Klompvoetje

[MammaMoe]

Met onze 20 weken echo kregen wij wat minder positief nieuws dan gehoopt. Onze kleine meid zal geboren worden met een klompvoetje.
Ik heb niets dan lovende woorden mbt de hulpverlening, we zijn super goed geïnformeerd over alles wat komen gaat.
Maar toch vraag ik mij af hoe anderen dit in de praktijk hebben ervaren…

Een hoop mensen wensen mij heel veel sterkte de komende tijd als ze het horen, maar dat vind ik een beetje overdreven.
Oké er komen drukke tijden, met wekelijks gipsen, een operatie en daarna een beugeltje, maar we zetten (als het goed is) een verder kerngezond kindje op de wereld, dus felicitatis zijn eerder op zijn plek.

Maar toch blijft het knagen…
Volgens de orthopeed zal de kleine meid, na de behandelingen er misschien een iets kleiner voetje er aan overhouden en een iets smallere kuit.
Als dit het geval is, dan denk ik dat wij daar prima mee verder kunnen.
Maar soms zie ik ineens een othopedische schoen voor ogen en een kreupel lopend kindje. dan slaat ineens de angst toch toe.

Ik ben heel erg blij ben met mijn zwangerschap, maar opeens heel erg bang ben voor de bevalling en alles wat daarna komen gaat… zal alles toch wel echt in orde zijn verder? …komt onze oudste dochter (3 jaar) geen aandacht tekort strakjes? … kunnen we de drukte wel aan?
Voor mijn gevoel zit mijn kleine schat daar prima in mijn buik…maar (het is erg dat ik het zo voel, dat weet ik) van mij mag ze daar lekker blijven zitten…

Dat hele enthousiaste gevoel dat ik bij mijn eerste zwangerschap had, dat heb ik nu niet. Vooral de zorgen zijn op de voorgrond.
Ik schaam me hier af en toe voor, omdat ik ook weet dat er op zich weinig mis is met de kleine. Er zijn zoveel ergere dingen… Het is maar een klompvoetje, maar hoe vaak ik dit ook tegen mijzelf zeg, ik blijf het toch zo voelen.

Wie heeft er ervaring met een klompvoetje?

Gewijzigd door - MammaMoe op 09 Jul 2009 11:35:21

[Jolan]

Zelf geen ervaring met klompvoetjes.

Maar wat is er erg aan als je kleine meid straks wat minder soepel loopt? Dat had ook kunnen gebeuren nadat ze een flink ongeluk gehad zou hebben. Nu is het ‘aangeboren’ en weten jullie straks niet beter.
Zij zal ook niet beter weten en gewoon spelen en rennen zoals andere kinderen, maar misschien wel op haar eigen manier.

Orthopedische schoenen hoeven er niet echt zo uit te zien. Je kunt een leuk model uit een (reclame) folder uitzoeken en die proberen ze dan zo goed als mogelijk na te maken (met de nodige aanpassing).

Op de basisschool had ik een jongen in de klas die een beugel om zijn been had en ook 1 om zijn pols. Hij was voor ons niet minder dan een ander klasgenootje en hij werd ook niet gepest hiermee. Oke, hij kon niet overal even goed aan mee doen, maar hij werd wel gewoon geaccepteerd en er werd ook rekening met hem gehouden.
De toekomstige klasgenootjes van jouw dochtertje zullen straks ook niet beter weten dat zij aangepaste schoentjes draagt en een beugeltje, voor hun zal dat gewoon bij jullie kleine meid horen.

Ik kan me wel voorstellen dat je je zorgen maakt, maar ik denk dat je het maar gewoon op je af moet laten komen.
Probeer te genieten van je zwangerschap, want ook hieruit komt een prachtkindje!
Wedden dat na een paar weken dat voetje voor jullie niet eens meer opvalt!?

Jullie andere kindje zou ook niet beter weten dat haar nieuwe zusje ook aandacht nodig heeft, ze kan niet vergelijken met hoeveel aandacht ze gehad zou hebben mocht haar zusje gewoon 2 normale voetjes hebben. Dus maak je daar ook maar niet al te druk om.
Je kunt je dochter misschien uitleggen dat haar zusje een speciaal voetje heeft waar de doctors graag naar kijken en dat ze gaan proberen om dat voetje net zo te maken zoals haar voetjes.

<img src=“http://lilypie.com/pic/090607/Aj9q.jpg” alt=“Lilypie 6 - 18 Pic” width=“100” height=“80” " border=0>

[Michele1]

Ik ben zelf geboren met een holvoet. Dit houd in dat de voet krom trekt maar door verleggen van de spieren is dit voorkomen, ik heb alleen anderhalve maat schoenmaat verschil. Ik heb daarnaast ook 2 cm beenverschil en draag steunzolen hiervoor en daar zal ik ook nooit vanaf komen. Op zowel mijn knie als de binnekant van mijn rechtervoet staan littekens van operaties.

Dit klinkt allemaal niet leuk, maar wat ik er mee zeggen wil is ik ben niet perfect. Mijn rechter onderkant (been+vooet) is totaal asymetrisch ten opzichte van links, maar ik heb een heel normaal leven. Ik kan alles wat ik doen wil. nou ja bijna alles, maar das een fout van 1 arts en niet door mijn benen. Ik heb een gezonde dochter gekregen en ik werk full time. Alleen als ik mijn schoenen uit heb zie je het omdat ik mank loop of eigenlijk trek met mijn been.

Ik snap jou bezorgdheid helemaal, maar ik wil je laten weten dat met een ‘afwijking’ als deze en de techniek van nu je hier heel goed en normaal mee leven kan en dat je niet meer de ‘paria’ bent die je 50 jaar geleden wel zou zijn.
Sterkte met de bevalling enne geniet lekker van de rest van de zwangerschap.

Groetjes,

Michèle