De bevalling is relatief gemakkelijk
gegaan. Het is ingeleid met 38 weken en 5 dagen omdat
was. De laatste paar weken schommelde de onderdruk
rond de 100. Het heeft wat langer dan verwacht geduurd
voordat ik volledig ontsluiting had om 9.00 uur was er ongeveer 1 cm ontsluiting. De Gyn heeft toen gelei ingebracht om de baarmoeder te laten rijpen en de ontsluiting te bevorderen. Dat had nagenoeg geen resultaat en om 13.00 uur was er nog niet veel veranderd ik had nauwelijks meer ontsluiting. Met een schedesonde (die normaal op het hoofdje van de baby wordt geplakt tijdens de bevalling om de hartslag te kunnen registreren) is de Gyn er in geslaagd om de vliezen te breken en toen kon ik aan het infuus met weeen opwekkers. De weeen begonnen al vrij snel daarna maar het duurde toch nog lang voordat de ontsluiting goed opgang kwam om 16.30 had ik nog maar 4 cm ontsluiting. Om 18.00 ben ik in het ziekenhuis bad gaan liggen om beter te kunnen ontspannen en daardoor de ontsluiting te bevorderen. Toen ging het snel na een kwartier lag ik persweeen op te vangen (voor zover dat mogelijk is ) want volgens de verloskundige zat er nog steeds een randje. toen de ontsluiting volledig was moest ik nog naar de verloskamer terug. Ik voelde
het hoofdje al toen ik nog naast het bed stond. Ik heb haar met 1 keer persen bijna gelanceerd op deze wereld. Zij was danook 46 cm lang en 2920gram (8 cm en 1,5 pond kleiner als mijn eerste kindje Matthijs. Hij was 3760gr. en 54 cm lang)
Mijn eerste kindje is met de vacuumpomp geboren na een ruggenprik ( ik kreeg geen persdrang dus moest op eigen kracht persen en dat was geen succes). Ik kreeg de ruggenprik omdat ik door een paar dagen heftige voorweeen en veel rugweeen helemaal uitgeput was.
Vergeleken met deze bevalling was dit veel eenvoudiger.