Tim was al voor zijn 3e verjaardag zinderlijk, maar heeft de laatste tijd veel ongelukjes. Nooit zeg ik er iets van, ruim gewoon alles op en zeg kan gebeuren. Zelf vind hij het volgens mij ook niet leuk, want hij piept en huilt dat hij in zijn broek geplast heeft. Maar ik begin er zo langzamerhand wel flink klaar mee te zijn.
Hij is niet altijd last minute, maar vaak geeft hij pas erg laat aan dat hij moet. De ene keer gaat het dan wel goed en de andere keer staat hij met zijn broek op zijn hielen te treuzelen in de wc en plast dan in zijn broek. Soms zegt hij niks en hoor ik ineens ik heb in mijn broek geplast.
De eerste paar maanden toen hij zindelijk was hielpen wij hem nog met naar de wc gaan. Maar nu vinden we dat hij gewoon zelf moet. Als hij moet dan gaat hij niet zelf naar de wc. Maar zegt ik moet plassen, waarop wij dan luchtig zeggen dan ga je naar de wc. Dan pas gaat hij richting toilet om vervolgens soms nog tig keer te treuzelen. Vaak als hij in de wc is moet ik een paar keer vragen gaat het, want anders staat hij gerust in het toilet nog te spelen voordat hij zijn broek los maakt en naar beneden doet.
Ik wil gewoon dat hij meteen gaat en dan in de wc niet eerst speelt, maar gelijk zijn broek naar beneden doet om te plassen. Dit bereik ik alleen als ik iedere keer mee loop en controleer, maar ik vind wel dat hij een leeftijd heeft dat hij gewoon zelf naar het toilet kan lopen. Hij weet tenslotte waar de wc is.
Is dit herkenbaar en weet iemand wat ik eraan kan doen? Terug naar stickers heb ik eigenlijk geen zin in. Want ik wil dat het plassen/poepen iets gewoons is wat niet beloond hoeft te worden. En het lijkt me dan dat je er zo de nadruk op legt, of vinden jullie van niet?
Groetjes,
Sandra