Lekker luchtje


#1

Zit ik even aan de tafel een geboortekaartje te schrijven, komt Stephan ineens binnenstormen (hij was in de voortuin, hek op slot uiteraard ).
Zegt hij, half buiten adem: "mamma, mamma, moet je eens ruiken! Kom, mamma, kom! Moet je eens ruiken!"
Ik natuurlijk hartstikke nieuwsgierig (dacht minstens aan een brandlucht of een lekker etensluchtje, hihi) zegt hij (al “snuffelend” met zijn neusje): “Ruik eens!”
“Wat ruik je dan Steef?”
“De bloemetjes! Mam, ik ruik de bloemetjes!!”

Om op te vreten toch?

Groetjes, mamma van Stephan


#2

Ach jeetje wat heeft dat ventje van je een hoog smeltgehalte. Daar val je toch onmiddelijk voor ? Ikke wel hoor !

Groetjesmama van Evianne 03-04-2003


#3

Hihi lekker ding.

Groetjes van Jolanda, mamma van Lisa (25-08-'02) & van uk nummer 2 (02-12-'04 uitgerekend).


#4

Hi, hi. Wij als volwassenen valt het waarschijnlijk niet meer op. Heerlijk dat ontvankelijke van kinderen. Bleven ze maar zo, alhoewel dan worden ze misschien met huid en haar opgegeten in deze maatschappij.

Ik snap zo goed dat je daar helemaal week van wordt.

Groeten,
Nikki (bag lady)
mamma van Kika (9 april 2001) en Puck (3 oktober 2003)


#5

Wij hebben hier een rozenstruik tegen de muur staan. Ik ruik altijd even aan die heerlijke rozen. ( zo lekker gewoon ) Nu doet Evianne het ook hahaha alleen ipv dat ze het luchtje opsnuift, snuift ze uit als ze ruiken wil. Hahaha ziet er wel heeeeeeeeel wijs uit altijd.

Groetjesmama van Evianne 03-04-2003


#6

Heeee wat grappig, dat deed Stephan ook toen hij nog kleiner was (dat snuiven “de verkeerde kant op” om het maar zo te noemen, haha!)

Groetjes, mamma van Stephan


#7

WHahahahaha das een goeie, maar wel waar. Die hou ik erin.

Groetjesmama van Evianne 03-04-2003


#8

Steven is lekker bezig de wereld te ontdekken he?
Fantastisch, dat bloemen zo’n ontdekking zijn, als je volwassen bent neem je zo veel voor gewoon aan, en dat is het toch niet. de wereld word weer byzonder zo.

groet
Mo

The surest sign that intelligent life exists elsewhere in the universe
is that it has never tried to contact us.


#9

Inderdaad Mo, de wereld wordt weer extra bijzonder zo!
Ik vind het zo heerlijk om door de ogen van zo’n kind te kijken!

Groetjes, mamma van Stephan


#10

Ik blijf het gewoon wonderlijk vinden, het menselijk leven. Eerst komt er uit een eitje en een zaadcelletje een klompje, dat uitgroeit tot babietje, dat babietje leert bewegen en communiceren. En Stephan geniet van lekkere geurtjes en kan dat ook goed genoemen. Wat slim wondertje!

Groetjes Carola 04.09.1972, moeder van Jens 20.03.2001 en Mats 08.02.2003


#11

ach god dat is inderdaad om op te vreten die uitspraak van hem!!!