He he! Eindelijk heeft Luka het door! Hij kruipt nu echt met zijn buik van de grond na 4 maanden tijgeren. Ik weet het, ieder kind zijn eigen tempo maar ik ben toch blij dat hij weer een stap vooruit is.
En nu er achteraan! Wat meneer is snel! Niet te geloven, het ene moment zit hij naast me op de grond, als ik me omdraai is hij zo verdwenen!
En hij trekt zich op aan de spijlen van zijn box, dat gaat nu dus ook lekker hard.
Nu maar wachten tot hij echt kan lopen, dan moet ik ook aan mijn conditie werken!
