Het was behoorlijk schrikken gisteravond hier in huis.
Lindsey had (na een paar dagen mopperen) een heerlijke dag op de kdv gehad, ook thuis was alles vrolijk en goed. behalve het avondeten dan moargoed, dat is niks nieuws. na het eten nog even gespeeld en toen ging papa Lindsey douchen. haartjes moesten gewassen worden en dat is nooit leuk. maar dit keer bleef ze maar huilen, niet echt dramatisch maar wel net op zo’n manier dat je hoort dat er iets niet goed zit. dus papa haalt d’r uit de douche en legt ze op het aankleedkussen om af te drogen. blijkt er plotseling een grote keiharde bal vlak boven d’r schaambeen te zitten. Daan schrok zich helemaal wezenloos en riep mij er gelijk bij. het was ook helemaal blauw. wij hadden geen van beiden ooit iets met een liesbreuk te maken gehad maar dat was wel het eerste waar we aan dachten. gelijk de huisartsenpost gebeld en we konden daar om tien voor half negen terecht. dus die kleine arme meid maar lekker bij ons gehouden. tegen een uur of acht leek ze weer wat bij te komen, ze werd weer wat spraakzamer. dus maar even kijken en ja hoor de bal was weg, niks meer van te zien. toch nog even langs de ha post gegaan en het bleek idd om een liesbreuk te gaan die dus inmiddels weer was verdwenen.
gelukkig niks ernstigs, we moeten het wel in de gaten houden mocht ze het vaker krijgen dan zou ze hier aan geopereerd moeten worden. een evt. volgende keer kunnen we zelf zachtjes die bal weer wegmasseren/duwen maar dat moet niet te lang duren want dan zouden we ook gelijk naar de SEH moeten.
eind goed al goed gelukkig, maar was toch wel even schrikken. zeker als je ineens ziet dat je kleine mop zoveel pijn heeft en je kan er niks aan doen.
wilde het gewoon even kwijt.
liefs,
Rinske