Maak me zorgen op driftbuien

Saro · 2011-01-27 00:00:00 UTC

Hey meiden,

Moet even van me afschrijven, want ben erg verdrietig op dit moment. Ik maak me echt een beetje zorgen.
Dani is een peuterpuber, zoals vele kindjes op het forum denk ik, maar af en toe zijn de driftbuien zo erg dat ik me echt afvraag of er niet meer aan de hand is. Weet ook af en toe even niet meer wat ik moet doen.
We hebben net weer een driftbui van zeker een uur achter de rug en ben dan echt gesloopt daarna.
Het begint echt om niets, Dani wordt wakker, roept mij op een gegeven moment en ik ga naar zijn kamer om hem uit bed te halen. Het moment dat ik de kamer in loop begint het…het begint met eerst alleen maar NEE roepen en Dani wil niet, mama weg etc. Als ik weg ga dan is het Mama niet weg. Hier trek ik me dus niets meer van aan en ga gewoon naast hem zitten of probeer hem uit bed te halen. Maar hij wordt echt hysterisch…gillen…schreeuwen…heel erg verdrietig huilen…net of hij helemaal gek wordt.
Wat moet ik dan, ik probeer van alles:

gewoon weggaan en hem even laten…helpt niet want hij wordy nog hysterischer en blijft maar Nee gillen.
hem laten afkoelen in een hoek (helpt vaak wel, maar als hij zo’n extreme bui heeft niet
hem afleiden met knuffels of iets anders helpt soms ook, maar in zo’n extreme bui ook niet
boos worden en hem streng toespreken

En dan weet ik het echt niet meer. Ik probeer dan gewoon door te gaan met aankleden/verschonen etc, maar is best zwaar want hij verzet zich zo hevig dat hij zo sterk is.

Uiteindelijk is het me nu gelukt om hem gewassen (heel snel) en aangekleed beneden te krijgen. En het eerst wat Dani zegt als hij beneden is: Hey mama ik zie de brandweerauto (van Lego) en begint heel leuk en rustig een verhaal over vuur en water en dat brandweer het vuur uitmaakt. Net of er niets aan de hand is. Terwijl we een drama van een uur achter de rug hebben…

Is dit enigzins herkenbaar bij jullie? Hoe gaan jullie om met een kindje wat zo boos en verdrietig is en echt hysterisch wordt. Kan normaal redelijk rustig blijven, maar met zo’n bui kan ik gewoon moeilijk om gaan.

MamavanRico · 2011-01-27 00:00:00 UTC

dit is voro mij herkenbaar toen rico s’middags sliep en daarna wakker werd.
soms s’ochtends ook.
het gaat Rico vooral over het feit dat hij weet dat hij kleren uit moet verschoont en gewassen wordt en weer andere kleren aan moet, terwijl hij “eigenlijk” zich lekker voelt in de kleertjes van nu.
daarom heb ik besloten hem (als hij zo doet) gewoon op te pakken mee te nemen, zijn ontbijt te geven en hem daara te wassen etc.
misschien is dat wat?
als hij het s’middags heeft brult hij dan ook de hele boel bij elkaar… ik ben er nog niet helemaal over uit hoe ik dat ga aanpakken, maar ik verzin vast wel iets. meestal zeg ik: kom we gaan iets lekkers eten wil je krentjes of een kaasje? En wil je een beetje drinken?
als hij aan de gang blijft dan pak ik hem soms wat steviger vast en zeg: en nu ga je even dimmen, mama doet haar best voor jou.
als dat ook niet helpt zet ik hem gillend en wel in de huiskamer en negeer ik hem een tijdje.
hij loopt dan doelloos rond van de ene na de andere kant van de kamer, met zn handen in de lucht rond te huilen. zovan: ik weet het niet meer!! op den duur gaat het vanzelf over, door hem af te leiden gewoon door te gaan wat je wilde doen; dus; drinken neerzetten. en wat te sneukelen.
doordat hij kan eten waar hij zin in heeft…nouja dat helpt meestal altijd wel

esther2107 · 2011-01-27 00:00:00 UTC

Als niets helpt zou ik hem gewoon even laten, zeker als je niet weg hoeft. Het komt en gaat. Ik besef me ook dat ik makkelijk praten heb want ons peutertje heeft dit helemaal niet. Ik hoef maar het woord gang te zeggen en ze raakt over haar toeren. Als zij zo driftig zou worden dan zou ik haar verbaasd aan staren geloof ik! In jouw geval … ik denk at je het je teveel aantrekt omdat je zegt daarna gesloopt ze zijn. Laat hem dus even … ik denk dat hij dat nodig heeft, ruimte om even driftig te mogen zijn! Was en kleed hem later aan als dit kan. Voor jezelf ook een stuk makkelijker. Blijf ook vooral gewoon doen want een kind voelt ook jouw onmacht en reageert daar op!

Sterkte!

woezel · 2011-01-27 00:00:00 UTC

Heel herkenbaar!! Tenminste dat hij om mij roept dan, en als ik er ben, dat hij dan weg zegt. Dan wil hij nog slapen, of spelen in bed. Als ik echter weg ga, dan gaat hij huilen. Wat ik dan doe is verstoppertje spelen op zijn kamer, hem afleiden. We hebben een muur daar staat waar ik me achter kan verstoppen, en dan "ren"ik daar naar toe, en dan roept hij mij weer. Dan ga ik heel zachtjes er naar toe en roep dan keihard BOE!! En dan is zijn humeur zo weer goed, wnat dan moet hij toch lachen!! Doe ik dit niet… dan is het drama van het eerste uur, en is aankleden bijna niet te doen!! Ik merk dus dat dit veel makkelijker is, dan de strijd aangaan. misschien helpt dat? En dan ook de tijd geven he, dus niet na 2 minuutjes denken, nu kan ik hem er uit halen, ik doe er soms wel 10 minuten over om dat spelletje zo te spelen, en dan haal ik hem eruit!!

liefs woezel

Saro · 2011-01-27 00:00:00 UTC

Bedankt voor jullie reactie!
Meestal blijf ik ook zo rustig mogelijk en gaat het redelijk snel over, maar af en toe is de bui zo extreem dat ik het zo zielig vind voor hem. Hij lijkt dan echt helemaal de kluts kwijt te zijn. Ik wil hem daar dan uithalen, want hij blijft er echt in hangen…tot bijna overgeven aan toe. Ik vind dat gewoon heel naar om te zien.
Verder is hij vandaag weer harstikke lief en helemaal niet dwars ofzo.

Inge goeie tip, mss inderdaad afleiden met iets wat hij graag wil (in deze extreme gevallen dan), als dat niet lukt streng toespreken en anders toch maar negeren en wachten tot hij eruit komt.

Saro · 2011-01-27 00:00:00 UTC

@ Woezel, gelukkig dus ook herkenbaar voor jou. Niet leuk voor jou natuurlijk, haha maar dan snap ik dat ik me er niet zo’n zorgen om hoef te maken.
Ga het spelletje ook eens proberen.
Net als wat Inge ook zegt, dus afleiden met iets leuks.

Mriek · 2011-01-27 00:00:00 UTC

Ik denk zeker dat het normaal is hoor. Dani is natuurlijk altijd al een temperamentvol kereltje geweest (toch?) en dan past dit wel in het plaatje. Je moet maar zo denken: het is zijn manier om zich te uiten. Dan kan je het hopelijk meer loslaten en ben jij niet helemaal leeggezogen na zo’n driftbui. Want inderdaad, voor hem gaat het gewone leven daarna weer door > hij heeft zich geuit en kan weer verder. Sterkte met je kereltje, het is inderdaad ook soms gewoon sneu als ze zichzelf zo in de weg zitten.

Groetjes,
M

woezel · 2011-01-27 00:00:00 UTC

@Saro, dani en bo hebben wat dat betreft volgens mij altijd wel dezelfe dingen gehad, ook qua karakter. Ze kunnen zo lief zijn, en in zijn algemeenheid best makkelijk, maar als ze een bui hebben, dan kun je je bergen!!!
Bij bo werkt dit goed, gewoon even een looletje maken terwijl hij in bed zit toe te kijken. Het is of dat een minuut of tien, en dan rustig aankleden, of tijden bezig zijn doordat je de strijd aangaat. Vind ik toch een leukere manier, want ik merk dat bo zichzelf dan ook echt in de weg zit, en even niet weet hoe hij er uit moet komen. Het gekke is idd wel, dat zodra we beneden zijn, het over is!!!

vanmiddag had bo een giga driftbui. Hij heeft het langniet meer gehad, maar nu was hij oververmoeid door veel indrukken van morgen (op bezoek bij andere kinderen) een stukje rijden etc.etc. Hij bleef huilen, en niet mee werken. Niks was goed!! Ik heb hem toen op schoot genomen (wel doorgezet met de pymaabroek aan en slaapzakje aan) en wat drinken gegeven en dikkie dik voorgelzen, hij mocht het verhaaltje uitzoeken,. Uiteidnelijk drie verhaaltjes, maar hij werd rustig, en is lekker gaan slapen daarna. Kwam dus puur voort uit oververmoeidheid

liefs woezel

Simzoe · 2011-01-27 00:00:00 UTC

Ik weet niet of het bij je kindje helpt, maar zou je hem niet in zo’n driftbui op je schoot kunnen zetten met zijn rug naar je toe en je armen om hem heen slaan.En blijven vasthouden tot de bui over is. Klinkt misschien heel raar, maar dat heb ik tijdens mijn opleiding wel eens geleerd om te doen bij kleine kinderen die helemaal uit hun plaat gaan. Door het vasthouden voelen ze zich misschien wel beperkt maar wel geborgen en dat zorgt er vaak voor dat ze tot rust komen.
Doe het ook wel eens met mijn oudste van 4. Als die in een driftbui zit en er niet uitkomt houd ik hem ook op schoot met mijn armen om hem heen en een beetje wiegend. Werkt meestal wel.

sugars303 · 2011-01-28 00:00:00 UTC

Hey Saro, nou precies wat je omschrijft hadden wij vanmorgen om 06.25 uur, ze begon te piepen dus papa nou ja dan ga ik een fles maken,die loopt naar beneden , tegen de tijd dat hij met de fles bovenkwam was het gillen en NEEEE… overstrekken, helemaal over de emmer, na 20 minuten vroegen wij ons ook af, of het niet wat anders was, zou ze pijn hebben ? wat !!!
echt ik zat ook helemaal tegen het plafond…maar ik had ook in een boekkie gelezen dat als ze lang in een driftbui zitten , dat het moeilijker word om eruit te komen,dus we hebben babytv aangezet… en ben maar gaan wijzen met me slaapkop, ow kijk pippy muisjes, ow kijk een giraffe… toen pakte ze eindelijk de fles aan, helemaal nog snel ademend en opgefokt maar ze dronk en was stil… daarna liepen wij op eierschaaltjes, want we hielden al onze adem in voor als ze klaar was met die fles… heb haar beneden aangekleed met afleiding van de kat, daar is ze dol op,dus ik denk probeer haar maar zo veel mogelijk op iets anders te laten focussen…

maar man man ik begrijp helemaal wat je bedoelt, ja haar aankleden tijdens zo’n bui, ik begin er niet eens aan, want het is niet te doen, en dan moet ik haar echt richtingen in dwingen,waardoor ze nog bozer word… dus ik probeer altijd maar, als het ff kan, te wachten tot hij over is, maar je bent gesloopt, ik zit nu ook met 2 bakken koffie en soep in me ogen hier achter me buro, moet nog ff bijkomen hoor !!!
lekkere ochtend pfhhhhhhh

Pippy is geboren 17.07.2009

Mriek · 2011-01-28 00:00:00 UTC

Haha sugars, ik zie jou zo zitten met letterlijk twee koppen koffie. In elke hand één en maar als een bezetene om en om slokjes nemen. Haha!

Groetjes,
M

Rainbow · 2011-01-28 00:00:00 UTC

Pfoe, Eef is een diva zoals jullie weten, maar zoals Dani tekeer gaat…dat ken ik niet. Gisteren werd ze wel enorm kwaad omdat ze haar paarse jas aan moest van mij, terwijl zij de bruine aan wilde. NEE, NEE, NEE! En ze wierp zich op de grond. Ik stond daar met de maxi cosi te zweten met mijn megasjaal om, dus ik dacht: negeren die handel. Ik deed de jas bij haar aan en leidde haar ook af. Zo van: kom Eef, we gaan naar de winkel en misschien hebben ze daar wel kaas, ok? Het was toen zo over. Afleiden werkt hier het beste, of negeren. Ik stap soms gewoon over haar heen en zeg dan bv: ‘Max kom, wij gaan onze jas aandoen’. Dan komt Eef weer ‘bij’ en is ze snel weer normaal. Veel van die buien heeft zij gelukkig niet. Vervelend dat Dani al kwaad wordt als jij je ochtendjas aan hebt (las ik ergens)! Ik kan me voorstellen dat je gesloopt bent na een UUR driftbuien en dat terwijl je zwanger bent!

Groetjes Rainbow, trotse mama

Rainbow · 2011-01-28 00:00:00 UTC

@Saro, als je het idee hebt dat Dani echt ‘abnormaal’ driftig is, zou je het eens voor kunnen leggen aan het CB? Hier heb je bv cursussen om om te leren gaan met zo’n driftkopje: peuter in zicht. Misschien heb je daar wat aan of kunnen ze je tips geven??

Groetjes Rainbow, trotse mama

woezel · 2011-01-28 00:00:00 UTC

@Rainbow, klopt, die cursus hebben mijn man en ik ook in september gedaan, was echt onwijs leuk, en echt een aanrader voor iedereen, wel of geen draak van een peuter!! hahahahaahha, maar idd afleiden of negeren is echt het beste, en door die cursus krijg je idd (zoals de titel al zegt) meer inzicht in het denk patroon en gedrag van een peuter, en krijg je handvaten hoe je er het beste ee om kan gaan. Tevens zittn daar ook andere ouders, gastouders etc. en er is veel herkenning. Bij ons zat o.a. een moeder van drie kinderen, waarvan de derde heel erg last had van driftbuien etc. Had ze bijd e vorige twee niet meegemaakt, dus vandaar dat ze die cursus heeft gedaan. IS niets om voor te schamen, is juist heel erg leuk!!

Ik merkte wel dat heel veel tips hoe je er mee om kunt/moet gaan , wij eigenlijk al wel deden, maar het is wel fijn om het ook nog even echt te horen van de “professionals” hoe het volgens hun zou moetn.
Ik denk ook dat Bo daarom een stuk rustiger is geworden watdriftbuien betreft. Hij heeft ze af en toe nog wel eens, maar niet echt super vaak meer, mede dorodat ik nu weet hoe ik hem het beste kan afleiden om het te voorkomen!

liefs woezel

sugars303 · 2011-01-28 00:00:00 UTC

en een voorraadje oordoppen doet ook wonderen !

Pippy is geboren 17.07.2009

MarMama · 2011-01-28 00:00:00 UTC

Ik moet als eerste zeggen dat we aan Luka op zich een makkelijke hebben hoor, zelfs nu hij in de ppt zit.

Maar zijn driftbuien zijn op dit moment, voor zijn doen, wel heftig.
Het enigste wat helpt is negeren, vaak als we tegen hem gaan praten of af proberen te leiden draait het erop uit dat het aangeboden speeltje of boekje door de kamer gesmeten word en de drift alleen maar erger word.
Dus tja, lekker laten gillen, hoe zielig het ook klinkt…
Luka word meestal na 10 minuten weer wat rustiger en dan weer voor rede vatbaar.

En daarbij helpen de oordoppen van sugar303 heel goed!

Saro · 2011-01-28 00:00:00 UTC

Meiden, bedankt voor jullie reacties.
De rest van de donderdag is gelukkig rustig verlopen. Vandaag is hij op het KDV geweest en daar heeft hij dit gedrag trouwens helemaal niet.
Vanavond dreigde het ook weer een paar keer. 1 keer voor het eten omdat hij nog wat choco chippies wilde (soort conrflakes) en dat mocht hij niet van mij. Dan gaat het dus niet zoals hij wilt en dan wordt hij driftig.
Om mijn knieen bij hem gaan zitten, gevraagd of hij me aan wil kijken en uitgelegd dat we eerst gaan eten en als hij goed gegeten heeft hij een paar van die cornflakes in zijn toetje mag. Toen was het eigenlijk weer goed.
Later vanavond ook onenigheid en moest hij naar de gang, dan wil hij daarna ook niet meer van de gang komen (zegt dan ook de hele tijd NEE NEE etc). Heb de deur van de gang open gelaten en aangegeven dat papa en mama een toetje gaan eten en dat hij moet komen als hij ook wil. Nou toen kwam meneer hoor…

Ik denk dat afleiden hier dus wel gaat werken. Alleen wil ik natuurlijk ook niet dat wij thuis alles gaan proberen om hem maar niet te boos te krijgen en hem maar af te leiden. Hij moet ook weten dat sommige dingen gewoon moeten. Maar ik ga wel proberen om de extreme buien wat meer te voorkomen. Moet even zien hoe we dit gaan aanpakken.

Wat jij ook zegt Mriek. Dani is wel een temperament vol mannetje. Over het algemeen heel makkelijk, kan zichzelf goed vermaken, is een goeie eter en drinker en erg lief van zichzelf. Maar als hij erg moe is of even niet lekker in zijn vel zit, dan is dit meteen ook heel duidelijk. Een uitdaging om daar goed mee om te gaan en ook erg belangrijk om goed in de gaten houden als de baby er straks is.