Nee ik ga nu niet zingen, maar ik was vandaag met Morgan en Mervin bij mijn opa. Hij zit sinds twee weken nu in een verzorgingstehuis.Hij heeft alzheimer en thuis alleen wonen ging niet meer. Hij vereenzaamde en het werd ook gevaarlijk. Hij at niet goed meer en verzwakte te veel. Hij had wel thuiszorg alleen is dt ook maar 3 keer pe dag. 24 uur verzorging is gewoon niet te betalen aan huis. Dus met veel vijfen en zessen hebben mijn moeder en haar broer hem in een verzorgingshuis gekregen. Het werd mijn moeder ook te veel. Ze woont in Noord Holland maar was merendeel hier of als ze niet hier was was ze nog bezig met hem. En mijn tante heeft net zware chemo’s acter de rug dus mijn oom heeft het ook knap zwaar gehad.
Maar goed nu gingen wij vandaag op bezoek, en wat wil het toeval er woont daar ook een mevrouw die mijn opa van vroeger kent. Mijn opa is kunstschilder (ja wat wil je met zo’n naam) en hij is een vrij grote naam in de (haagse) kunstkring. En hij heeft haar man dus goed gekend. Alleen nu is ze ineens zijn ‘geliefde’, Ze zitten de hele dag bijelkaar, zij hangt de hele dag op hem en waar hij is is zij en en andersom. Oke zullen sommige zeggen wat schattig en wat lief, maar ik vond het in zoverre vervelend dat ik geen gesprek met hem kon voeren want zij had steeds het woord voor hem, als ik me tot hem wende zat zij er tussen. Ik had wat geld meegenomen om wat te drinken met zijn allen, alleen met zijn allen zou dus ook haar erbij zijn. Ik weet het het is een verzorgingstehuis, en ze hebben ze niet meer 100% op een rijtje, maar ik voelde ook echt een steek naar mijn oma toe. Ze is nu 9 jaar geleden overleden, maar ook zoals mijn opa praatte leek het wel of Oma er nooit geweest was of zo. Nou ga ik daar niets over zeggen of zo, maar ik heb wel een beetje het idee dat ik mijn opa al kwijt ben nog voordat ie weg is zeg maar. Hij zal steeds slechter worden en god verhoed dat ie nog leeft als ie ons niet meer kent, maar die dag kan komen. Maar ik had onze gesprekken zo graag nog even voortgezet.
Ik heb bij vertrek haar netjes een hand gegeven, wat doe je anders, maar ik heb een heel verdrietig gevoel nu. Ik had zo graag nog even mijn opa willen hebben als mijn opa.
Groetjes,
Michèle