Mag ik nog één keer klagen?

[Boukje_Sarah]

Sorry als jullie denken…heb je haar weer, maar ik moet het even van me af schrijven.
Afgelopen weekend was Sarah heel erg ziek. 40 Graden koorts, en na zondag bij de HA post te zijn geweest bleek ze oorontsteking te hebben. Maar de hele zaterdag en zondag gehuild, geschreeuwd en gekronkeld van de pijn.
We hadden beide amper geslapen en ik bijna niets gegeten.
Sarah’s vader belde zondag dat hij langs wilde komen om met Sarah te spelen. Ik zei dat dat beter was van niet, ikke was aan t end van mijn latijn, en met Sarah was geen land te bezeilen.
Ook zou ik om over een uur worden opgehaald door een kennis met auto om naar de ha te gaan. (vader van Sarah heeft geen auto).
Om dat uurtje te overbruggen ben ik gaan wandelen. Nog steeds met een huilende Sarah, maar ik kón niet meer binnen blijven.
Toen ik buiten liep kwam haar vader toch op de fiets aan. Sarah was net in slaap gevallen en het eerste wat hij deed was met zijn nagels haar neusje schoon krabben. (doe ik allang niet meer de hele tijd, vindt ze echt verschrikkelijk)
Dus mevrouwtje was weer wakker en schreeuwde weer net zo hard.
Daarna zei hij boos tegen mij "ik zei toch al dat je GISTER naar de ha moest…ik heb het toch gezegd"
Wat kan ik daar nou weer mee??
Ik heb gezegd dat hij maar beter kon gaan en terug kon komen als Sarah wat beter was. Nu hadden we er alledrie niets aan.
We stonden nog steeds op straat he!!
Hij werd toen zo boos, schreeuwde dat ik hem dus nooit meer hoef te bellen en dat ik een heel naar mens ben.
Ik ben heel rustig gebleven, ben de hele tijd netjes geweest, Sarah was erbij!!

Maar hij is dus boos weggefietst en ik heb vanaf die dag niets meer van hem gehoord. Normaal belt hij ELKE dag om te vragen hoe het met ons gaat.
Nu kom ik er dus net achter (via via) dat hij over een kleine maand terug gaat naar Brazilië. Eigenlijk zou hij nog zeker lange tijd hier blijven.

Ik weet wel dat het beter is, en dat ik hem nooit meer als vriend wil.
Maar waarom doet dit dan toch pijn.

Niets laten weten, een week niets laten horen, geen vraag over de dokter. Hoe het met Sarah gaat.
En dan zonder overleg besluiten terug te gaan.
Wat moet ik Sarah later vertellen???

Nogmaals, ik wil geen zeur zijn, maar ik heb niemand anders om mijn hart te luchten.

Groetjes Boukje

[miremady]

Meissie je bent geen zeur, knoop dat eerst maar eens in je oren.

Verder ja wat moet je doen, ik zou nog even niets doen en nog even afwachten of hij binnen een week iets zou laten horen. Zo niet kun je altijd zelf nog bellen,

En als hij echt terug gaat en wat je Sarah later moet vertellen. De waarheid, je hoeft en (mag) geen slechte dingen over hem zeggen maar de waarheid mag wel.
En tuurlijk doet het pijn blijft de vader van je kind.

Sterkte meis en dikke knuf

Liefs Michelle

[Michele1]

Dat jij nog rustig blijft, ik had hem allang een hoek verkocht. Meid ik zou hem zo een hoek willen verkopen alleen al door te lezen hoe hij is.

Maar goed daar heeft niemand wat aan denk ik. En ik zou als je na het weekend niks gehoord hebt gewoon smssen dat het weer beter gaat met zijn dochter. Ik zou even niks zeggen over brazillie. Als ik jou zo hoor heeft ie graag alles in eigen hand en zal hij het misschien nog gaan ontkennen ook. Als hij er niks over verteld dan kan je het altijd nog vragen.

Groetjes,

Michèle

[Marielle_van_tanja]

ik zou hem lekker laten gaan .zo n vader is je kind niet waard .
en pasop he .dat hij je kind niet mee neemt naar zijn land .
je zou niet de eerste zijn die dat over kwam .
zorg jij maar lekker voor je meisie .jij heb het goed gedaan .

groetjes marielle mama van tanja

[Jaantje]

tja, ik heb zo mijn definitie over zulke vaders,… gelukkig zijn er hier ook moeders met een keivent dus mijn mening hou ik even voor me.

Wat je later wel en niet moet vertellen, blijft een moeilijk punt, want je wilt hem natuurlijk ook niet zwart maken tegenover Sarah, dan ben jij straks nog de schuldige volgens haar. Op het cb zeiden ze tegen mij dat het wel los liep, als je gewoon verteld wat ze hoeft te weten en niet er heel diep op ingaat.

Je kunt bijvoorbeeld zeggen: dat ookal houdt haar vader heelveel van haar dat HIJ weer terug moest naar Brazilie, omdat hij daar zijn werk en familie heeft ofzo, en ookal kan hij daardoor niet bij jouw zijn, hij geeft wel heelveel om je, maar er was geen optie om hier in Nederland te blijven dus hebben jullie samen besloten dat het zo beter was.

en iniedergeval als ze klein zijn, is het meestal voldoende om alleen antwoord te geven op dat wat ze daadwerkelijk vragen, als er dan nog een vraag overblijft stellen ze die wel, dus er niet meteen diep opingaan zoals waar is papa: je papa woont in brazilië (punt) komt er dan nog een vraag, dan nog een antwoord.

Maar ik snap dat je je hier rot om voelt en natuurlijk mag je erover klagen dat lucht op en dat hij haar ook wakker maakt, ik bedoel hallo ze is ziek je kan wel blijven poetsen maar dat kan ook als ze wakker is, ik had erallang met een honkbalknuppel achteraan gerend (bij wijze van spreke)

[mama_Selma]

Wat jammer dat je denkt dat je een zeurpiet bent. Ik volg je verhaal al een tijdje en ik heb het idee dat je heel wat los wilt laten maar niemand hebt om het te vertellen. dan ben je toch aan het goede adres? er zijn hier zat mensen die graag willen luisteren naar je verhaal en jouw gerust willen stellen. hou het alsjeblieft niet in je want daar word je pas helemaal gek van.

Allereerst vind ik het jammer dat sommige mannen zo overheersend kunnen zijn. Als ik nou zeg dat je blij moet zijn dat je van hem af bent doet dat je waarschijnlijk nu niks maar wacht maar tot je een betere vent tegen komt.

Ik ben het eens met de rest vertel Sarah gewoon de waarheid straks. Ze zal niet zo zielig zijn als je denkt beter nog ze heeft meer aan een gelukkige mama dan is het maar beter ook dat hij terug gaat naar Brazilie.

Ik vind dat je alles op een rijtje moet zetten voor jezelf en eventueel een hobby of iets dergelijks voor jezelf moet verzinnen of een cursus die je wilt doen wat je helpt om de buitenwereld weer in te gaan. Ik heb wel een man hier maar geen familie of vrienden. die zitten allemaal 160km verderop. aan een man heb je ook niet alles geloof me maar. heb een zware periode achter de rug. had niemand om me heen aan wie ik kon vertellen hoe leuk Meric in mijn buik zat te schoppen of mijn bevalling kon ik ook niemand na vertellen hoewel ik dat graag gewild had. Ook nu leert Meric van alles en doet leuke dingen die ik graag zou willen delen met iemand maar het gevoel wordt al minder nu ik ben begonnen met werken. dit heeft me erg goed gedaan. heb niet meer het gevoel eenzaam te zijn.

Kortom je moet voor jezelf nu beslissen wat belangrijker voor je is na al dat narigheid met papa van Sarah. misschien is dit voor jou beter en kun jij eindelijk verder gaan met je leven. want ik had het gevoel datje nog zo verbonden was met hem ook al hadden jullie niets meer met elkaar. meid je kunt echt wel beter hoor laat hem lekker gaan en open voor jezelf een nieuw hoofdstuk.

en de vraag wrm je hier zo mee zit? kan het zijn dat je stiekem nog gevoelens voor hem hebt? dat kan is goed mogelijk maar het kan een gewoonte zijn omdat hij toch constant in je leven was als papa van Sarah. dat zal misschien beter gaan als hij weggaat. en idd sms even hoe het met Sarah gaat en zeg wat mij betreft fijn dat je er zelf ook naar vraagt

[Liske]

Jeetje meid, wat een rotweekend zeg!

Even smsen om te laten weten hoe het met haar is lijkt me een goed idee. Verder is het gewoon een kl*tesituatie waarin je zit qua vader van Sarah.

Als ik zo af en toe jouw verhalen lees over hem, denk ik dat het voor jou een hele hoop rust gaat geven als hij terug is naar Brazilie. Misschien is contact over msn ofzo dan een stuk makkelijker en in ieder geval wanneer jij besluit daar zin in te hebben. Het is heel logisch dat het wel steekt. Ten eerste omdat je zelf graag van hem had gehoord wat de plannen waren en ten tweede is het toch de vader van je kind en je zal waarschijnlijk ook van hem gehouden hebben. Het zou raar zijn als het je helemaal niks deed.

Toch denk ik dat het uiteindelijk beter is. Over het algemeen geeft hij je alleen maar een slecht gevoel over jezelf en daar heb je niks aan. Hij zal het vast allemaal niets zo rot bedoelen en ook gekwetst zijn dat hij zn dochter niet elke dag ziet, maar praktisch gezien voegt hij niks toe, breekt ie eerder af.

Wat je Sarah moet vertellen: Wees eerlijk maar niet te uitgebreid. Misschien kun je op het moment dat ze echt veel vragen begint te stellen en hem wil ontmoeten eens met haar langs Brazilie gaan, maar dat duurt nog wel een jaar of twaalf waarschijnlijk, dus ga je daar niet te druk om maken.

Ik heb het vaker gezegd maar nogmaals: je doet het hartstikke goed! Je bent jong, studeert EN voedt een kind in je eentje op! Er zijn niet veel moeders die je dat met succes nadoen! En dan wordt je ook nog eens tegengewerkt door je ex, je bent echt heel sterk hoe je hiermee omgaat.

Dus je bent geen zeur! wees maar trots op jezelf!

liefs