Mijn 3 bevallings verhaaltjes

#1
Bevallings verhaal van mijn 3 kindjes Kevin* ,Dylan en Kaitlyn

het eerste verhaal is van ons zoontje kevin die maar 29 weken in mijn buik mocht leven.

* de geboorte van Kevin *

maandag 21-08-1995 ik word om half acht ingeleid,ik weet op dat moment dat ons kindje al 2 dagen niet meer leefd.dus een hele emotionele dag voor ons en vooral heel zwaar.alles werd aangesloten en ik kreeg de mededeling als ik een wee kreeg die maar pijn deed moest ik bellen , want dan kreeg ik een morfine spuit.nou daar lig je dan wachten tot het gaat gebeuren.half 4 in de middag ik ga pijn in me rug krijgen en niet zo zachtjes ook,ik bellen en ik kreeg de eerste shot.na 10 minuten was ik vertrokken want ik had een zware dossis gehad.na de eerste shot weet ik ook nog maar weinig van wat er allemaal om me heen gebeurd is,in ieder geval heb ik 6 spuiten gehad.
om 03.00 werd ik wakker,ik moet poepen schijn ik gezegd te hebben,hans heeft de dokter geroepen en die kwam meteen.8cm ontsluiting,ik mocht langzaam meeperzen.ondertussen werd er van alles uitgelegd van wat me nog te wachten stond.
na 4 keer perzen kwam onze zoon kevin eruit.helemaal volmaakt echt een baby.eerst schrok ik omdat zijn mondje open ging even had ik hoop maar dat was snel weer weg.
kevin is op 22-08-1995 om 03.20 geboren hij woog 550 gram en was 25cm groot.ook al was onze zoon overleden ik vond het een mooie bevalling geen nare ook omdat ik gelukkig geen pijn gevoeld heb.maar door ons verdriet heen waren wij toch gelukkig met onze zoon.

* geboorte van dylan *

mei 1996 yes overtijd het zal toh niet waar zijn.ik naar de dokter met bibberige benen waarvoor dat weet ik nu nog niet.
en ja hoor ik was zwanger ik was blij,bang verdrietig.4 januari zal onze kindje kunnen komen.afspraak bij de gynaecoloog gemaakt en die maakte een rekensommetje hou het maar tussen kerst en oud en nieuw,ook goed dacht ik.
ben veel misselijk geweest maar dat kon de pret niet bederven.met 29 weken zwangerschap stond dylan stil met groeien de angst kwam weer naar boven,nee niet weer.met 30 weken ben ik terug voor controle en echo,dylan was weer gaan groeien een goed teken.begin december wou ik ingeleid worden maar dat mocht niet omdat dylan nog niet goed gegroeid was en nog even door kon groeien in me buik moest hij blijven zitten tot dat ik spontaan zal gaan bevallen.
22-12-1996 die dag werd ik al om 06.00 wakker kan niet meer slapen dan er maar uit.08.00 ma gebeld dat ik mee ging naar de makro die was open ( het was zondag namelijk).smiddags zij ik nog ik weet het niet voel me zo opgeblazen en het lijkt wel of me buik op me knieen hangt,de donderdag ervoor was ik al mijn slijmprop verloren dus het kon komen.maar er gebeurde niets die middag.savonds lekker shoarma gegeten en lekker lui op de bank met een filmpje.om 20.50 kreeg ik kramp,ga maar lekker poepen zij man lief,het eten is niet goed gevallen.niets was minder waar natuurlijk,maar na een uur werd het steeds erger om de 5 soms 8 minuten.wij een lijst bijgehouden het was niet geregeld dus wij naar bed om 01.00 maar toen kwamen ze om de minuut.toen besloot ik toch maar te bellen met het ziekenhuis en kon gelijk komen.heb daar nog heerlijk gedoucht maar al snel kreeg ik persdrang,toen ik aankwam had ik al 6 cm ontsluiting,dus het was te verwachten dat het snel kon gaan.na een half uur persen kwam om 03.50 dylan op te wereld met een gewicht van 2740 gram en de lengte 47 cm.wat was dat heerlijk gegaan.iets ingescheurd maar dat kon de pret niet bederven.al met al een fijne en pijnlose bevalling.ja op de kramp na dan maar dat was ik snel vergeten.

* geboorte van kaitlyn *

april 2000 een positieve test ik was weer zwanger heerlijk.
alleen ik moest die week geopereerd worden aan me gal.
alles was aangepast voor de operatie en we hebben die goed doorstaan.alles is goed gegaan tot week 28 de weeén kwamen,gelijk naar het ziekenhuis en aan de weeénremmers gelegd door middel van een infus.na ruim 2 weken mocht ik naar huis met tableten die ik tot week 35 moest slikken om de kleine veilig in me buik te laten zitten.
na 3 opnames en af en toe erheen omdat ik dacht dat de kleine kwam heb ik toch een fijne zwangerschap gehad,oke ik had zwangerschapsuiker en te vroeg weeén en mocht niets meer doen.toch heb ik genoten.zelf had ik een vermoeden dat de kleine de 15e zal komen,die dag had ik dus ook flinke weeén,maar na al die valse hoop ga je twijvelen,toch besloten we om savonds na 23.00 te gaan.ik had 3 cm ontsluiting en me baarmoeder mond moest nog een klein stukje,ga maar naar huis want de weeén waren ook weer gestopt,ik zie je binnenkort wel weer,zij de gyn.
en inderdaad zondag morgen om 05.00 braak mijn water en om 06.00 kreeg ik weeén en om 07.00 besloot ik het ziekenhuis maar te bellen.ik mocht gelijk komen,oppas regelen en daar gingen we weer,maar omdat nu mijn water gebroken was had ik hoop dat het die dag zal gebeuren.om 08.00 kwam ik aan en om 08.15 had ik al persdrang.gelijk naar de verloskamer gereden waar ik al 8cm ontsluiting had.en om 08.46 is onze dochter geboren met het gewicht van 3425 gram en 50 cm lang.
door deze snelle bevalling was ik ook weer ingescheurd,niets aan te doen.