefs Annelies
Moe, maar niet alleen willen slapen
Hele vervelende sprong heb je hier mee te maken! Zie het oei-ik-groei-boek!
Het is puur uitproberen. Ze is grenzen aan het verleggen en ze realiseert zich dat ze met papa en mama kan sollen. Niet intrappen. Klinkt heel hard, maar zo is het wel.
Als er niks aan de hand kan zijn (vieze luier, ziek, pijn, etc.) dan is het toverwoord: negeren!
Niet van haar kamer af halen, niet bij jullie in bed nemen (hoe verleidelijk dat ook is als je al verschillende avonden/nachten aan het tobben bent), hooguit slokje water, weer in bed leggen, kusje en tjoepa de kamer af! En dan begint ze weer te huilen. Niet teruggaan!
Ze moet leren dat er niet met papa en mama te sollen is. En dat gaat af en toe dwars door je hart heen. Maar als je meegaat in wat Amy graag zou willen, is op een gegeven moment het eind zoek en gaat ze ook met andere dingen proberen om jullie tot wanhoop te drijven (eten bijv.!).
Groetekes, Sje
Sluit me bij Sje aan!
Absoluut in een sprong beland…
Misschien doe je dit al wel maar voortijd wel even uitleggen dat ze naar bed gaat, je kan even met haar voor het raam gaan staan om te laten zien dat het al heel donker is en alle kindjes gaan slapen. Jullie vaste bed-ritueel aanhouden.
En die 5 min. regel maar volhouden, zo te lezen had je de tweede dag al resultaat, van 2 uur naar een half uurtje!
Succes,
Groetjes Carolien.
Vreselijke sprong… Hier rond de 11 maand ook totaal een ander kindje gehad met Sylvie. Gelukkig was het met 1 jaar over!
Doe je al een vast bedritueel? En lees je bijv. een boekje of zing je een liedje? Wij zingen elke avond voor Sylvie en daarna is het kus en licht uit en klaar.
Hoe moeilijk het ook is, weet dat het einde in zicht is Sterkte!
Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie en Amy
Hoi,
vanaf haar geboorte hebben we een één vast ritueel als Amy naar bed gaat. De zelfde volgorde en de zelfde tijden.
en dan nu…Negeren…iedereen zegt het, maar wat is dat vreselijk zeg. Het liefst zou ik haar oppakken en bij me nemen. Vind het echt zo rot.
Ze is watervlug en staat in mum van tijd aan haar voeteneind. Als ik haar negeer blijft ze gewoon staan. Nu heb ik haar 1 x 5 en 1x 10 min laten huilen, maar ze blijft gewoon staan. Ze is hartstikke moe, maar ik kan haar toch niet blijven negeren als ze blijft staan. Dan rolt ze straks om omdat ze zo moe is…
zo sneu…dit heet dus opvoeden…
quote:
maar ze blijft gewoon staan. Ze is hartstikke moe, maar ik kan haar toch niet blijven negeren als ze blijft staan. Dan rolt ze straks om omdat ze zo moe is... zo sneu..dit heet dus opvoeden...
Ze valt echt niet zomaar. Uiteindelijk als de vermoeidheid wint, gaat ze vanzelf zitten en liggen om zo in slaap te vallen.
Dus ja het is inderdaad heel moeilijk, dat negeren, maar het is echt het enige wat helpt om haar te laten merken dat er niet met je te sollen is. Het gaat dwars door je moederhart, maar wen er maar aan: er komen in de toekomst nog veel meer moment die dwars door je moederhart gaan en daar moet je ook doorheen!
Groetekes, Sje
Hoi
Afgelopen nacht om 01.00 uur werd Amy wakker. Ik heb haar luier gecheckt en een slokje water aangeboden, kusje, speentje en weer in bed gelegd. Ik ben haar kamer uitgegaan en heb haar huilen genegeerd…ohw…wat voel ik me dan een strenge moeder…
Zelf niet slapen natuurlijk en met een knoop in mn maag naar haar liggen luisteren. Om 02.00 uur zag ik op de camera dat ze wakker was…af en toe een jengel, maar ze was rustiger. Ze stond nog steeds aan haar voeteneind overigens.
Om 3.00 uur schrok ik wakker, was toch wat ingedommeld en ik zag dat ze half slapend op haar kont tegen haar voeteneind aan geleund zat.
Ik heb haar neergelegd en ze heeft geslapen tot 7.00 uur.
Niet heel slecht toch?..!!
Overdag is ze ook wat meer kribbig als iets haar niet zind. Rot sprongen…
een paar nachten minder slaap vind ik niet zo heel erg, maar voor haar vind ik het zo sneu.
liefs Annelies
En hou je hieraan vast, want ongetwijfeld gaat ze ook een keer moeilijk doen met eten! Precies hetzelfde toverwoord geldt dan: negeren! (Zeker als het eten betreft wat ze altijd lekker gevonden heeft).
Groetekes, Sje