Mama van Joey en Jessey!

#1

Waar is anouk? die heb ik al een tijdje niet gezien hier. Ik hoop iig dat alles goed gaat!


#2

linkie stiekem weer weggehaald
groetjes Kim, mama van Sofie,Victor ,Alexander & Emily!!




“Opvoeden is een kind te helpen worden wat het is”

#3

Ohhh dit had ik gemist! Bedankt Kimmetje


#4

Linkie stiekem weggehaald? Wat heeft dat te maken met waar ze nu is, ik snap m even niet Haha

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie

#5

Ik snap er ook geen bal van
maar ik zie dr regelmatig online dus ze leeft iig nog

#6

Hahaha ja ik leef hoor!:smiley: Ik lees alles, maar kom niet echt aan reageren toe Tis druk druk druk hier in huis! Met het huishouden, en dan dubbel, want Joey zit ook in de ‘‘ik-maak-rommel-fase’’ En met opvoeden en politie agente spelen, met organiseren en plannen, met de hele papierwinkel, met de maatschappelijk-werk-gesprekken, met solliciteren, met die leuke jongen die ik heb leren kennen en van alles en nog wat! hahaha:D

Joey is vanaf vandaag tot donderdagmiddag bij mijn ouders, om mij en jessey wat rust te geven, en joey wat extra aandacht bij opa en oma, dus ik ga er morgen eens even goed voor zitten om hier een beetje er weer in te komen:D Dan zal ik even een fatsoenlijke update geven van hoe het gaat hier:D

Groetjes Anouk


#7

haha leuk dat je mijn topic benoemde haha muts
hee meis ik ben ook heel erg benieuwd hoe het allemaal gaat…ik hou dit topic dus in de gaten!

#8

@Inge
Ja ik herken alles in je topic Joey is ook zo verschrikkelijk ondeugend en maakt de hele dag rommel. En al dat speelgoed wat perse op de grond moet vind ik nog niet eens het ergste, hij heeft namelijk ook van die vieze rommel! Ik blijf bezig met hem
Hij is echt belachelijk druk en ondeugend. Het zal een combinatie zijn van de onrustige periode waarin we zitten, dat hij papa mist, mijn spanning voelt, maar ook de leeftijd, de peuterpubertijd… En ik vermoed dat er toch ook wel iets meer aan de hand is bij hem… Ik heb wel eens vaker verteld hier dat papa ADHD heeft, en dat ik al van heel jongs af aan bij Joey vermoed dat er ook ‘‘iets’’ aan de hand is. Hij is namelijk echt onhandelbaar vaak! Ik weet niet hoe zich die PP bij andere kinderen ontwikkeld, maar als ze allemaal zo erg zijn als Joey dan heb ik medelijden met hun ouders
Joey heeft op dit moment nog maar 1 doel in zijn leventje, en dat is ‘‘hoe ver moet ik gaan tot mama echt boos is?’’ Aan de lopende band doet hij stout! Naast de rommel die hij maakt haalt hij ook levensgevaarlijk stunts uit, terwijl hij dondersgoed weet dat het niet mag! Hij gaat op de vensterbank staat en het rolgordijn om hoog doen, en schuift de kinderstoel naar het aanrecht om iets lekkers uit de bovenste keukenkastjes te halen, hij gaat van alles in de wc gooien als ik even niet kijk, buiten schept hij al het zand uit de bloembakken om dat vervolgens binnen op de salontafel te gooien, hij gaat in de schuur om streken uit te halen, en op de keukentafel springen om tegen de hanglamp aan te slaan… Nou ja, ik kan nog tientallen dingen noemen, maar tis wel duidelijk denk ik? haha!

Ik ga van de week een duidelijk planbord voor hem maken, waarop hij de dagen van de week leert kennen (maandag is de rode dag, dinsdag is de groene dag etc) en dan de vaste dingen van de week er bij zetten adhv plaatjes (zoals school, de markt in het weekend) om wat duidelijkheid voor hem te scheppen. Ik merk namelijk aan hem dat hij dat nodig heeft om wat meer rust in zijn koppie te krijgen. Hij vraagt me elke dag als hij wakker word of hij naar school gaat, of dat we naar de markt gaan of naar mijn vriendin.
Als ik nog geen planning heb voor die dag, en dus alleen het eten de vaste momenten zijn, dan is Joey die dag dubbel zo vervelend. Ook als we dan onverwachts toch bij mijn vriendin op bezoek gaan, want dat was dan niet de afspraak zeg maar… Snappen jullie het nog? haha

Verder is het hier op dit moment wel rustig… Te rustig merkte ik toen ik vorige week mijn eerste gesprek bij maatschappelijk werk had. Het is allemaal heel leuk en aardig dat ik zo’n leuke jongen heb leren kennen, maar daardoor heb ik mijn kop nu ook een meter diep in het zand gestoken… Alle ellende lijkt nu heel ver weg omdat ik vooral geniet van hem zeg maar… Maar daar prikte de meneer van maatschappelijk werk zo doorheen, en toen kreeg ik me toch een huilbui! Pffff ik dacht dat ik me wel goed voelde, maar diep van binnen toch niet dus… Ik moet er toch doorheen, en er aan werken om dit allemaal te verwerken, want anders zal een nieuwe relatie nooit slagen. Daar zie ik als een berg tegen op, maar we doen alles in stappen, en we hebben kleine doelen gesteld die ik moet halen van week tot week, en dat gaat me beter af. Het is nu geen stijle berg meer die ik moet beklimmen, maar een trap, waar ik soms ook even op stil kan blijven staan zeg maar…

Wat die jongen betreft… dat gaat heel erg goed! Ik moet voorzichtig zijn vanwege mijn situatie, maar ik zie echt een toekomst voor ons! hhaah Ik had het nooit verwacht, maar ik denk dat het toch wel serieus gaat worden! Hij is nu inmiddels een paar keer geweest hier. We hebben dagelijks veel contact, en afgelopen zondag heeft hij de kinderen ook ontmoet. Niet dat de kinderne al mogen doorkrijgen dat ik iets heb met hem, maar gewoon asl een gewone vriend zeg maar. Ze mogen geen kusjes van ons zien, want dat lijkt me te moeilijk en onduidelijk voor ze.
Het klikte heel goed! Joey heeft de grootste lol met hem gehad, en Jessey was ook meteen heel vrolijk, allebei dus totaal niet verlegen. Ook G (zo zal ik hem maar even noemen hier) vond de kinderen heel leuk, dus dat is echt een pak van mijn hart! Haha
Ik had de kinderen er wat langer buiten willen houden, maar dat is ook niet echt makkelijk. Dan moet ik telkesn oppas hebben, en alles zo moeilijk plannen, vooral ook omdat hij zo onregelmatig werk en eigenlijk smorgens niet weet hoe laat hij savonds thuis is. Daarnaast zijn de kinderennatuurlijk het belangrijkste in mijn leven, en dat wil ik graag laten zien aan G. We blijven het rustig aan doen, maar we genieten dus wel!

Nou het is weer eens een hele lange lap text geworden! sorry! haha:D Maar dan zijn jullie weer een beetje op de hoogte. Ik zal weer wat vaker gaan reageren hier, want ik lees dan wel alles, maar ergens op in gaan stel ik steeds uit naar ‘‘straks’’ en dat komt vervolgens niet…

Groetjes Anouk


#9

Ha ha ha een heel verhaal, maar wel duidelijk. Maar dat van Joey is inderdaad lastig zeg. Denk dat de nieuwe situatie zeker meespeelt hoor. Het is ineens allemaal anders en geen pappa meer thuis en mamma die druk ik. Duidelijkheid en structuur zijn zeker van belang dus slim zo’n planbord. Enne je nieuwe vriend tja dat bedoelde ik een beetje steek je koppie niet in het zand want je bent ook aan het rouwen en dat moet ook een plekje krijgen en dat moet hij ook accepteren. Dus gewoon alles op zijn tijd. Wel fijn dat het goed klikte met de kids.

Is het al mogelijk dat danny ze heeft zodat jij ook even adem kan halen of is het zo ver nog niet?? Want dat maakt het ook makkelijker. Oh enne ik ken Danny niet maar hou je relatie ook even stil voor hem zodat het op geen enkel punt tegen je gebruikt wordt want uit ervaring weet dat mannen wel mogen wat vrouwen niet mogen. Dus als hij weg gegaan was had je het maar moeten pikken maar als het andersom gaat dan pikken ze het niet. Is het niet eerder dan is het wel later.

Maar je klinkt druk meid

Groetjes,

Michèle

#10

Wat een lastige situatie met Joey… Ik ken het niet, ik heb nog geen peuterpuber, dus daar kan ik je geen raad in geven helaas…
Maar inderdaad dat planbord klinkt heel goed.
Je maatschappelijk werker klinkt ook wel positief. Ook al maakte hij je aan het huilen Maar zo te lezen helpt het wel. Dat is toch fijn.

Fijn ook dat het klikte met de kids en je nieuwe hunk
Ik vind het ook super goed van je hoe je het allemaal aan pakt en houden zo!
Rustig aan en veel sterkte!

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie

#11

haha nou, rico is niet zo ondeugend eigenlijk… hij gaat wel op de salon tafel staan en op de stoel staan en dan achterover hangen zodat dat ding om kan kukelen, ik schrik me elke keer wezenloos!
over dat adhd van je ex ja dat wist ik. even een mededeling, niet om je af te schrikken… maar de kans dat een kind iets van de ouders meekrijgt op psychisch vlak is 1 op 3. dat is best wel veel… dus blijf het idd in je achterhoofd houden (dat doe ik dus ook bij Rico ivm mezelf)

Ik ben blij voor je dat het zo goed gaat met G. Weet je ex ervan? op de 1 of andere manier? en hoe is het contact nu tussen jou en je ex? hoe is het uberhoudt nu met je ex en zijn woning/toekomstplannen etc.
ik vraag dit eerlijk gezegt niet voor hem maar voor de kinderen…
zo eerlijk ben ik dan weer wel…

Het is goed dat die Maatschappelijk werk zo door je heen prikt. Dat is vaak goed, waarom omdat je je altijd sterker voordoet dan je je echt voelt.
ik herken dat ook wel… ook omdat als ze aan mij vragen: hoe gaat het? ik zeg: ja goed! terwijl het de dag daarvoor enzo b.v. door omstandigheden nog helemaal niet goed ging, maar omdat ik dan 1 - UP momentje heb zeg ik dat het goed gaat.
alsof de negatieve dingen eigenlijk niet bestaan.
maar idd wat je zegt, daar prikken ze meestal wel doorheen.

Sterkte verder meid! geniet, maar vergeet ook niet te “rouwen” …
knuffel voor je mopjes! en voor jouw uiteraard!

#12

Tussen mij en mijn ex gaat het ehh… ik weet niet zo goed ho eik het moet zeggen… Hij is op de hoogte van G en ook van het feit dat hij de kinderen gezien heeft. Hij kan het alleen niet verkroppen. Hij doet erg wanhopig, is hier langs de deur gefiets voor hij naar zijn werk ging om te kijken of de auto er stond en hij dus was blijven slapen. Ook heeft hij mij de eerste keer dat hij er was bestookt met telefoontjes en smsjes. Toen ik vertelde dat hij de kinderen zou ontmoeten was hij laaiend, omdat hij eerst G zelf wou ontmoeten voor hij zijn kinderen mocht zien etc etc etc…
Ik ben een gesprek met hem aan gegaan, dat ik hem best begrijp dat het moeilijk is, maar dat hij er ook eens over na moet denken dat hij geen recht heeft op mijn leven. Dat ik zelf bepaal wat ik doe, net als met de kinderen. Ik ben een goede moeder en stel ze echt niet bloot aan gevaar. Het word mij te gek om bij mijn tweede ontmoeting met G hem al voor te stellen aan mijn ex… voor niemand leuk lijkt me.

Soms denk ik wel eens van had ik het maar niet tegen hem verteld, maar eigenlijk ben ik ook blij. Mij valt in elk geval geen stiekem gedoe et verwijten, want ik ben er direct heel eerlijk over geweest. En hoewel ik het volste recht heb om stiekem te doen (ik ben immers vrijgezel) zit ik gewoon niet zo in elkaar. Hij heeft dat maar te accepteren.

Danny komt hier nu nog maar heel soms. Hooguit eens per week, en dan een klein uurtje, vanwege de kinderen. Als hij nou ook eens wat ging doen met ze, maar nee hij gaat een uur ruzie lopen schoppen of achter de pc (mijn pc!!! denk ik dan)

Vandaag en morgen komt hij hier met een vriend zijn laatste spullen ophalen, want vandaag heeft hij de sleutel gekregen van zijn flat… Grrr daar kan ik me ook kwaad om maken zeg! Hij heeft gewoon zo snel ook nog een flat met twee slaapkamers gekregen, dus hij komt er weer goed van af! Aan de ene kant fijn, want dan kunnen de kinderen (eerst om en om) daar ook eens naar toe om mij te ontlasten, maar aan de andere kant had ik hem ook wel een paar weekjes dakloos gegunt! Hij heeft zo totaal niet het gevoel dat hij er slechter aan word, en ik des te meer (financieel en wat de opvoeding betreft dan, want ik mis hem kwa liefde helemaal niet)

Voor alsnog hebben we een redelijke verstandhouding, en ik hoop dat die ook blijft, want echt met ruzie uit elkaar wil ik niet. Niet voor ons, maar zeker niet voor de kinderen! Als we straks een paar maanden verder zijn, hoop ik de kinderen lachend uit te kunnen zwaaien als hij ze een weekend meeneemt, en dat we gewoon normaal hoi en ajuu tegen elkaar kunnen zeggen.

Groetjes Anouk


#13

Zo dat heeft ie snel gedaan die flat. Maar betaald hij wel allementatie al?? Of heeft ie alleen de lusten en jij de lasten?

Enne inderdaad jouw pc. Zeggen dat als hij komt dat ie voor de kinderen moet komen en anders niet. Geen pc en geen geruzie. Zo niet dan niet komen want anders is het voor die ukken ook niks. Enne zorgen dat ie zo snel mogelijk aan zijn verplichtingen naar jou gaat voldoen.

Enne dat geen ruzie hebben, reken er niet op dan kan het alleen maar meevallen.

Groetjes,

Michèle

#14

Ik zou inderdaad net zeggen hallo zeg betaalt hij geen alimentatie??
Het is toch te gek voor woorden dat jij alles helemaal alleen op moet brengen??
En belachelijk dat als hij maar 1 uurtje per week langs komt voor de kids, dat hij dan op de pc gaat. Dat had ik dus echt niet toegestaan…
Maar goed, meid ik vind dat jij het hartstikke top doet allemaal. Ik vind je eerlijkheid en openheid heel mooi en ik vind het ook super dat je maatschappelijk werk doet en zo goed op je kids let. Dat je zo veel voor ze doet.
Ik vind eerlijk gezegd Danny behoorlijk kinderachtig met de situatie omgaan… Hij heeft het toch echt zelf allemaal uitgelokt… Maar goed, dat zijn jouw problemen niet meer. Als hij maar wel zijn verplichtingen gaat voldoen richting jou!!
Veel sterkte meid!

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie