Hoi mama’s,
Julia is al een week snipverkouden. Zo zielig. Ze heeft rode oogjes, haar neus loopt en ze kucht heel veel. Ze wilde niet goed drinken en was lusteloos. Nu gaat het wel redelijk.
Doordat ze vooral 's avonds en 's nachts zo moest hoesten, kon ze niet slapen. En als Julia niet kan slapen, gaat ze huilen. Ze kan niet goed in bed liggen zonder te huilen, d.w.z. niet meer dan een paar minuten. Dan lagen we zelf net in bed en dan hoorden we gehoest, gevolgd door gehuil. Even laten liggen maar, maar dan werd het huilen erger. Ze stopte als we haar oppakten en naast ons in bed legden. Dat wordt vaak afgeraden, maar wij doen het gewoon omdat Julia het ook fijn vindt. Wel alleen als er iets is.
Nu ligt mevrouw al vier nachten bij ons. 's Avonds begint ze in haar eigen bed, maar ze eindigt altijd bij ons. Na de nachtvoeding probeer ik haar terug te leggen, maar daar trapt ze niet in. Ze gaat huilen en dan kan ik kiezen: of zelf niet slapen, of haar maar meenemen naar ons…Drie keer raden wat we dan doen. Ik vind het alleen niet goed als ze altijd bij ons ligt, dus ik wil dat ze gewoon weer in haar eigen nestje gaat liggen. Ze moet er niet aan gaan wennen, maar het lijkt alsof ze na vier nachten al niet meer terug wil…Hoe kan ik het aanpakken?
Groetjes Rainbow
Trotse mama

