Mijn verhaal, ervaringen, meningen en ideeen over de Borstvoeding bij mijn dochtertje Demi
11-07-2001
Om 10.29 uur ben ik bevallen van een gezonde dochter Demi, ze weegt 3055 gram. Een kwartier na de bevalling word ze al aan de borst gelegd, het drinken gaat natuurlijk nog niet meteen goed, het lijkt ook alsof ze nog niet echt honger heeft. Later op de dag word het nog meerdere malen geprobeerd, en ja hoor ze drinkt, maar wel erg kort vind ik zelf. De voedingen blijken ware vechtpartijen te worden met onze nu al driftige dochter, maar ik geef niet op ik heb hier heel lang naar uitgekeken, veel over gelezen dus ik wil dat het lukt!! De nacht word ze naar de babykamer gebracht in overleg met mij natuurlijk, ik vind het prima, ik heb de nacht ervoor niet geslapen, dus kan wel een nacht rust gebruiken, ik spreek wel af dat Demi absoluut geen fles krijgt. Ik ben als de dood dat ze dan straks mijn borst helemaal niet meer wil, de zuster spreekt dan ook met mij af dat ze cupfeeding krijgt, en als dat niet lukt dan maken ze mij wakker voor de voeding. s'Morgens om 07:00 uur word ik gewekt door de zuster, ze komen Demi brengen voor een voeding, die nacht heeft ze een klein beetje cupfeeding gehad, maar niet echt veel. Ze word bij me aangelegd, jee wat voel ik me soms een kluns, ik krijg ze dan ook zelf niet aangelegd, daar is nog ervaring voor nodig ook dacht ik bij mezelf. Het ziet er allemaal zo makkelijk uit bij andere moeders, nu moest ik zelf, en Demi lag overal aan te happen behalve aan mij borst. Nou ook deze voeding gaat 5 minuten goed en dan laat ze alweer los en word erg boos, dus er word weer cupfeeding gedaan, want ze raakt compleet in de stress en daar werd ik ook gestrest van. Er werd bij mij een kolfapparaat gebracht om de voeding beter op gang te krijgen. Nou dat leek het probleem niet, want het stroomde al redelijk goed voor een 1e dag. Daarna mochten we naar huis.
Het voeden bleef steeds een probleem, Demi was erg driftig en ik heb ingetrokken tepels, en dat leverde toch een probleem op, dus in overleg met de verloskundige zijn we het gaan proberen met tepelhoedjes, nou dat werkte perfect, over was de ellende Demi dronk goed en kwam ook goed aan, ze is maar 5 dagen onder het geboortegewicht geweest, en zat er dus al snel weer boven.
Natuurlijk gaat niet altijd alles perfect, Demi heeft dan ook wel eens een regeldag, nou ik kan je vertellen, die zijn een regelrechte RAMP, je bent dan zowat de hele dag aan het voeden, dan wil ze zowat ieder uur eten, na een dagje ofwat is het dan gelukkig weer over, dit is om de voeding op peil te brengen op het moment dat ze meer gaan drinken, dus dan moeten je borsten ook meer aan gaan maken.
Die tepelhoedjes begonnen mij al snel te vervelen, iedere dag uitkoken, en dan het gedoe als je eens ergens bent en je moet voeden, nou discreet voeden is er dan niet echt bij, het knoeit verschrikkelijk, want op het moment dat je de toeschietreflex krijgt, dan loopt het tepelhoedje al vol. En Demi is redelijk driftig als ze honger heeft dus slaat het hoedje er regelmatig af, met het gevolg dat de al toegeschoten melk op mijn broek belandde, een knoeiboel dus. Ik was altijd in de weer met spuugdoekjes en dergelijke. Tot het moment kwam dat ik het echt zat was, ik had geen makkelijk gevoel bij het borstvoeden, ik vergat regelmatig om de tepelhoedjes mee te nemen als ik van huis ging, en als Demi dan moest eten hadden we dus echt een probleem. Ik heb dan ook wel eens op het punt gestaan om over te stappen op flesvoeding, maar als ik daar even over na dacht zaten daar ook nadelen aan, bv eerst naar beneden om de 1e voeding te geven, je moet er altijd aan denken om het bij te hebben, iedere dag flessen uitkoken, en niet geheel onbelangrijk, het is ook nog veel duurder. Dus ik besloot om echt heel goed mijn best te doen om van de tepelhoedjes af te komen.
Demi was 2 maanden, toen ik het voor het eerst probeerde, helaas het draaide steeds uit op een vechtpartij, en met gevolg een boos kind wat vervolgend niet wilde drinken. Toch maar weer even verder met de hoedjes, en ik besloot om het over een paar weken weer te proberen, Demi was 3 maanden toen ik het weer probeerde, ze dronk even aan de borst, maar het leek alsof ze de tepel gewoon niet goed vast kon houden, dus dit was ook geen optie, ik heb dit gestoei 1 week volgehouden, en toch maar weer besloten het even te laten rusten. Ik had overleg gehad met een lactatiedeskundige en die zei ook het even te laten rusten, maar het zeker te blijven proberen, want als je je kindje met tepelhoedjes voed komen ze minder aan, nou ik had er echt een rotgevoel bij, en zat me dus vreselijk daarover op te winden, wat ook niet bevorderlijk is voor de borstvoeding, Demi kwam niet echt heel veel aan, gemiddeld zo'n 350 gram per maand, terwijl borstvoedingskinderen vaak meer aankomen, nu is natuurlijk niet ieder kind hetzelfde. Dus had ik er echt genoeg van, Demi was 4 maanden, en kwam naar mijn mening te weinig aan, ze woog pas net 5 kilo. Ze volgde de onderste lijn van de groeicurve. Dus ik probeerde het op een ochtend weer, en warempel ze dronk erg goed uit de borst, ik was zo trots als een pauw, maar ik juichte niet te hard want je weet maar nooit.
Ik heb toen een week een beetje om en om gedaan, net hoe het uitkwam, soms met en soms zonder tepelhoedje, want ik merkte dat als ze zonder dronk, ze ook sneller honger had, ze dronk steeds beter en dronk intussen helemaal zonder tepelhoedjes. Maar ik was weer erg onzeker daardoor, maar ik besloot het even vol te houden, ze was met 4 maanden nog gewogen op het cb, dus ik besloot na 2 weken weer te gaan wegen, nou dat hield ik dus niet vol, na 10 dagen ben ik naar het inloopspreekuur gegaan om Demi te wegen, nou wat denk je ruim 200 gram aangekomen, 210 gram om precies te zijn, dus ik was daar natuurlijk erg blij mee, en nu pas zie ik zelf dat ze aankomt, krijgt echt kussentjes op d'r handjes en voetjes, en lekkere bolle toet!! En het eten gaat nu prima, ze pakt de borst zonder problemen, dus ik ben van plan het nog even vol te houden!! Nu is Demi bijna 5 maanden, en ik geniet met volle teugen van haar, en van het borstvoeden!! Als het aan mij ligt gaan we voorlopig nog wel even door.
Zo dit was mijn verhaal, hopelijk schrik ik niemand ermee af, want ieder ervaart het anders, er zijn mensen die beginnen zonder problemen en voeden zo een hele tijd zonder problemen, ik heb er iets meer moeite voor moeten doen, maar het was zeker de moeite waard!!
Groetjes Nathalie trotse mama van Demi