Grrr, ik zit me hier te irriteren…Waarom? Nou…mijn vriend werkt 40 uur en doet daarnaast veel met de kindjes. Ik werk 20 uur, doe ook heel veel met de kindjes én neem er het hele huishouden bij, inclusief boodschappen doen, met ze naar de fysio gaan etc. Dat vind ik allemaal prima, ik kan dat ook gewoon goed in mijn eentje aan. Maar ik moet elke nacht uit bed om Max eten te geven en mijn vriend staat dan 's ochtends met de kinderen op. Dat is onze deal, ik sta 's nachts op omdat hij anders niet meer in slaap kan komen en hij geeft de kindjes dan 's ochtends eten. Het is gewoon op een hele normale tijd, rond half 8. Ook in het weekend. Ik mag dan slapen tot half 9 ofzo, doordeweek sta ik gewoon op tijd mee op.
Maar dat in het weekend om half 8 opstaan kost hem toch moeite…Maar ik ben natuurlijk gekke Henkie niet, ik ga niet EN de nachtvoedingen doen EN 's ochtends met de kindjes opstaan zodat HIJ kan blijven liggen. Ik vind dat we allebei iets moeten opofferen…Dat vindt hij ook, maar dan is hij op zondagmiddag zo moe dat ‘hij even moet gaan rusten’. En ik ondertussen maar het hele huis schoonmaken…want dat doen de kabouters niet. Nu ligt iedereen hier dus te maffen en IK zit me te ergeren omdat ik het gevoel heb dat ik op zondag alles alleen moet doen. Ik erger me eraan dat mijn vriend midden op de dag opeens gaat liggen pitten, omdat hij moe is. Het is een vent van 35! Hallooooo!
Hij doet erg veel hoor, volgt nog een studie enzo en doet veel aan het huis, maar toch…Hij kijkt op zaterdagavond tot laat een film en zeurt dan dat hij vroeg op moet. En dan trekt hij het 's middags niet meer…Ik had graag iets leuks willen doen, maar tegen de tijd dat iedereen hier wakker is, is het zowat donker. Bah. En de wasmachine loeit…Ik denk: ik ga nu even Ikkebennen, maar ik voel echt zo’n irritatie in mijn lijf zitten. Ik hou gewoon niet van mannen die op de bank gaan liggen! GRRRR.
Moest het even kwijt hoor!
Groetjes Rainbow, trotse mama