Kon mijn baby niet afgeven

[mammavanowen]

Hallo, zijn hier mensen die ook heel veel moeite ermee hebben gehad je kindje af te geven.

Vanaf de dag dat Owen geboren is heb ik hem aan de zusjes en (schoon)ouders gegeven.

Verder aan nooit iemand meer, pas vanaf dat Owen 6 maanden was begon het bij mij. Ik ben 1 maand geleden weer in de kinderopvang gaan werken. Eerste 2 weken had ik er moeite mee,dacht bij mezelf.
Hoe kan ik nu voor andere kinderen zorgen, terwijl Owen thuis zit zonder mij.
Maarrr, mijn man zei toen; het is je werk… maak jezelf dat duidelijk.

Vanaf 6,5 maand geef ik Owen meer af bij personen waar ik een goed gevoel en band mee heb.
Mooiste is, hij is door mijn moedergedrag, niet eens eenkennig.
Hij vind alles best en doet het super!

Op woensdag heb ik geen oppas, daarom is KDV mijn bewuste keuze.
Voor hem maar ook heel goed voor mama, je kind uit handen kunnen geven is een grote moeilijke stap.

Hahaha, wordt nog wat als hij 18 is

[vartien]

Hoi,

Ik vond het ook zeer moeilijk om Larissa aan anderen over te geven. Toen ik weer aan het werk moest en zij naar kdv moest heb ik het echt heel moeilijk gehad. Zo erg zelfs dat ik heb besloten dat ik geen tweede neem, als ik niet ten minste 10 maanden thuis kan blijven. 4 maanden vond ik echt te jong om ergens heen te brengen. Mijn ouders wonen elders in het land, dus dat was helaas geen optie.

Larissa is eigenlijk een beetje te gehecht aan mij. Zo erg zelfs dat ze echt een tijdje had dat ze zeer hard ging huilen als ik alleen al naar het toilet ging. Nu wil ze ook mee, maar als papa thuis is doe ik dat niet. Als we alleen thuis zijn dan gaat ze wel mee…tjah. Ze wil eigenlijk ook wel veel bij mij zijn. Als ik er ben dan speelt ze haast niet met papa. De ene keer wel wat meer dan de andere keer, maar over het algemeen, moeten we haar er echt toe zetten, om met hem te gaan spelen als ik ook thuis ben en even wat lucht wil. Misschien komt het ook wel doordat ze een meisje is ik weet het niet. Wel ga ik de volgende wat minder aan mezelf laten plakken… uiterraard is het ook gewoon een oerinstinct van moeder en kind. Maar ik heb ook vriendinnen (zij hebben wel een zoon moet ik zeggen) die dit niet kennen en waarvan het zoontje juist meer naar de vader toetrekt…dus ik weet ook niet waar het aan ligt…

Weet wel hoe je je voelt hoor…

Groet,

Vartien

Our littel angel is Larissa

[vartien]

Weet niet waarom ik steeds een kruisje onder de banner zie staan? Iemand enig idee…

Our littel angel is Larissa
<img src=" " border=0>

[Michele1]

Vreemd meestal is een meid niet bij pappa weg te slaan en een knul niet bij mamma. Bij ons is het ook zo dat alles leuk is met mamma, maar zodra pappa er is ben ik vergeten zeg maar. Enne ik had meer moeite met de eerste keer dat mijn schoonmoeder op der paste dan het afgeven op het kdv.

Groetjes,

Michèle

[gytha_en_Lieke]

heel normaal hoor!
ik heb had er ook zo’n moeite mee! pffff
verschrikkelijk terwijl ik weet dat het gewoon goed gaat maar toch!
mijn schoonmoeder heeft er ook een handje van om langs te komen en te zeggen “lieke ga je met oma fietsen?” lieke zegt natuurlijk meteen JA!
en hup is ze weg! voor lieke super leuk maar hier heb ik gewoon moeite mee! Als ze nu belt van morgen gaan we fietsen heb ik daar minder moeite mee! Waarom?? geen iedee!
zo raar ! na de vakantie gaat ze naar de peuterspeelzaal en dat is ook zo iets! Ik weet zeker dat het goed komt maar oooooooooo wat zal ik de eerste maandag tranen laten!

dus heel normaal hoor zou ik zeggen! haha

groetjes gytha

[sophievdb]

Binnen drie weken is het hier ook zo ver, dan moet Noa ook naar het KDV… Kijk er wel naar uit om terug te werken, maar niet om haar af te zetten…
Mijn dochter heeft alleen nog maar bij mijn ouders geslapen, wel regelmatig, zodat ze kan wennen aan haar bedje daar. Maar mijn zus wil al lang eens een nachtje oppassen en heb hier echt moeite mee… En mijn zus is zelfs vijf jaar ouder dan mij! Mijn schoonmoeder ga ik nooit laten oppassen. Ze heeft al haar eigen kinderen vergeten op te voeden, dus aan het mijne komt ze niet aan hoor!

Maar om terug op het ondewerp te komen, hier gaan ook traantjes vloeien denk ik, binnen een paar weken…

[Tams]

Ik herken dit helemaal. Onze dochter gaat al vanaf kleins af aan naar mijn ouders. Geen traan heb ik gelaten. Maar sinds vorige week past een vriendeinnetje van mij ook een dag op, wat een drama, tranen met tuiten heb ik gehuild. aanstaande vrijdag moet ze er weer naartoe maar ik zie er nu al tegenop.
En waarom? geen idee, ze is erg goed voor onze dochter en dochtelief vindt het er heerlijk. Misschien omdat onze dochter al 15 maand is en al die tijd papa een echte papadag had?

Zal het ooit minder worden dit gevoel?

Liefs Tams

[mammavanowen]

Het gevoel blijf je altijd houden, het zou wel minder worden, maar je bent tenslotte een moeder en dat hoort erbij.

Heel eerlijk, denk dat elke moeder dat wel heeft.

Vandaag heb ik mijn zoontje van 9md aangemeld op het KDV per 9 sept gaat hij er naar toe. Weer een nieuwe stap, maar dat hij daar naar toe gaat is alleen maar goed voor hem voor mij en voor ons allemaal.

Hij moet meer zien dat alleen ons appartement en het zelfde ritueel.

Ik werk zelf op een kinderopvang, was er nooit kapot van, maar nu lijkt het mij toch een stap dat mij goed gaat doen.

Onderhand geef ik mijn zoontje steeds vaker af, en het leukste is mijn moeder ziet hij regelmatig, als hij mijn moeder dus ziet doet hij zijn armen al in de lucht zo van … Oma Oma Oma! Hier ben ik! Pak me dan! Joehoe:D

Cool he!

Groetjes, Roxanne

[Dootje]

Het lijkt mij ook heel moeilijk om je kind af te geven. In Sept. gaat onze dame 5 daagjes bij opa en oma logeren en daar zie ik nu al tegenop. Ze is erg gehecht aan mij, net als bij Vartien. Ik neem aan omdat ik altijd met haar ben, en papa werkt veel.
Maar ik heb een vriendin, die juist haar kinderen naar het KDV brengt als ze eens een dagje vrij heeft. “Dan kan ik lekker uitrusten”, zegt ze. Ik vind dat zo ongewoon klinken, en zielig voor de kids. Waarom heb je dan kinderen? Of zie ik het nou verkeerd?
Groetjes, Daniella

[Mriek]

@Daniella: dat laatste doe ik ook wel eens hoor. Op een dag dat Erik normaal al naar de creche gaat, neem ik soms vrij en ga ik iets leuks voor mezelf doen. Hij weet niet beter dan dat hij toch al naar de creche gaat die dag en ik kan even iets doen wat me oplaadt en waardoor ik er weer helemaal voor hem kan zijn. Ik zie daar niets geks of kwaads in, sterker nog: als ik het niet zou doen, zou ik een minder goede moeder zijn.

Groetjes,
M

[Michele1]

Oh wij doen dat ook wel eens. Morgna heeft het over het algemeen naar der zin op het KDV en mamma is weer uitgerust en happy als ik haar terug krijg

Groetjes,

Michèle

[Mriek]

Precies…

Groetjes,
M

[Dootje]

Oh, het is dus vrij normaal. Ik had er nooit van gehoord, en het klonk me zo raar in de oren. Ik kan het me aan de ene kant een beetje voorstellen om tot rust te komen, maar aan de andere kant zou ik het volgens mij zelf niet leuk vinden.
Groetjes, Daniella

[Mriek]

Dat kan natuurlijk, ik begrijp heel goed dat iedereen daar anders over denkt. Vooral doen waar je je goed bij voelt, toch?

Groetjes,
M