Hallo!!
Ik zal inderdaad de laatste zijn die deskundigen woorden in de mond zal leggen. (al moet ik wel zeggen, dat ook zij het niet altijd bij het juiste eind hebben…) Aangezien ikzelf een huilbaby heb gehad, en mijn zus er een heeft gehad, is dat bij ons nogal eens het onderwerp in een gesprek. (nu gaat het vooral over hoe goed het nu eigenlijk gaat hoor…) Een medewerkster van een zorginstelling vertelde me dat ze vaak meemaakte dat kinderen die slecht praten huilbaby’s waren. Niet altijd, vaak. Ze had er verder geen onderzoek naar gedaan, het viel haar gewoon op. Vandaar dat ik me afvroeg of jullie ook wel eens van zoiets gehoord hadden…
Ik vroeg het dus niet speciaal voor Thomas, maar meer in het algemeen.
Wat Thomas betreft. Thomas heeft inderdaad problemen met zich te uiten.Hij heeft ten eerste al zijn oorprobleem. Hij heeft al buisjes, maar houdt oorontsteking na oorontsteking (het gaat al wel beter) Hij hoort daardoor minder goed, kan minder goed leren praten, en kan zich dus niet goed zo uiten. Hij uit zich waarschijnlijk door te slaan. We zijn heel erg met hem bezig, om hem duidelijk te maken dat hij d.m.v. woorden kan vertellen wat er is, en dat als hij boos is, wat best mag, hij naar ons of de juf toe mag komen, om het te vertellen. Maar hij is nog zo klein, hij snapt het allemaal nog niet, de arme ziel…Hij zal wel denken: Ze begrijpen me helemaal niet!!! De logopodiste accepteerd geen kinderen die niet voor 100 procent horen, daar valt heel moeilijk mee te werken. Tenminste dat zei mijn huisarts. En zo’n test is inderdaad ook niet altijd betroubaar aangezien het een momentopname is…hmmmm
Ik hoop dat het nu wat duidelijker is allemaal…Groetjes Charon
