Inderdaad veel bevalling-verhalen, dus ik kan bijna niet achterblijven ;-)
Ik was 19 toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, de vader van mijn kindje heb ik het vrij snel verteld, alleen was zijn reactie: Ik kan geen vader zijn. Natuurlijk een vreselijke reactie, maar vastbesloten dat ik het hoe dan ook houden wilde, of hij wel of niet verder wou gaan.
Toen ik 8 weken zwanger was, kreeg ik mijn eerste echo. Ik wilde het eigenlijk nog niet geloven, dat zoiets kleins, wat later tot volwassene opgroeit, in mijn buik zat! Met 12 weken, kreeg ik weer een echo! Gelukkig was alles goed! Mijn buik groeide aardig, dat het bijna niet meer te verbergen was.. Ik kwam langzamer hand op mijn uitgerekende datum, maar meneertje vond het leuk om nog even 11 dagen langer te wachten. Ik kreeg die maandag 8 juni 's nachts wat steken in mijn buik, weeen, en heb die nacht niet echt lekker geslapen. Dinsdag 9 juni de hele dag ook door wat raar gevoel in mijn buik, en 's avonds werd het maar erger en erger dat ik besloten had om de verloskundige maar te bellen. Die kwam er om 22u aan, en checkte hoeveel ontsluiting ik had. Dit was 2 cm.. We moesten weer bellen ( ik woonde bij een vriendin ) als de weeen om de 5 minuten kwamen, maar dat duurde niet lang! om 2uur weer gebeld en half 3 stonden ze weer naast mn bed. Ik had toen pas 4cm ontsluiting.. Besloten werd, om om 8uur even contact op te nemen, mits het natuurlijk heftiger werd, maar het bleef eigenlijk hetzelfde. 8uur hadden we contact met de verloskundige, en mochten om 9uur naar het ziekenhuis, om de vliezen te breken en wee-opwekkers te krijgen. In et ziekenhuis had ik nog steeds 4cm, maar na ik aan de wee-opwekkers aangesloten was, werden de weeen steeds heftiger en had ik uiteindelijk om kwart over 3 'smiddags volledige ontsluiting en mocht ik persen!
Nog geen 10 minuten later, om 15.28uur is mijn zoon Nathanael Stephan geboren. Een heerlijke vent van 50 cm en 3760gram. Ik was wel, omdat het vanwege het zuurstof tekort, ingeknipt, en dat moest later gehecht worden, maar ik was zo blij dat het eindelijk achter de rug was en dat ik mijn mannetje in mijn armen had! :)