Mijn bevalling


#1

Op 4 november 2010 1 dag  voor mijn man zijn verjaardag kwam ik erachter dat ik zwanger was, wat een geluk! De hele zwangerschap heb ik niet mogen klagen bijna geen last van misselijkheid alleen snel moe maarja je neemt ook wat extra's mee.

vrijdag 8 juli was de uitgerekende datum maar nergens last van zelfs nog naar de bbq geweest van mijn man zijn werk waar ze allemaal nieuwschierig waren dus afgesproken als ze maandag geboren zou worden ging ik bellen.

Op zondagmorgen om 9 uur (ja weet het nog precies) begon het te rommelen, ik dacht misschien is het wel loos alarm dus nog gezellig bij mijn ouders koffie gedronken s'middags kwam mij zwager en schoonzus met de kids koffie drinken (toen kreeg ik iets meer last maar liet mij niet kennen) nadat die weg waren ben ik onder de douche gesprongen en toen kwam mijn tante nog langs phoe daar had ik geen zin meer in dus had ik haar extra niks aangeboden dus die was zo weer weg (beetje gemeen maar we wilde dat niemand het wist als het zover was)

s'avonds begonnen de weeën door te zetten, en heeft mijn man tegen half 11 de verloskundige gebeld en ze was er snel maar toen had ik nog maar 2cm ontsluiting viel tegen, afgesproken dat ze om 2uur weer zou komen. oke nog maar een keer douchen en nog een keer maar toen kwam ik helemaal ik de rugweeën en ik wist niet meer wat ik moest doen dus om half 2 de verloskundige gebeld maar toen had ik 4 cm ontsluiting maar omdat ze zag dat ik het niet ging volhouden zo hebben we toch besloten om naar het ziekenhuis te gaan voor pijnstilling wat een opluchting. om 2 uur waren we in het ziekenhuis en bleek ik al 6cm ontsluiting te hebben toen werd ik aangesloten aan de ctg en infuus en om 3 uur eindelijk de pijnstilling via het infuus wat heb ik gelachen tijdens de weeën. om kwart voor 4 bleek ik al volledige ontsluiting te hebben en werd ik direct van het infuus afgehaald en mog ik beginnen met persen (wat een opluchting) en nog geen 15 minuten geperst te hebben had ik onze prachtige dochter Fleur in mijn armen 3.59uur

Dus kon ik die maandag alsnog mijn man zijn werk bellen haha