Yep, nu wel. De hele kamer stiert ie door. Eergisternacht, om 12 uur, was ie klaar wakker. Hij ging uit zichzelf al eens staan, maar toen ging hij ook echt lopen. En vandaag, tjeempie de peempie, hartstikke goed en veel lopen hoor. Zo knap. Oh wat waren we trots. Hijzelf ook. Vooral het applaus vindt ie errug leuk, hihihihi. Veronica staat juichend voor hem: Lucas loopt! Dan rent ze naar hem toen en zegt: toe maar, ga maar naar mama en dan weer naar Veronica. Ach jongens, mijn hart smelt dan hoor. Afgelopen nacht, sliep Lucas helemaal voor het eerst, niet bij ons. We hadden dat feest (wat toch nog gezellie werd), dus ze sliepen bij mijn ouders. Lucas wilde niet slapen en Veronica wilde om 3 uur s nachts weer naar huis. Maar alles kwam goed hihihi.
Nou deze trotse en blije mama, gaat weer verder.
Zo weer op naar een heldendaad, zoefff SuperMoooo