Kruipen

#1

leuk hoor dat kruipen… maar djanira volgt me echt overal… heb geen tel rust meer.
hebben julli dat nu ook?

yvonne,melani en djanira

#2

Hoi.
Ja dat heb ik ook.Iris kruipt de hele dag achter me aan en dan trekt ze zich op aan mijn broekspijpen.En dan begint ze te krijsen omdat ze opgetild wil worden.Als ik onder de douche sta dan gaat ze telkens tegen de deur van de douchecabine aanstaan ook zo handig.
Groetjes Eljada.
Maar ja het is allemaal maar tijdelijk moet je maar denken maar het is wel lastig zon handenbinder om je heen!

#3

Hahaha! Jahaaa…dat dacht je dat het tijdelijk is! Maar na kruipen gaan ze lopen en dan LOPEN ze dus achter je aan (Stephan tenminste wel) en dus blijf je volgens mij de eerste paar jaar af en toe “struikelen” over de kids!
Ach…wel gezellig toch?

Groetjes, Bianca

#4

melani is 3enhalf en sinds kort gaat ze meer dr eigen gang hihi, voor die tijd hing ze idd ook nog erg veel aan me hoor
dus nog ff geduld… zucht.
maar het is ook wel weer lief he dat ze zoveel van ons houden dat ze niet zonder ons kunnen
yvonne,melani en djanira

#5

Echt wel! En stiekum ben ik altijd best wel trots hoor, als hij mamma’s hand wil vasthouden omdat hij het eng vind ofzo. Dat hij dan naar MIJ wil (of naar z’n pappa).
Is toch heeeeeel lief hoor!

Groetjes, Bianca

#6

ik heb twee mamas kindjes
ze willen allebei constand mama, is er wat? dan kan alleen mama ze troosten
het kan lastig zijn
maar idd ben ik ook trots
papa vind het minder leuk
yvonne,melani en djanira

#7

Hoi allemaal.
Ja raar is dat he?Aan de ene kant wil je soms gewoon eens even rust,en geen huilende,vallende en hulpeloze kinderen maar het is ook zon heerlijk gevoel dat je door zon klein mensje een beetje als uitgangspunt,of zeg maar als basis wordt gezien.Als ze ergens van schrikken dan snel naar mama en dan trappelen met de beentjes om opgetild te worden en stevig vasthouden en dan durven ze wel weer om te kijken en vinden ze het ook wel weer heel spannend en leuk.Snappen jullie een beetje wat ik bedoel? Dat vind ik zo’n heerlijk gevoel.En als mijn oudste (3 jaar) soms voor zijn papa kiest dan doe ik net of het me niks kan schelen maar stiekum voel ik dan toch een steekje.Toen ik nog niet werkte was het steevast mama maar nu toch ook wel eens papa.Nou ja het is wel beter zo(denk ik dan maar!)
Groetjes Eljada