19 juli was mijn uitgerekende datum. maar mijn dochtertje kondigde zich 17 juni al aan. ik had net een week en 1 dag verlof. ik stond die ochtend al een beetje beroerd op. ik dacht ff douchen ( rond 08.00 uur )en dan gaat het wel weer. nu niet dus. ik stond onder de douche en liep mijn vruchtwater al weg. op dat moment was dat nog niet helemaal duidelijk, je verwacht het natuurlijk ook niet. een vriendin van me gebeld, en de verloskundige. tegen 9.30 uur was mijn vriendin er en even later de verloskundige ook. ik had toen al om de 3 minuten weeen. ze konden niet vast stellen of het vruchtwater was dus mest ik naar het ziekenhuis. daar kwam ik aan een monitot te liggen. om 13.00 uur moest ik mijn vriend bellen om te vertellen dat we vandaag papa en mama gingen worden. die is natuurlijk direct van zijn werk naar het ziekenhuis gekomen. om 14.00 uur kreeg ik een ruggenprik, had erge rugweeen en kon daar helemaal niets mee. die prik was echt geweldig. uiteindelijk mocht ik pas savonds om 19.15 uur gaan perzen en werd onze dochter om 20.30 uur geboren. ze was te vroeg dus werd eigenlijk vrij snel bij me weg gehaald voor de nodige onderzoekjes. ze is daarna op de afdeling neonatolgie komen te liggen. aan een monitor, die 48 uur lang registreerd. na de 48 uur mcht ze daarvan af omdat ze het prima deed. maar helaas, ze werd geel. dus mocht ng niet mee naar huis. ze heeft uiteindelijk 8 dagen op de warmtekamer gelegen. een paar dagen een billyblacket onder haar kleertjes op haar ruggetje. uiteindelijk mocht ze dan naar 8 dagen mee naar huis. dit was heel appart. we waren al een week papa en mama en hadden nu pas ons moppie thuis. het heeft daarom ook nog heel lang als onwerkelijk gevoeld. het is ook allemaal zo snel gegaan. maar het gaat nu allemaal helemaal goed met haar en kan me geen leven meer voorstellen zonder haar.
