Kindje wil/kan niet in slaap komen


#1

hallo, mijn kindje is volgende week 7 maanden en sinds 2 weken kan of wil ze niet meer in slaap komen. Als ik haar een speentje in haar mondje stop, draait ze wel met haar oogjes weg maar ze haalt het speentje uit haar mond en dan is ze weer wakker. laten liggen is geen optie, heb ik geprobeerd maar als ik dan ga kijken is ze helemaal bezweet. het avond ritueel is altijd hetzelfde! badje-flesje-bedje

weet iemand waar het aan kan liggen?

bedankt! groetjes, lennie


#2

Volgens mij beginnen ze met 7 maanden last te krijgen van verlatingsangst.
Misschien is dat een oorzaak. Wil ze gewoon niet in slaap vallen omdat ze jou dan niet meer ziet. Het kan ook een tandje zijn en dat haar speentje dus niet lekker aanvoelt in haar mondje,

Ik denk dat het een fase is waar je doorheen moet. Is niet leuk hoor maar gaat weer over.

Succes
Bianca


#3

Ze gaat niet gelijk huilen als we haar kamertje aflopen of maakt dat niets uit met verlatingsangst?


#4

hoi lennie
je zou een knuffel of een doekje met jou geur bij haar in bedje kunnen leggen. Die knuffel of doek moet je een paar dagen zelf mee slapen zodat het naar jouw lichaamsgeur gaat ruiken. Leg het daarna bij je kindje in bed. Door jou geur ben jij toch nog een beetje bij je kindje wat een veilig gevoel geeft want zo kan ze je ruiken.
groetjes chantal

Chantal


#5

He hallo, ik heb het zelfde gehad met mijn dochterje. Alleen zit er even een groot leeftijds verschil in. Toen dit bij mij aan de hand was,was mijn dochtertje 7 weken oud. Toen ze 10 weken oud was heb ik alles drastisch veranderd. rituelen en al dat soort dingetjers altijd het zelfde. En waar ik de fout mee in ging,als ze dan zo verdrietig was haalde ik haar uit bed. En vanaf toen was het 4 weken drama. Overdag was ze gemiddeld 10 uur wakker. toen ik alles ging veranderen rond het ritme en regelmaat ben ik haar ook niet meer uit haar bedje gaan halen. Als ze huilde stelde ik voor me zelf 5 minuten in. Als ze dan nog huilde ging ik naar boven. Praatte zachtejes tegen haar en gaf haar de fopspeen en kriebelede haar zachtjes over haar hoofdje. ze kon me dus horen en voelen wat weer gerustellend werkt. 3 minuten later ging ik weg. Na 14 dagen was het hele probleem opgelost. als ik haar na bed breng huild ze vaak even 2 tot 3 minuten en valt dan in slaap en slaapt dan ook zo 2 tot 3 uur door. Inmiddels is onze dochter nu 15 weken en de afgelopen 4 weken gaat het slapen gewoon heel goed. in de periode dat ik het anders ging aanpakken was ze soms ook zo over de zeik dat ze nat was van het zweet. In haar bedje deed ik dan wat uit maar ik haalde haar er niet uit. ze moest gewoon leren om zelf in slaap te komen. en dat stond haar natuurlijk niet aan. en ze moest ook leren om in een diepere slaap terecht te komen ook dat vind ze soms nog moeilijk.

ik weet niet of je er wat aan hebt,tenslotte is jou kindje ouder maar ik herkende het wel.

groet cenna


#6

En ik moet er nog even bij vertellen dat die eerste week best zwaar is want ik ben wel honderd keer die trap op en af geweest want ze viel natuurlijk niet direkt in slaap. ze moest er aan wennen dat ze nu zelf in slaap moet vallen in plaats van dat mama mee helpt. ik heb vaak op dat stoeltje gezeten naast haar bedje. en misschien een tip. Mijn dochterje heeft een lichte vorm van het kiss syndroom. en is behandeld door een chiropractor en daar is ze ook behoorlijk van op geknapt.

tjeetje ik neem me zelf steeds voor om het kort te houden maar dat wil me niet echt lukken.

hihihi

groet cenna


#7

We zijn er mischien achter waarom ze zo slecht in slaap kon komen.
We hadden eerst alleen dunne gordijnen voor het raam hangen en mijn vriend heeft van zijn werk isolatie platen mee genomen, die hebben we voor het raam gezet en het was heel donker op haar kamertje.
Nu slaapt ze prima!
Ze dacht gewoon, MMmm, het is licht en dan hoef ik niet te slapen, pas als het donker is! haha slimme meid!

Eerst maar eens van de week een verduisterings gordijn halen want als de buren die isolatie platen voor het raam zien staan zullen ze wel denken… whahahaha

groetjes, lennie