Ik ben stefanie en inmiddels moeder van een geweldige dame van bijna 4 jaar…Ook ik wil graag mijn bevallings verhaal met jullie delen.
Ik was op 22 augustus 2007 uitgerekend van onze kleine meid maar die dag kwam in zicht en er gebeurde helemaal niks…
Naar mate de dagen verstreken voelde ik helemaal niks tot op die nacht van maandag 27 augustus op dinsdag 28 augustus…
We waren bij mijn ouders thuis omdat in ons toenmalige huisje het te klein was om te kunnen bevallen en ik wilde graag thuis bevallen…
Het was omstreeks 10 uur die maandag avond dat ik op bed ging want ik was kapot had een drukke dag achter de rug en had last van mijn rug, ook omdat ik last had van bekkeninstabiliteit.
Ik werd s'nachts rond 1 uur wakker met wat last van mijn rug en dacht dat ik verkeerd had gelegen, dus even plasje gedaan en maar weer een poging gedaan om te gaan slapen, maar hoe langer ik lag hoe meer pijn ik kreeg dus toch maar met de goede bedoeling naar beneden gegaan en even wat gedronken.. Maar de pijn die nam niet af dus ik mijn moeder maar roepen dat ik een soort kramp achtige spierpijn in mijn rug had die niet minder werd maar erger. Tot dat mijn moeder zei je moet maar even de verloskundige bellen want je kon wel eens last hebben van Rug weeen....zelf nooit bij stil gestaan dus heb ik de verloskundige gebeld en die was er iets over 2 die nacht, en even onderzocht ja de bevalling was begonnen ik had 1 cm ontsluiting, alles stond al klaar omdat ik al 6 dagen over tijd was...
Intussen mijn zus gebeld want die wilde er vanaf begin tot eind ook bij zijn en mannetje geprobeert wakker te krijgen maar die was zover in dromenland dat ik hem het we 10 keer heb gezegd en nog niet wakker, maar aangzien de wekker ging om half 6 zou hij snel genoeg beneden zijn..
Ik had met de verloskundige afgesproken dat ze om 10 uur weer zou komen, en wij aan het klokken hoe snel de weeen kwamen en hoe veel tijd er tussen zat..
Rond 9 uur kwamen ze ineens in volle vaart en zat er nog geen 2 minuten tussen, mannetje was inmiddels ook helemaal klaar en had zijn werk al afgebeld met de mededeling dat hij vandaag wel eens papa kon gaan worden en dat de bevalling begonnen was..
Om 10 uur kwam de verloskundige weer en voelde en zat nog maar op 2 cm, ook was mijn vruchtwater nog niet gebroken dus ook dat gedaan en was allemaal goed, ook tegen mij gezegd dat de weeen nu in volle gang zouden komen.Nou dat klopte ook volledig hoor.. Om 1 uur kwam de verloskundige weer en had ik om de minuut een wee die bijna een minuut aan hield had even tijd om te zuchten en dan was de nieuwe er al weer.
Maar weer gevoeld en zat nog maar op 3 cm en aangezien ik al 12 uur bezig was hebben ze besloten dat ik naar het ziekenhuis moest omdat ik het zo niet zou volhouden.
Aangekomen in het ziekenhuis bleek ik 4 cm ontsluiting te hebben en hebben ze me een ruggeprik gegeven omdat ik super goede weeen had maar de onstluiting niet wilde vorderen, dus ook gelijk aan de weeen opwekkers gelegd.
Intussen gingen er allemaal toeters en bellen af en bleek mijn bloeddruk nog maar 80-34 te zijn wat de hele zwangerschap rond de 125-80 en de 130-80 zat, en onze meid haar hartslag viel vaak naar de 50 dus gelijk medicijnen gekregen en wilde niet verbeteren, Rond 6 uur kreeg ik te horen dat ik volledige ontsluiting had en mocht dus mee persen (voor zover dat gaat met verdoofde buik en voeten) maar naar 35 minuten mee geperst te hebben was er nog niks te zien en besloten ze de vacuum te gebruiken dus 1 keer geknipt maar dat wilde ook niet lukken dus kreeg ik al snel de 2e knip en grotere vacuum pomp. Uiteindelijk is onze dochter Kaleigh geboren om 18:40 met het geboorte gewicht van 3650 gram en 52 cm.
Haar apgar score was 9-10-10 dus super goed en ook de nageboorte ging super en ze hebben me bijna een uur liggen hechten, had in totaal ruim 40 hechtingen. En we moesten verplicht 24 uur in het ziekenhuis blijven omdat kaleigh was geboren met de vacuumpomp. De volgende avond zijn we met zijn 3tjes naar mijn ouders hun huis gegaan. Al met al een redelijke bevalling gehad die 18 uur heeft geduurd, maar 23 dagen na de bevalling kon ik nog niet zitten en naar de huisarts gegaan en daar bleek dat ze 3 niet oplosbare hechtingen in mijn bekkenbodum hadden gezet die zwaar ontstoken waren waardoor ik niet kon zitten. Dokter heeft ze er uit moeten knippen zonder verdoving en wat heb ik daar een pijn van gehad maar toen ze er eenmaal uit waren kon ik weer gewoon lopen zonder pijn en weer zitten dus kon het echte genieten weer verder gaan.
Dit was mijn verhaal van mijn bevalling, en ik denk dat er meerdere mensen zijn die ook zo'n soort gelijke bevalling hebben mee gemaakt, maar wilde hem toch graag met jullie delen.