Mijn bevalling is eigenlijk veel te snel gegaan, Binnen 3 uur!! Maar ik zal bij het begin beginnen!
Mijn zwangerschap is eigenlijk heel goed verlopen, geen misselijkheid, geen zin in rare dingen alleen erge last van zwangerschapsjeuk, heel vervelend en helaas mag je dan geen medicijnen dus moest het met zalfjes doen die op den duur niet meer werkten, krapte me benen op den duur helemaal open helaas. In de 37e week ging ik voor controle naar de verloskundige en bleek me bloeddruk veel te hoog te zijn 150/97 dus moest ik gelijk naar het ziekenhuis. Daar aangekomen bleek dat er eiwit in me urine zat en moest ik na het weekend terug komen voor nog een controle, ik dus maandag weer heen en het eiwit was gestegen, en dit hield in zwangerschapsvergiftiging, dit betekende opname :( Hier had ik me totaal niet op voorbereid en vond het ook niet echt fijn. 'Savonds werd ons gelijk medegedeeld dat ik woensdag zou worden ingeleid en dat wij woensdag dus ons kindje hadden! Zooo dit was een schok voor ons tweetjes!haha maar wel leuk eigenlijk. Dinsdagochtend begonnen met gel inbrengen om het wat weker te maken., Disndagmiddag nog een keer inbrengen maar nog geen raar gevoel zoals hun zeiden. Me vriend en me broertje waren smiddags nog lekker op bezoek en hebben lekker lopen teuten en lachen. Ze gingen rond half 5 weg en om 5 uur kreeg ik wat last van me rug, dus heb ik om een kruik gevraagd, dit werkte helaas niet en het werd al erger, dus ik dacht ik ga even plassen en dan lekker rondlopen maar dat werkte ook niet meer het werd al erger totdat ik huilend alleen over de gang heen liep omdat ik niet meer wist wat ik met die pijn aanmoest, dus ik om een aspirientje gevraagd hahah achteraf dom natuurlijk maar ja dat wist ik niet.
De gyneacoloog zei kom maar even mee even liggen aan de monitor, bleek dat ik dus al om de paar minuten flinke weeen had!!! alleen zat het niet in me buik maar in me rug...heb ik weer...
Ik me vriend bellen dat hij maar terug moest komen omdat het begonnen was, zegt me vriend ook nog: Wat is begonnen? hahaha mannen he!
Dus toen hij was aangekomen konden we gelijk naar de verloskamer terwijl de pijn alleen maar erger werd, helaas werd het hartslagje van ons kindje bij elke wee lager en het moest nu heel snel komen anders werd het een keizersnede, om 18:55 had ik 3 cm ontsluiting dus volgens de gyneacoloog kon het nog best een tijdje duren maar dit kon ook weer niet ivm hartslag van de baby. Maar een wonder gebeurde en om 19:10 had ik volledige onstluiting en kon ik persen!!! wat een heerlijk gevoel, die pijn wegpersen! Helaas moest ik wel ingeknipt worden en moest ze met een vacuumpomp eruit gehaald worden anders was het niet goed gegaan met de baby. Om 19:44 uur is onze mooie dochter Jayda geboren, ze woog 2248 gram en was 47 cm, dit was veel te licht omdat ik dus zwangerschapvergitiging had en ze kreeg geen voeding meer in de buik, dus in de couveuse, gelukkig niet voor lang. Na een week in het ziekenhuis mochten we met zijn 3tjes heerlijk naar huis!!