hoi meiden,
Mijn meisje is net drie en erg wijs in haar doen en laten. Maar vooral ook een bolleboos, erg levendig, druk en aanwezig. En een meisje…zo nu en dan pinnig, flink beledigd en laat zich makkelijk kwaad maken ( ook door andere kindjes). Dat vind ik best moeilijk want het is daar bij ook een heel gevoelig meisje wat heel erg lief is en kan zijn, maar dat vaak niet bij anderen laat zien. ( en ja, verkeerd gedrag corrigeer ik zeker, meer heb ik gemerkt nog dan andere moeders waarbij haar ’ negatieve’ gedrag ook opvalt).
Ik heb het daar zelf best wel moeilijk mee, want krijg vaak te horen dat ze pittig is. Ga wel op visite maar weet dat het niet mee valt want ze valt op door druk, aandacht vragend gedrag. Hoe kan ik hier mee om gaan zonder haar te gaan verdedigen dat ze ook erg lief is! Ze geeft zo’n negatief beeld terwijl ik weet dat dat het niet alleen is, ze is gewoon drukker dan de meeste kinderen. En dat heeft niet met opvoeding te maken maar echt met haar karakter want ik leer haar zeker de normen en waarden die belangrijk zijn ( dank u wel, alstublieft, handen geven…wat vaak niet lukt omdat ze er dan geen zin in heeft) Wie herkent dit gedrag en hoe ga je ermee om?
Levendige dochter valt niet in de smaak
Negatief gedrag, dat is maar net de interpretatie die anderen eraan geven. Want ze is druk, pittig, aanwezig…hoezo is dat negatief? Tuurlijk moet ze leren op haar beurt te wachten, niet door iedereen heen te praten, etc., maar ze is nog maar net drie. Het enige wat je kan doen is haar daarin begeleiden en haar complimenteren als ze het goed doet. En laat die anderen maar denken,
Groetjes,
M
“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”
Natuurlijk zie ik ook dat er gedrag is wat ik ook anders zou willen zien en ik probeer dat ook bij te sturen, geef complimenten als ze het verdient en als ze gedrag vertoont dat minder prettig is probeer ik haar te vertellen hoe het beter kan. ( en als het doorgaat krijgt ze straf). Ik zie ook wel dat andere kinderen waar ze mee omgaat rustiger zijn. Ze voelt zich al snel ergens thuis en zit niet bij me in de buurt.
Op school waar we gingen kijken werd er ook al snel gezegd, zo wat een levendig meisje. Dat vind ik ook weer leuk aan haar! Ze sprankelt in blijheid maar is daarbij ook pittig en duidelijk naar anderen toe. Als iemand haar vast wilt houden laat ze duidelijk merken dat ze daar niet van gediend is…En dat valt helaas niet altijd goed bij mensen. Die zien een leuk klein meisje met eh…een grote mond!
Heel herkenbaar en ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt. Want mensen praten/denken wel zo over jou kind. En tuurlijk weet je dat het gedrag niet altijd wenselijk is maar dat hoeft niet altijd benoemd te worden. Ze benoemen vaak de leuke kanten van je kind niet of het wordt erg benadrukt om een negatieve opmerking goed te maken.
Tenminste zo voel ik het wel. Marijn is ook geen makkelijk kind maar hij heeft ook een hele lieve kant. Hij doet ook veel uit enthousiasme en impulsiviteit. Ik corrigeer hem ook vaak en vertel hem wat hij zou moeten doen maar dit pikt hij op een of ander manier niet altijd op. Naar mijn idee is het niet dat hij het niet wil.
Wij zijn er zelfs vrienden nou ja vrienden zo wil ik ze niet meer noemen door kwijt geraakt. Puur omdat ze Marijn niet accepteren. Nou jammer dan zo is hij en daar heb je maar mee te leren leven en anders maar niet. Het heeft en doet mij nog steeds pijn dat mensen zo over je kind denken. Want echt het is een lieve schat die heel zorgzaam is maar zijn gedrag is niet altijd zoals het hoort. Hij zal andere kinderen nooit zeer doen gelukkig daar ben ik wel blij om.
Maar blijf je dochter positief steunen hoe moeilijk het soms ook is maar voor hun zelfbeeld wel belangrijk. En natuurlijk moet je haar duidelijk maken dat ze zich moet gedragen en afstraffen door bv even op een stoel of trap te laten zitten.
Vervelend dat je er vrienden door kwijtgeraakt bent. Ik vind dat je eigen kind zo aan je hart zit, als iemand het dan een ‘vervelend kind’ noemt of vind dan doet dat pijn. Ik ben ook niet blind als ik bepaald gedrag zie en corrigeer dat zeker. Maar ze kan ook erg lief doen en dan benoem ik het ook, ook vooral zodat de andere ouder ziet, oh, ze doet ook lief. Stom eigenlijk. Mijn dochter heeft er wel een handje van om nog steeds andere kinderen weg te duwen en dat vind ik heel naar. Ik zeg er altijd wat van en geef ook straf, maar of het over komt? Ook te lang knuffelen en dus niet meer loslaten doet ze ook, waarom? Geen idee. En niet leuk. Maar goed, we blijven corrigeren, straffen en positief benaderen!! Het moet op een gegeven moment goed gaan! Toch…
Hoi Denise,
In de eerste plaats trek je alsjeblieft niet zoveel aan wat anderen van jouw kindje denken. Het is toch nooit goed genoeg. Je dochtertje is gewoon lekker zichzelf en dat is juist fijn. Zij zal later haar eigen weg bewandelen en niet zoals de rest de meute volgen
En mijn buurmeisje is nu ruim 3 en die deed ook precies wat jouw dochtertje deed. Te lang vasthouden en duwen of kindjes aanrijden met haar fietsje. Haar ouders bleven dat corrigeren en nu is het zo goed als over. En volgens mij niet eens zo zeer door het corrigeren maar omdat ze nu de leeftijd krijgt dat ze begrijpt wat ze bedoelen.
Houd vol met corrigeren wat je echt vervelend vindt en wees verder trots op je stoere meid, laat de rest maar kletsen!
@pranger; hadden die vrienden zelf kinderen? Zo zijn mijn ouders een keer een weekje naar een bungalow gegaan met ons als kleintjes met vrienden zonder kinderen. Na een paar dagen zijn die vrienden weggegaan omdat wij vervelende kinderen waren. Nu waren wij uitgelaten omdat we op vakantie waren en wilden 's avonds geloof ik niet meteen gaan slapen. Erg sneu de twee en zoals je begrijpt was de vriendschap over.
groetjes,
Wendy
Kinderen hebben het meest liefde nodig als ze die het minst verdienen…
Ik ben heel erg trots en blij met mijn meisje. En zou willen dat meer mensen dat zo zouden zien, maar dat kan je niet afdwingen. Ik geniet van haar levendigheid.
En ik hoop ook dat het over gaat natuurlijk. Druk zal ze altijd wel blijven maar dat maakt ook een dag nooit saai voor mij ( wel eens vermoeiend).
Wat erg dat er mensen weg gegaan zijn op vakantie, de vriendschap zou voor mij ook direct over zijn maar wel kwetsend om zo te reageren op andermans kind!!
Ik heb wel geleerd nu ik zelf een kind heb om nooit te oordelen over anderen. Opvoeding is een ding, maar karakter is ook heel bepalend!
Ja erg he. Maar ik ben zelf ook milder sinds ik mama ben. En mama’s onderling kunnen ook heel naar doen. Jammer dat dat de aard van de gemiddelde mens is. En vaak is een ander naar beneden halen het camoufleren van je eigen onzekerheden.
groetjes,
Wendy
Kinderen hebben het meest liefde nodig als ze die het minst verdienen…
@moppiesmama
Ja deze mensen hadden toen ook al kinderen. Maar die van hun waren zo gedrild dat ze wel deden wat papa en mama vroegen. Gewoon sneu voor die kindertjes. Laat ze ook hun eigen ik ontwikkelen en ga ze niet overal in remmen. Een kind moet kunnen spelen en ontdekken. Tuurlijk moet je grenzen aangeven.
We waren een keer op een kinderverjaardag bij hun en hij had constant de pik op Marijn. Hij kon nog geen stap verzetten of iets doen of het was niet goed. Ging hij ook nog halverwege de verjaardag alle speelgoed opruimen en Marijn toen 20 maand pakte weer wat speelgoed omdat we nog niet naar huis gingen, logisch toch, nou moest je hem horen. Op een gegeven moment zijn we naar huis gegaan (eerder dan de bedoeling). Ik heb me stil gehouden omdat je een kinderverjaardag niet voor een kind wil verpesten maar anders had ik het ook niet zo ver laten komen.
Toen we ze de keer erna weer zagen deed hij heel overdreven tegen Marijn omdat hij op een of ander manier wel doorhad dat hij toen fout had gezeten. Maar dan ben je bij mij te laat sorry hoor bedenk dat even eerder.
Of dat mensen zeggen gho hij wordt nu toch wel wat rustiger he, en dan met een ondertoon die ze willen verbloemen grrrrrrrrr gaan me de haren omhoog staan.
Ik weet heus wel dat Marijn niet makkelijk is maar het is altijd zo makkelijk om de negatieve dingen te zien en te benoemen. En die onthouden mensen wel.
@denise44
Ik blijf het gedrag net als jou ook steeds corrigeren in de hoop dat het beter wordt en dat wordt het vast ook. Persoonlijk denk ik dat ze later een sterke persoonlijkheid krijgen en goed in het leven staan.
@moppiesmama
Jullie hadden toen natuurlijk wel gelijk moeten gaan slapen hoor haha. Jeetje wat belachelijk van die mensen. Het zijn kinderen en die kun je niet programmeren (zou soms wel makkelijk zijn) Logisch dat de vriendschap dan over is.
Wij zijn trots op onze kinderen en dat is het belangrijkste
Moet wel zeggen dat met name het naar andere kinderen is en dat het haar niet geliefd maakt. Straks houden we niemand meer over. Ze staat nu ook bekend als het meisje dat slaat. En ik maar corrigeren, ik vind het zo vervelend!
Verder is ze niet het meisje wat veel mensen verwachten. Ze wil niet zomaar opgetild worden, of handjes geven als het moet, etc.
Ik maak me wel eens zorgen hoor eerlijk gezegd want met deze leeftijd zijn kinderen ook hard naar elkaar. En straks heeft ze ( en ik) niemand meer om mee af te spreken.
Maar goed, ik weet ook niet hoe ik het anders moet en kan doen. Hopen dat het overgaat…
Verder vind ik het duidelijke aan haar wel fijn, maar doordat ze vaak negatief gedrag laat zien en hard overkomt vergeten mensen of zien niet dat ze ook heel erg gevoelig is. Best jammer…
Klinkt als een kind dat weet wat ze wil!!
Enne… mijn meisje van 3 doet ook dingen die niet mogen. Niet per se bij veel andere kinderen, maar haar broertje moet het vaak genoeg ontgelden! Het scheelt hier dat ze wat verlegen is tegenover andere kinderen, maar anders waren die vast ook de pineut!
Verder eens met Miss T.
Jou kind is uniek zoals ze is, en hoeft echt niet bij anderen in de smaak te vallen. (al begrijp ik wel waar je ‘bang’ voor bent)
Groetjes Manderijn.
En als je niemand meer voor de koffie hebt, kom je gewoon bij mij langs. Kunnen die twee omstebeurt bazen.
Daar hou ik je graag aan!!!
Verder vind ik mijn dochter een toppertje en geniet enorm van haar. Het is een pittigheidje met een eigen wil en ze weet inderdaad goed wat ze wel en niet wilt. Dat is niet altijd makkelijk maar wel een goede eigenschap.
En wat anderen daarvan zeggen interesseert me niet zo.
Wat ik wel vervelend is, is het gedrag naar andere kinderen toe. Het geeft zo’n negatief beeld af. En omdat ik er ‘bovenop’ zit qua corrigeren valt het nog op ook. Anderen kinderen kunnen ook wat doen, gedrag uitlokken maar zij reageert er altijd op. Ik ga er in ieder geval nog meer op letten om niet haar maar het gedrag af te keuren.
Verder wil ik niets maar dan ook helemaal niets aan haar veranderen.
Want een kind mag kind zijn en gedrag laten zien wat niet altijd ’ wenselijk’ is.
Maar ik hoop dat ze snel op een gezelligere manier met anderen kindjes kan gaan spelen!!!
vandaag even gesprek gehad met pedagoge, ze zegt dat het gedrag is wat gewoon kan passen bij een drie jarige, heel vervelend maar wel normaal.
Niet ieder kind doet het natuurlijk maar goed, ze zei ook dat ik het meer los moet laten, er waarschijnlijk veel te veel bovenop zit. Daar heeft ze ook wel gelijk in denk ik, maar ik wil ook niet dat ze anderen kinderen duwt!
Dus ik ga verder zoeken naar een oplossing hoe het goed aan te pakken.
Aan haar karakter wil ik zeker niks veranderen, en inderdaad ik ben ook iemand die moeilijk keuzes maakt en ik zie in mijn dochter iets heel anders, dat vind ik juist fijn!
Ik ga haar nu anders benaderen, inderdaad lekker knuffelen is fijner dan duwen…kijken hoe dit gaat werken. En als moeders er moeite mee hebben, dan maar even geen koffie meer drinken…Ik kies toch voor mijn kind!
Hopen dat een andere benadering gaat helpen. En altijd fijn om te horen toch dat het bij de leeftijd hoort en dat je niet de enige bent.
even een kleine update…soms gaat het goed, meestal dus niet. Heel vervelend en al speelt ze een uur met een ander kindje, kan die ene duw het allemaal toch nog even verprutsen. Want de naam dat ze andere kindjes duwt heeft ze al. Ik vind het zo vervelend en weet niet goed wat ik er mee aan moet. Ik zou het liefst haar de hele dag bij mij houden zodat ik weet dat er niks mis kan gaan .Zo houden we niemand meer over. Het vervelende vind ik dat ik er voor mijn gevoel alles aan doe. Van te voren praten we erover en als het gebeurd krijgt ze straf en leg ik uit dat niet goed is wat ze gedaan heeft. Ik hoop dat het snel over gaat. Ik herken het helemaal niet van mezelf van vroeger en moet eerlijk zeggen dat het me als moeder heel onzeker maakt. Ik vind het voor het andere kind heel vervelend maar ook voor mijn eigen dochter ( die nu ook vaak uitgedaagd wordt en dan het gedrag toch weer vertoont…).
Kan iemand me aub vertellen dat dit ophoudt!!!
Ik snap je gevoel jammer genoeg helemaal. (Zie mijn andere verhalen)
Maar andere kinderen doen toch ook wel eens iets??? Maar dat mag dan vaak wel he, sla maar een keer van je af hoor zeggen ze dan. Hoezo sla maar van je af als je wilt dat iemand anders het ook niet doet ga je het toch ook niet tegen je eigen kind zeggen.
Heb je er weleens met andere ouders over gehad? Misschien helpt het dat je er met ze over praat.
Met onze “echte” vrienden heb ik er destijds veel over gepraat en zij snappen en begrijpen het ook en ook hun kinderen slaan of duwen weleens het zijn toch ook kinderen.
En geloof me dit gaat echt wel over hoor, ze zullen een leeftijd bereiken dat ze de gevolgen zullen overzien en zolang jij dit blijft benoemen valt bij haar valzelf het kwartje.
Wij moeten vanmiddag op verjaardag en ik ga nu al met een rustiger gevoel op verjaardag als een tijdje geleden maar nog altijd heb ik angst dan Marijn weer het een en ander uit vreet en ja bij hun valt het op en praten mensen erover.
Als ze eenmaal naar school gaan zoeken ze hun eigen vriendjes wel op en wees niet bang dat er niemand die met je kind wil spelen.
Oh, ik zie zeker dat andere kinderen ook wat doen, vaak wordt het zelfs een soort uitgelokt. Te lang op de glijbaan blijven hangen en die van mij zegt er niks van maar gaat duwen. En dus is zij de schuldige. En ik besef me echt wel dat dit niet leuk is en geen goed gedrag. Vind het ook echt niet leuk. Maar als het een uur goed gaat hoor je er ook niks over.
Ik heb soms het gevoel dat ik de enige ben die haar corrigeert en andere kinderen vaak hun gang mogen gaan. En omdat ze nu de naam heeft, valt het ook nog eens op als ze het doet. Ik hoop inderdaad dat het kwartje snel gaat vallen want ik merk dat ik ook steeds bozer op haar ga worden omdat ik het echt heel vervelend vind. En bozer dan thuis…als ze nu iets doet wat ik niet leuk vind val ik sneller uit dan normaal. Jammer maar ik doe mijn best daar ook op te letten, mijn lontje is ook korter aan het worden. Praten probeer ik er wel over maar het neemt mijn gevoel nog niet weg! Soms zou ik willen dat ze in ander gedrag heel vervelend is…en niet met andere kindjes!
Gewoon zo door blijven gaan en dan komt alles wel goed. En ja dat van die glijbaan herken ik ook wel. Of gelijk roepen Marijn heeft het gedaan. Lekker makkelijk en de ouders geloven het vaak ook wel.