Gisteren ochtend tegen 8.20 kwamen twee ouders bij ons op school omdat er een kindje met pyjama bij school liep. We hebben gevraagd hoe hij heette maar eerst zei hij niet zoveel. Toen ik nog een keer vroeg wat zijn naam was zei hij zijn naam. Gelukkig kwam deze naam me bekend voor en ik vroeg of hij op het kdv had gezeten en dat was zo. Hij had bij Marijn in de klas gezeten. Maar ja hoe kom je dan aan een nummer. Ik wist dat zijn vader dierenarts was dus het nummer gebeld maar ik kreeg een ander kliniek aan de lijn waar ze mee samen werken. Heb het mobiele nummer van zijn vader gekregen maar deze nam niet op. Dus heb ik het kdv gebeld of zij het nummer nog hadden. Daar was vader al helemaal overstuur geweest en ze waren daar natuurlijk ook helemaal van slag. Dus vaders nog een keer geprobeerd te bellen en ja hoor hij nam gelukkig op. Heb gelijk gezegd dat zijn zoon bij ons op school was.
Hij jongetje wilde naar de winkel om een Cars auto te kopen. Papa lag nog op bed zei hij en mijn zusje ook en ik heb heel zachtjes gedaan omdat anders m’n zusje wakker werd. Hij was helemaal niet onder de indruk en leek het gevaar er ook niet van in te zien.
Zo zie je maar weer dat kinderen niet te vertrouwen zijn (niet verkeerd bedoeld) Waarschijnlijk stond de deur nog open of heeft hij de deur zelf open gekregen. Gelukkig is het goed afgelopen maar dit had ook heel anders kunnen aflopen.
De ergste nachtmerrie van elke ouder