Of eigenlijk mijn tante. Mijn opa zit nu denk zo’n 2 jaar in een verzorgingstehuis zoals de meeste wel weten. Hij is erg gelukkig nu en heeft vandaag zijn 87ste verjaardag gevierd.
Maar nu hebben mijn moeder en haar broer en zussen een tijdje terug al besloten dat we spullen uit zijn huis mochten uitkiezen. Want hij heeft veel kunst en zo en te veel om allemaal te bewaren maar om alles zo te verkopen wilde we ook niet. Ik bedoel sommige dingen betekenen veel voor mensen. Dus iedereen heeft een lijst gemaakt alleen een van mijn tantes maakte het wel heel bond. Ze eiste bijna alles op en wilde eigenlijk niks delen. Mijn opa had 3 beeldjes van een beeldhouder en zij, mijn neefje en ik wilde er een van. Eigenlijk wilde zij de alle 3 maar dat vond de rest niet goed. Een beeldje hadden mijn oma en ik een band mee en dat heb ik ook gekregen en mijn neefje het andere. Nou heeft ze van de week uit woede en omdat ze vond dat ze te kort gedaan is al het tafelzilver ‘gejat’ en andere dingen meegenomen omdat ze vond dat ze daar recht op heeft.
Wij zijn zo kwaad. Ik bedoel wij zijn geen van allen van geld, maar stelen van je familie dat doe je niet. Ze gaan nu een nieuw slot op de deur laten zetten. Maar ik geloof dat ik heel blij mag zijn dat ik mijn spulletjes al heb zeg maar.
Groetjes,
Michèle