Lieve Fabienne

#1

Nou van de week was het zover, ik moest mezelf er echt toe zetten om jouw kast eens lekker uit te ruimen. Zoveel kleertjes die je niet meer past… maar stiekum had mama ze nog even bewaard, daar gingen ze dan, maatje 56, 62, 68…

7 Maanden ben je nu al weer… het gaat zo snel! Je kunt al bijna zitten, draaien doe je al erg goed, je brabbelt heel wat af, vooral papapapapapapapa… mama vind het nu ineens zo snel gaan. Ik had gezegd: “nee, Fabienne houden we zo lang mogelijk lekker klein!” Maar je wilt niet klein blijven, je ziet je zussen spelen, rennen, vliegen en je wilt meedoen… Dus het lijkt in mama’s ogen dat jij veel te snel groeit…

Nou ik ga gauw nu het huisje schoonmaken, want als je strakjes weer wakker bent, wil ik lekker met je kroelen, je vasthouden, zien hoe je nu nog de dingen zo ongecontroleerd vasthoud… gewoon kijken hoe jij geniet, meisje ik hou van jou! Groot of klein, ik geniet van elk moment!

Liefs je mama…

#2

ik heb met tranen het zitten lezen hier het zelfde, het gaat zo hard aan de ene kand denk ik bah je word zo snel groot en aan de andere kant kan ik niet wachten dat hij meer dingen gaat doen want hoe meer hij gaat doen hoe leuker het word maar het gaat zo hard…

vanmiddag loop ik in de winkel en zie ineens een tandje zijn 3de al ik had het nog niet gezien en hij is al heel ver door jeetje ik kan het niet meer bij houden… ben vandaag al weer 12 weken zwanger voor ik het weet is “het” er al en is het al weer groot…

pffffff soms zo moeilijk en soms ook zo leukkkkkkk… dat ik er gewoon van moet huilen…

genieten moeten we elkedag

Tries

#3

tijd even terug zetten dames naar een jaar tje geleden??
allemaal aan het puffen en steunen en kreunen, tja wat word het een meisje een jongen, zou wel leuk zijn als het een … zou worden maar andersom is ook erg leuk… en nu
ze zitten al, ze kletsen je de oren van de kop,ze zetten hun eerste stapje en voor je het weet staan de brommers voor de deur…
ach even vasthouden deze momenten! ze zijn zoooo dierbaar

Kussies

#4

slik,

heb er weer even kippenvel van…

dit hebben jullie allemaal erg mooi verwoord.

Groetjes en een knuffel
gabriella en jasper

#5

Elk moment dat we hebben samen met onze kinderen is een moment om te koesteren, want ik weet natuurlijk heel erg goed dat Fabienne heel snel zo groot zal zijn als de andere twee, voor mij was het opruimen denk ik ook een soort van afsluiten van de babytijd omdat ik op dit moment denk dat we op een mooi aantal kinderen zitten, en dat het wel genoeg is zo… vier kinderen is NOG drukker! (Maar je weet het nooit natuurlijk!)

En daar komt bij dat vier kinderen niet meer in een gewone een gezinsauto passen, maar dat is puur praktisch.

Duzz, bij alles wat Fabienne doet of niet doet, geniet ik dubbelop… omdat ik van binnen toch denk dat er geen vierde meer komt!

Daarom vind ik het internetten al minder interessant worden, ik hou me echt heel veel bezig met de kinderen, de andere twee hebben op dit moment ook heel veel leuke dingen, voorlichting bijv… pfff praat me er niet van! Elkaar pesten, (iets minder leuk) vriendjes, ik probeer zoveel mogelijk een gezellig huisje te creeeren zodat ik straks, en dan praat ik over een jaar of tien, 6 kinderen heb… met de vriendjes erbij gerekend! Hahahah wat denk ik ver vooruit he?!

Liefs ellen

#6

boehoehoehoeeeee snik snotter, heeeeeel bekend voor mij hoor! Lucas was nog geen week oud en toen kon ik dus zijn kast al leeg halen. Eigenlijk al eerder, maar ja toen deed ik het nog niet, want hij lag nog in het zh. Daar gingen zomaar al die leuke kleertjes tot maat 68 in de doos. NIET LEUK! Al die lieve schatteboutige babypakjes, al die kruippakjes, al die lekkere zachte, gossiemossie wat lief, kleertjes, allemaal konden ze niet aan. Snik. Hij moest gelijk al “stoere” jongenskleertjes aan. Niet leuk, vooral omdat ik me hevig had voorgenomen, dat dit kindje heeeeel lang baby moest zijn en zeker niet zo snel groot mocht worden als zijn grote zus. Zij werd snel groot en het kon me niet snel genoeg gaan, maar dat mocht mijn jongste dus niet. Waarom wordt hij dan ook zo enorm groot geboren?? Vandaag kleren gekocht en al in maat 86… Nét 9 maanden. Ach het hoort erbij he. Maar dat ellendige opruimen van babykleertjes… Het blijft een stap hoor. Maar als je dan weer papa trots tegen mannelijke vrienden hoort zeggen:“Ja, Lucas is net Schwarzenegger he! Hij was al breed met zijn geboorte.”, dan heeft het toch ook wel wat hoor. Veronica gaat toch steeds meer een echte grote meid worden. Heel leuk, maar toch… Van mij nog ze nog wel heel eventjes baby worden en dan lief en rustig in mijn armen liggen, lekker door kussen overladen (als ik dr nu een kusje geef, veegt ze ze met een vies gezicht weg) en dan lekker dromerig denken aan “later” als ze al een jaar of 2 is, niet wetende dat die tijd veel te snel komt. Ach ook nu is het leuk. Ze zijn gewoon leuk. En Veronica mag lekker groeien, maar Lucas, jochie, ga nu eens 1x ff iets langzamer svp!

liefs van mama (mo)