Hoi hallo,
Mijn zoontje, geboren op 30 april 2007 is vanaf het begin licht astmatisch en we zijn vanaf het begin af aan bezig met de welbekende puffers. Hij heeft 2x het RS-virus gehad, en hiervoor opgenomen in december 2008 en jan 2010 beide met een longontsteking. Nu blijkt uit de nacontrole dat er een afwijking is te zien op de longen en elke keer op dezelfde plek (in totaal 4 foto’s). De uiterste vertakkingen vertonen een vernauwing waarbij men denkt dat er taai slijm ziet dat niet weg kan en wil. Dat zou opgelost moeten worden.
Nu willen ze zijn groeiboekje inzien (kinderen met een longaandoening hebben vaak een groeistoornis). Wilde weten hoe zijn slaappatroon is (kinderen met een longaandoening snurken veel en/of slapen met mond open) hij heeft een gezonde slaapritme.
Ze hebben een bloedtest gedaan om zijn weerstand te bepalen, om te kijken wat vaccinaties in het verleden hebben gedaan en een allergietest (is al gedaan en geen allergieen aanwezig) Over 3 weken daar de uitslag van.
Het ergste vind ik dat ons manneke 3 maanden lang extra Q-var moet krijgen maar vooral een antibiotica krijgt van 3 maanden lang (en ik kan er niets over terug vinden, over langdurig gebruik op internet). CO-trimoxazol 240 =pch en daarbij geven ze nog eens aan bij kinderen onder 12 en na langer gebruik van 2 weken, regelmatig bloed testen en de dossering halveren na 2 weken. Hier hebben ze niets over gemeld. Alleen dat het met kinderen met een longaandoening vaker zo verloopt! Mijn kind heeft tussen 2008 en 2010 al zoveel antibiotica gehad en al 2x prednison dat je zou verwachten dat wat ze denken dat het is, daardoor al lang opgelost zou zijn!
Na 3 maanden in volle gezondheid (mijn kind lijkt wel chronisch verkouden gedurende herfst en winter) een nieuwe foto en 1 week erna de uitslag bij een kinderarts met specialisme longaandoeningen.
De foto ziet eruit als een long met mist eroverheen, vader is allang blij dat hij geen duidelijke witte of zwarte afwijkingen ziet dus heeft berusting in feit dat het slijm is wat weggewerkt moet worden (door antibiotiaa).
Maarom is moeders dan niet gerust en voelt ze zich uit het veld geslagen? Is dat een moederding?
Och gewoon elke mening, beleving of wat dan ook is welkom.
En ik stel wat voor een reactie dan ook, zeer op prijs.
Groetjes de mama van Sam
