ik ben dennis 28 jaar en word in jullie 09 voor het eerst vader,
mijn ex kwam 2 welken nadat het uit was erachetr dat ze zwanger was ,
erg blij waren we
en ineens ga maar vechten voor je kind ik wil je nooit meer zien
ik mag nog!! wel mee op de controles in het ziekenhuis maar verder durf ik nu nog niet te denken
als je vrage hebt stel ze
gr dennis
Beste Dennis,
ik las je verhaaltje op deze site, heel toevallig eigenlijk, was namelijk opzoek naar iets anders hahaa.
Je verhaal klinkt een beetje herkenbaar. Mijn vriend en ik hebben nu samen een zoontje van 2 jaar en gaat gelukkig allemaal goed maar hij heeft ook een zoontje van inmiddels 7 jaar. Deze is voortgekomen uit een soort met one night stand maar de moeder van zijn kind was hier op uit, lang en ingewikkeld verhaal maar goed. Hij koos er net als jou wel voor om er voor het kind te zijn en ging ook mee naar controles maar dat was het. Hij mocht het niet erkennen en veel gedoe. Uiteindelijk heeft hij hem wel mogen bezoeken en na ongeveer 9 maand mocht hij ook komen logeren bij hem. Zij heeft natuurlijk heel moeilijk en lastig gedaan maar mijn vriend heeft altijd voet bij stuk gehouden.
Toen ik zwanger raakte was natuurlijk helemaal drama, we mochten hem niet meer zien en blablabla...
Nu heeft zij een nieuwe vriend en begint ze ineens te zeuren dat ze geld wil zien (wij hebben geen allimentatie betaald, wel geld toegestopt) het probleem is alleen dat mevrouw er altijd piekfijn bij loopt en de kleine jongen afgetrapte schoenen draagt, broeken die veels te kort zijn en verwassen shirts draagt. Liever heeft ze niet dat wij met hem naar de kapper gaan want schijnbaar vind ze het prettig als haar kind er bij loopt als een slons. Dit gaat ons natuurlijk aan het hart en heeft hij al jaren een eigen kledingkast bij ons. Want kleding meegeven had ook geen nut, zagen er nooit iets van terug...Dus nu kon mijn vriend hem ineens wel erkennen en nu laten we het van haar afhangen. Alles zal n uwel via de rechter moeten gaan, we bespreken niets meer met hun ondeling wat dit soort zaken betreft. Onze eis is namelijk dat wij gedeelde voogdij krijgen en dat wil zij perse niet. Tot die tijd betalen wij ook niet. Maar goed, ze is een beetje afgekoeld en ben blij dat hij 7 is, dan kan hij zelf ook al een beetje relativeren.
Kijk ik weet niet hoe zij is, je ex, maar vind het altijd positief als vaders klaar staan voor hun kind, is voor mij vanzelfsprekend maar in veel gevallen leert de praktijk anders. Probeer voor de show iig gewoon tegen haar te doen, vrouwen kunnen zo gemeen zijn namelijk. Op het moment jij een misstap begaat voelen ze zich nog machtiger namelijk. Het verhaal erkenning, stelt geen moer voor, je kind krijgt er namelijk niets van mee en jij hebt alleen plichten, geen rechten! Lullig maar waar...Hoe is je band met haar ouders, broers, zussen, vrienden?? Probeer anders is iets via hun of schrijf een brief naar haar met je ideen, gevoelens en mstel haar een plan voor, soms is dit een makkelijkere manier om tot iemand door te dringen, maar wees niet wanhopig want dan heeft ze je precies waar ze je hebben wil.
Het is overigens wel zo dat als jij de kleine niet mag erkennen en zij een nieuwe vriend krijgt en daar mee trouwt (of jij met een andere vrouw) dan kun je vanaf dat moment je kind niet meer erkennen. Verder wil ik je nog aanraden alles zoveel mogelijk officieel te regelen, als je daar een kans toe krijgt.
Ik wens je iig heeeeel veel succes en hopelijk draait ze een beetje bij want het is zo een geweldig iets. Mocht het nou allemaal echt heeel erg tegenzitten, het duurt even, maar op den duur gaan ze toch vragen naar hun vader en hun moeder op den duur verwijten maken waarom ze jou niet mocht zien.
Achter elke wolk schijnt de zon...soms duurt het even maar ooit, komt deze tevoorschijn.
Groetjes Cindy