Klein Tukkertje


#1

Wij wonen in Twente, en dat is goed te horen. Joey sprak altijd wel met een Twents accent, zoals die lange eeeee in enschedeeee en de lange oooo in almelooooo. Dat vind ik niet erg, en daar kun je ook weinig aan doen.

Maar nu praat hij sinds een paar dagen ineens heel erg Twents! Met eem ipv even, kuj ipv kun je, en hij slikt alle -en aan het eind van de werkwoorden in! Dus loopn ipv lopen, eetn ipv eten kijkn ipv kijken enz. Dat vind ik dus niet goed! Ik baal er echt ontzettend van, en hij heeft het niet van mij! Ten minste, ik praat niet zo tegen hem. Hij pikt dat wel op als ik met iemand anders praat, of aan de telefoon ben ofzo. En verder praat Danny wel tegen hem zo Twents! En daar hebben we nu een enorm meningsverschil… Hij vind dat hij gewoon zo tegen hem mag praten, want hij woont in Twente en dan mag hij ook zo praten… Kijk je houd het op latere leeftijd natuurlijk niet tegen, maar ik vind het belangrijk dat hij eerst nederlands leert praten, zeker ivm school straks! Hoe moet hij goed nederlands leren schrijven als hij de juiste nederlandse woorden niet eerst leert!

Het klinkt echt voro geen meter, vind het zelfs asociaal staan, zo’n kleintje met zo’n Twents accent! Hij doet het er ook om, want je ziet hem nadenken in het begin van een zijn, hoe hij de dingen in het Twents kan zeggen. Als ik hem verbeter zegt hij het wel goed na, maar hij is het zich nu echt aan het aan wennen!

Ben benieuwd naar wat jullie mening hierover is, en hoe ik hier mee om kan gaan.

Groetjes Anouk



#2

Oh heel herkenbaar, mijn vader praat plat haags en als ik daar geweest was dan praatte ik het ook en mijn moeder haatte het. Gelukkig begreep mijn vader mijn moeder wel en lette hij er op maar mijn moeder verbeterde mij altijd als ik weer een op ze plat haags riep mam ben thuis als ik terug was van me vader.
Voordeel voor mijn moeder was wel dat ik ouder was dan joey dus hoe ga jij het oplossen. Zo ie zo door er echt op te hammeren dat hij geen twents praat. Kijk wat je zegt dat je hoort waar iemand vandaan komt ontkom je niet aan. Ik bedoel mijn haagse G hoor je ook zeg maar. Maar dat platte moet er inderdaad uit. Wat je zegt noet bevoordelijk voor je toekomst en Danny maar steeds aageven dat je het niet wilt. En daar echt voet bij stuk bij houden en desnoods steeds boos worden op hem tot ie het snapt want het gaat inderdaad om de toekomst van zijn kinderen want Jessey zal het anders ook gan doen. En bij een meisje klinkt het denk ik nog minder.

Groetjes,

Michèle


#3

Doet hij het niet bewust omdat hij weet dat jij het niet wilt? Ook omdat je zegt dat hij aan het begin van een zin nadenkt over hoe hij het moet zeggen… Ik denk dat ik het een tijdje zou negeren en pas weer reageren als hij gewoon Nederlands praat. Merel heeft er nu een handje van om te bevelen. “ik wil fruit”, “ik wil een koekje” en ga zo maar door. Ik heb haar een paar keer verbeterd door te zeggen dat ze het moet vragen, dus; mag ik… Nu weet ze het. Maar ze zegt nog wel vaak ik wil en dan reageer ik gewoon niet meer totdat ze mag ik zegt en dan geef ik antwoord.

Groetjes Natasja


#4

Wij wonen ook in het oosten van het land en praten bewust “nederlands” tegen onze zoon. Dus inderdaad niet het echte Twents (mijn man praat wel zo als onze zoon er niet bij is). Ik zou (maar dat is natuurlijk heel persoonlijk) niet willen dat hij het nu al zo aanleert. Ik had op de basisschool een jongen in de klas die in groep 8 niet eens meer Nederlands kon praten, alleen Twents. Zijn ouders praatten vanaf zijn geboorte al Twents thuis en hebben dat ook nooit aangepast. Maar het is net wat je zelf wilt. Ik sta inderdaad wel achter jouw verhaal en hoop dat je man/vriend in ieder geval tegen jullie kids “gewoon” Nederlands wil praten.

borstvoeden.info Tickers

borstvoeden.info Tickers


#5

Oh verschrikkelijk is dat hè… Ik praat ook normaal tegen Noah, en hij is gelukkig nog niet thuis gekomen met een twents accent.
Daarin tegen is mijn nichtje der dochter wel een echte tukker, want als zij hier is zegt ze, Elalie (Melanie) Zitn... Elalie Drinkn!
Ik vindt het zelf ook zwaaaaaaaaaaar asociaal staan.

Noah mag het ook echt niet… ik mocht het vroeger ook niet, maar sinds ik het huis uit ben, doe ik het wel.

Zo kwamen mn ouders een paar jaar geleden een gezin tegen bij de patat kraam, waar een jongetje bij stond van een jaar of 5/6 en zijn vader vroeg “Wat wol ie hem da mien jonge”… zegt hij “Doe mie moar een toet`n patat”.
Naaaa echt… errrrrrrrrrrrg!

Liefs, Melanie


#6

De onze leert van papa wat veluws en zo nu en dan spreekt ie het ook en giert ie het uit van het lachen. Hij doet het heel bewust en probeert ook zelf woorden te verdraaien door alle 'ij’klanken 'ie’klanken te maken enzo. Tis geen gehoor, maar we vinden het prima. We weten dat hij het alleen binnenshuis doet en daarbuiten praat hij gewoon zoals de rest (dus ook zo nu en dan wat ‘boers’)

Maarruh, waar blijven onze roots als de kids niet meer in dialect mogen praten?


#7

Ik ben blij te lezen dat ik niet de enige ben die er zo over denkt! Toch maar weer eens aankaarten bij Danny en evt dit topic laten lezen!
Ik vind het ook wel belangrijk dat we onze roots niet vergeten, en over een paar jaar dan hoor je mij niet klagen als mijn kinderen ''eem op’n bankje gaan zitt’n uitrust’n! bijvoorbeeld, hahaha! Maar op twee-jarige leeftijd vind ik het echt geen gehoor, en vind ik het ook belangrijker dat hij eerst nederlands leert praten voor hij in dialect kan praten! Want straks onvoldoende halen bij nederlandse dicteetjes, dat zou ook zonde zijn toch?

Groetjes Anouk



#8

Ben het helemaal met je eens Anouk!
Eerst goed NL leren praten, later pas Dialect!

Liefs, Melanie


#9

Mijn nichtje en neefje zijn half nederlands half barbediaans en ondanks dat ze al jong engels oppikte omdat mijn om slecht nederlands sprak zorgde mijn tante er ook voor dat ze eerst goed nederlands spraken ivm met school en zo inderdaad.

Groetjes,

Michèle


#10

Mijn vriend is rotterdams dus veel dingen zijn ‘tassie, koekie, kassie, sokkies, glassie enz…’ Nu zegt Eliza dat natuurlijk ook veel en dat leer ik ahar echt af. ik luister gewoon niet meer (na een paar keer uitleggen hoe het wel moet) en nu gaat het weer goed, gewoon de nederlandse taal als basis!
Vriendlief let er gelukkig wel op maar in het begin vond hij het zinloos want ze weet heus wel wat nederlands is zei hij toen.
Echt 100% kom je er niet onderuit denk ik want hij hoort natuurlijk wel heel veel twents.

Liefs Shirley


#11

Mijn ouders spraken vroeger ook Nederlands tegen ons en onderling Gronings. En kinderen pikken vanzelf het dialect op is het niet thuis is het wel buitenshuis. Zo spreekt mijn broer vloeiend Gronings en zo verdraai ik de helft van de woorden.
Thuis praten wij ook Nederlands tegen Marijn en Dion en het Gronings en Drents leren ze vanzelf.
Kinderen kunnen heel snel een tweede taal leren. Heb zelf in het asielzoekers onderwijs gewerkt. Kinderen kwamen blanco qua NL taal binnen en twee week later spraken sommige kinderen al een aardig woordje NL en vooral bij de kleuters ging dit heel snel.

Persoonlijk vind ik wel dat het dialect bestaan moet blijven.