Sorry hoor meiden maar het vliegt mij even naar de keel. Zit met mijn man te kletsen over maandag, mijn eerste werkdag sinds mijn zwangerschapsverlof, en hoe ik dat dan 's ochtends moet doen en wat hij gaat doen die dag. En ik begin me toch te huilen! Tjonge jonge ik heb het er zoooo moeilijk mee. Heb het gevoel mijn meisje in de steek te laten. Rationeel weet ik wel dat dat wel mee valt maar de emoties he…Zat meteen te denken hoe ik dat allemaal op het werk met de bv moet doen het kolven. Ze drinkt altijd maar één borst per keer, zal ik dan 's ochtends thuis ook nog gauw een borst kolven etc.
Meiden ik zie er zooo tegenop en ben helemaal verdrietig…
liefs,
Wendy

