Onderstaande moet ik even kwijt…
Ik heb besloten mijn leven anders aan te gaan pakken nadat kort geleden bleek dat ik ziek was. Gelukkig bleek het minder ernstig te zijn dan aanvankelijk gedacht maar het heeft het wel tot een life changing event gemaakt.
Al jaren is de relatie die ik met mijn partner heb niet meer wat het geweest is. Door de jaren heen zijn we uitelkaar gegroeid en dan met name door de verandering die ik heb doormaakt. Jaren maken we al ruzie om bijzaken maar hierdoor ben ik de kern van het probleem uit het oog verloren, namelijk dat alle warmte uit onze relatie verdwenen is. We leven naast elkaar als broer en zus en we hebben het goed maar ik kom emotioneel en intellectueel gezien veel tekort. Door veel te praten met een vriendin zie ik dit nu in en ik vind dat ik mezelf tekort doe maar ook mijn gezin als ik nu niet mijn best ga doen om hier verandering in aan te brengen. Al een tijdje zitten we in relatietherapie en nu ga ik aankomende dinsdag een keer alleen om over dit onderwerp te praten.
Ik voel me schuldig naar mijn man en mijn kind toe maar ik kan mijn gevoel niet langer negeren.
Ook wil ik weer gezond worden, ik ben het zat om te zwaar te zijn en ga dus starten met hardlopen.
Als ik niet gelukkig ben kan ik de mensen om mij heen ook niet gelukkig maken.
Maar als ik denk aan alle consequenties die dit kan hebben komt er een levensgrote angst in me op. We hebben net een huis gekocht en een kind van 1,5jr en hoe moet dat allemaal in vredesnaam als het slecht uitpakt voor mijn relatie…
Zijn er hier mensen die in dezelfde situatie zitten en of gezeten hebben?
If it’s happening now, we’re going to deal with it now!
