Kindje 3 jaar bij huis weggelopen


#1

Gisteren ochtend tegen 8.20 kwamen twee ouders bij ons op school omdat er een kindje met pyjama bij school liep. We hebben gevraagd hoe hij heette maar eerst zei hij niet zoveel. Toen ik nog een keer vroeg wat zijn naam was zei hij zijn naam. Gelukkig kwam deze naam me bekend voor en ik vroeg of hij op het kdv had gezeten en dat was zo. Hij had bij Marijn in de klas gezeten. Maar ja hoe kom je dan aan een nummer. Ik wist dat zijn vader dierenarts was dus het nummer gebeld maar ik kreeg een ander kliniek aan de lijn waar ze mee samen werken. Heb het mobiele nummer van zijn vader gekregen maar deze nam niet op. Dus heb ik het kdv gebeld of zij het nummer nog hadden. Daar was vader al helemaal overstuur geweest en ze waren daar natuurlijk ook helemaal van slag. Dus vaders nog een keer geprobeerd te bellen en ja hoor hij nam gelukkig op. Heb gelijk gezegd dat zijn zoon bij ons op school was.
Hij jongetje wilde naar de winkel om een Cars auto te kopen. Papa lag nog op bed zei hij en mijn zusje ook en ik heb heel zachtjes gedaan omdat anders m’n zusje wakker werd. Hij was helemaal niet onder de indruk en leek het gevaar er ook niet van in te zien.

Zo zie je maar weer dat kinderen niet te vertrouwen zijn (niet verkeerd bedoeld) Waarschijnlijk stond de deur nog open of heeft hij de deur zelf open gekregen. Gelukkig is het goed afgelopen maar dit had ook heel anders kunnen aflopen.
De ergste nachtmerrie van elke ouder



#2

OOooohh wat verschrikkelijk voor zijn ouders zeg!
Maar ergens ook wel weer lief van het ventje dat hij zo zachtjes wilde doen omdat anders zn zusje wakker werd.

Je hebt goed gehandeld!

Gelukkig hebben wij alle deuren op de klip savonds…

Liefs, Melanie


#3

Ooo gat wat erg, je schrikt je helemaal lam als je kind ineens weg is.


#4

Wij hebben de deuren ook meestal op slot. Laten de mensen maar aanbellen.



#5

Groetjes,
M

Lilypie Third Birthday tickers


#6

Hoe kan het toch dat mensen hun deuren 's nachts zo slecht afsluiten dat hun kinderen er vandoor kunnen?! Ik snap dat echt niet! Je hoort wel vaker van die verhalen dat kindjes er 's ochtends vroeg zelf vandoor gaan.

Je doet toch 's nachts je voordeur op het nachtslot of op zo’n knip? Of ben ik nou zo paranoïa opgevoed?

Als ik weg ga voor een boodschap, meneer Sje zit op zolder op kantoor en de meiden zitten beneden te spelen (dat kan want ze zijn 6 en 7) dan draai ik de voordeur zelfs nog wel op slot zodat ze nooit de deur voor wie dan ook open kunnen doen of dat ze zelf op pad kunnen (al zouden ze dat laatste nooit doen).

Groetekes, Sje


#7

Hier is de deur ook op slot, want je moet er inderdaad niet aan denken dat het je eigen kind is. Moeten die ouders geschrokken zijn zeg.

Groetjes,

Michèle


#8

jeetje wat een schrik! Hier kan ze nog niet eens lopen, maar je moet er toch niet aan denken zeg…

mama1980


#9

Mijn zus heeft helaas ook 2 weglopers, vooral de jongste (bijna 5) is echt erg… Zodra mijn zus maar 1 keer vergeet de deur op slot te doen (gewoon overdag) staat de jongste al buiten. Ze hoeft zich maar even om te draaien en hup, die is er vandoor! Die zijn ze al wel eens bij de rand van het dorp tegen gekomen (hele drukke rotonde) en wil naar een andere stad lopen, want dat was leuk! Ze is ook al eens een keer thuisgebracht door de badmeester en door andere mensen die in een nabijgelegen wijk woonden. En de middelste is gewoon tussen de middag (terwijl hij moest overblijven) naar huis gelopen en toen daar niemand was, heeft hij heel de middag doorgebracht in het park!!! Wat daar ook allemaal niet had kunnen gebeuren! Ook een big mistake van de juf natuurlijk, want die wist dat hij over moest blijven. Toen ze voor de zekerheid zijn zusje (de jongste dus) vroeg of hij naar huis moest zei die volmondig ja, terwijl zij wel over moest blijven… dan gaat er toch wel een belletje rinkelen?!

Je hebt het in ieder geval super opgelost!!!


#10

Het is idd wel heel schattig van zo’n kind dat hij een Cars autootje ging kopen. Maar idd je schrikt je toch kapot als zoiets gebeurd met je eigen kind. Pff moet er echt niet aan denken. Hier gaat de deur van slot als papa naar zijn werk gaat. Maar het traphekje boven is dicht, dus Tim zou niet stiekem zijn kamer af kunnen komen om vervolgens naar beneden te gaan.

Groetjes,
Sandra


#11

Ja ook hier is het traphekje boven altijd dicht… Noah durft gelukkig ook niet alleen naar beneden haha…

Liefs, Melanie


#12

@ Bakmama: Ik denk ook dat er zoiets gebeurd is maar je draait de deur dan toch gewon op slot als je weggaat??

H.ayley kan dan nog niet naar beneden maar mijn man draait ALTIJD de deur op slot als hij `s ochtends weggaat.

Al is het niet om wie er naar buiten kan maar om wie er naar binnen kan komen!


#13

Ja precies, ook al is een van ons nog thuis, dan draait de ander die weggaat toch de deur op slot. Je kunt niet voorzichtig genoeg zijn.

Groetekes, Sje


#14

Ik draai hier zelfs de deur op slot als ik naar zolder ga om een was op te hangen en H.ayley in bed ligt. Op zolder hoor ik dus echt niks… Moet er niet aan denken dat ik een vreemde op de trap tegenkom zoals bij vrienden van ons een tijd terug gebeurd is…

Net zoals ik vaak hoor dat mensen in de zomer de was op gaan hangen of de badkamer gaan poetsen terwijl de kleine beneden in de box hebben liggen en de achterdeur open staat…


#15

Doen wij ook hoor, de gene die weggaat (meestal pappa) draait de deur op slot want ook al heeft morgan nog een ledikant om 6.00 's morgens is er ook zo ingebroken.

Groetjes,

Michèle


#16

Je hoort soms mensen echt heel laconiek over deze dingen praten. Ik heb ook zoiets van deuren op slot, geen kinderen in de auto laten zitten, en zo zijn er nog meer voorbeelden te noemen. Voor een kind maar ook voor iemand anders is er maar een knipoog nodig om weg te kunnen lopen of te worden meegenomen.
Je kunt ook wel denken dat je kind het nooit doet maar ik vertrouw daar niet op.



#17

Kinderen en dieren zijn en blijven onvoorspelbaar. Je roept 10 keer dat doet de mijne niet en ineens is het raak.

Groetjes,

Michèle


#18

Sprak vandaag iemand die afgelopen vrijdag op het kdv was toen de vader daar kwam om te vragen of zijn zoontje daar was. Hij vertelde dat hij 's morgens had gezegd dat hij vandaag iets raars ging doen. Dus het was een bewuste actie van het ventje. 3 jaar en dan al dit soort dingen bewust doen. Moet zeggen dat het een heel “wijs” mannetje was voor zijn leeftijd. De antwoorden die hij gaf passen niet echt bij een drie jarige. Hoop dat zijn ouders goed beseffen dat ze hem heeeeeeeeeeeel goed in de gaten moeten houden en ook echt de gevolgen duidelijk maken.



#19

Zelf ben ik ook een keer weggelopen toen ik 3 jaar was, dat was de eerste en enige keer dat mijn moeder me geslagen heeft hahahah
Ik had een lippenstift van mijn moeder gepikt en mijn vader was aan de telefoon (dat weet ik nog) toen ging ik met mijn vriendinnetje stiekum oversteken en gingen toen in de flat in een andere straat met de lippenstift op de muren tekenen en toen we gesnapt werden moesten we met een meneer mee naar binnen en hij vroeg hoe wij heten en ging toen ons telefoonnummer zoeken in het telefoonboek en belde mijn ouders.
Mijn moeder was inmiddels thuis van boodschappen doen en mijn vader had me nog niet gemist.
Als gekken rende ze door de wijk en toen zoeken met de auto en inmiddels had die meneer de politie gebeld want mijn ouders namen de telefoon maar niet op omdat ze mij aan het zoeken waren.
Uiteindelijk zijn we door de politie thuis gebracht en daarna heeft mijn moeder me geslagen (dat kan ik me niet meer herinneren) ze was zo ongerust geweest.
Ohhh wat kan ik me dat voorstellen zeg.
Ik weet nog wel heel goed dat ik het eng vond dat ik met die meneer mee moest want die was zo boos dat wij het trappenhuis hadden ondergekliederd.

Gewijzigd door - vlokje03 op 24 Feb 2011 20:31:15


#20

jeeeetje 3 jaar?! ooh mijn god… ik schrik me wezenloos hiervan!
wij wonen in een flat en ik doe zoiezo de knip erop zowel bij de voor als achterdeur
je moet er toch nirt aan denken dat hij op een 6 hoge flat de deur open maakt en doodleuk op het bbalkon rondhangt.
ja sorry ik zie nu horrorscenario’s
pff hoe reageerde die vader?!