Vandaag zouden Marijn en ik carnaval vieren op de school waar ik werk maar dat liep even anders. We hadden ons in de carnavals kleren gestoken en gingen naar beneden om te eten en ja bij de laatste trede ging het mis en Marijn viel met zijn hoofd tegen de kopse kant van de deur. En ja hoor een beste jaap boven zijn wenkbrauw. Gelijk een theedoek erop en het bloeden stopte vrij snel gelukkig. Ik zag gelijk dat het gehecht moest worden en we konden direct terecht bij de dokter. Marijn hield zich goed at zelfs zijn krentebol op die ik hem nog had gegeven omdat hij nog niet had gegeten je weet maar nooit met een lege maag en dan gehecht worden…
Ik hield Marijn zijn benen en armen vast en de assistente zijn hoofd en toen was het mis. Wat gebeurd er met me, waarom houden jullie met vast en wat jullie doen doet ook nog zeer en geef een kind van bijna 2 gelijk dit is toch niet te begrijpen voor hun. Maar desondanks heeft hij zich goed gedragen. 4 hechtingen zitten erin en moet zeggen dat het er netjes uitziet, maar een litteken zal het natuurlijk wel worden. Voor de rest van de dag was Marijn gewoon Marijn dus hij heeft naar mijn idee er geen last van.
Woensdag gaan de hechtingen eruit en ja om het nog erger te maken wordt hij de week erop aan zijn amandelen geopereerd dus ja februari is niet de maand van Marijn.
Om als moeder je kind zo te zien huilen tijdens het hechten/vasthouden gaat je echt aan het hart maar ja op zo’n moment moet je hard zijn en wil je dat het mooi wordt gehecht.