ik ben de trotse mamma van daimy 6 jaar , dion bijna 4 en roy 2 jaar
ik was 23 toen ik mijn vriend leerde kennen( okt 2003) via msn. wat heel toevallig was is dat we allebij het zelfde beroep hebben. Alleen mijn man werkt nog als broodbakker en ik ben na school wat anders gaan don , ik vond het niet meer leuk. in januari 2004 hebben we afgesproken en we haden al een hechte band doordat we elkaar vaak belde en via de pc elkaar zagen via de webcam. mar door zijn werk in die tijd en de afstand ( ivm geen rijbewijs allebij) gen afspraak konden maken. Maar toen alledrukte voorbij was hebben we toch afgesproken . en toen we elkaar zagen eind januari zou hij een weekend blijven maar hij is er na nooit meer weggegaan.
Op 1juli voelde ik me zo raar en wist ik dat ik zwanger was. en 2 juli was ik jarig en deden we en test en ja hoor mijn gevoel klopte.We waren nog maar zo kort bij elkaar maar toch wel blij.Mijn hele zwangerschap ging goed tot de laatste maand. I was opweg naar mijn werk maar ik voelde al sinds de dag ervoor geen leven meer in me buik en snachts ook niet, dus besloot ik toch even langs de verloskundige te gaan( zat toevallig in het ziekenhuis het praktijk) . De verloskundige vond het ook maar vreemd en besloot een ecg te maken en de hartslag van het kindje in de gaten te houden en ook nog een echo. gelukkig wel alles goed met het kindje. na 4 uur daar gelegen te hebben zeiden de artsen dat de baby een te klei hoofdje had en dat ik weinig vruchtwater had. ik moest om de 2 dagen de laatste maand terug komen voor controlle. de artsen voelde zich niet gerust erop na 2 weken en besloten mij in te gaan leiden op 2 maart 2005. Ze begonnen met een soort gel ommij baarmoedermond rijper te krijgen. Ik moest er smorgens om 7 uur zijn en de gel kreeg ik om 8 uur en ik kreeg ook wat krampen( beetje buikpijn) maar daar bleef het bij en smiddags om 4 uur voelde ik ineens niks meer. De artsen waren onder tussen wel 2 x wezen kijken of ik al wat vooruitgang boekte maar hellaas . En ik kreeg 1 arts die heeft mij enorme pijn gedaan want die had ervoor gezorgt zelf met zijn vingers dat ik 1cm ontsluiting kreeg. en was ook zo boos geworden op die arts en ik wilde perse verder niks meer met hem te maken hebben en heb om een andere arts gevraagt.
Toen het smiddags 4 uur was kreeg ik te horen dat ze me geen 2e x die gel gingen geven en dat ze het de volgende dag wel weer gingen proberen. dus ik moest 1 nacht blijven. De volgende dag kwam de arts die ik als vervanger kreeg van die gemene arts en dat was een hele aardige man kon ik goed mee praten en die vertelde ook gewoon alles wat die ging doen zodat ik me geen zorgde hoeft te maken. En weer om 8 uur smorgen kreeg ik die gel en weer het zelfde verhaal er geberude weer erg weinig maar kreeg alleen wat krampjes en geen ontsluiting. En dat wachten daar was ik wel zat en wilde naar huis. De arts was bij me gekomen en na lang gepraat gaf hij dan toestemming dat ik naar huis mocht. maar moest wel nog omde 2 dagen terug voor controlle voor een eho en ecg. en uit eindelijk is daimy onze dochter pas op 22 maart geboren met 42 weken zonder inleiding na 24 uur weeen te hebben gehad. en dat hoofdje van haar is nou eenmaal klein net zoals mijn hoofd en het hoofd van mijn man. dus de artsen zeiden jullie hebben ook niet zo'n groot hoofd dus dan kan het wel dat ze het van julie heeft.
Daimy is nu 6 jaar maar is zwakbegaafd en zit sinds vorig jaar op speciaal onderwijs. maar ook daar gaat het niet goed want ze functionerd nog steeds op het niveau van groep 1 en komt niet verder. dus zijn we aan het kijken met school voor cluster 2. omdat daimy ook een jaar een taal achterstand heeft. en nu hopen we hier snel wat van te horen van het audiologische centrum want ook daar moeten weer eerst wat testen gedaan worden.
toen woonde we in den haag mar omdat de afstand elke dag wel erg groot was om van den haag-rotterdam tereizen met tram/bus en trein en metro moest richard wel 2,5 uur van te voren weg. en na een jaar vonden we dat wel genoeg en kon hij geen werk vinden in den haag. En hebben we besloten om in hoogvliet/rotrdam te gaan wonen. nu rijd hij er 20 minuten over emt de fiets. en we zien hem elke dag overdag.
In oktober 2007 zij we de trotse ouders geworden van dion en in juni 2009 van onze zoon roy.