Kinderzitje viel eraf

#1

Vanavond fietsten we met de kinderen van mijn schoonmoeder naar huis. Jens bij George achterop, Mats bij mij voorop. Bij ons in de straat zijn ze (al jaren, zucht) aan het bouwen en nu waren ze met de weg bezig. Dus zigzaggend via bobbels, planken, ijzeren platen etc. fietsten we achter elkaar aan. George heel mans over een smal plankie, dat durfde ik niet aan en ik stapte af. Achteraf maar goed ook, want anders had ik 30 seconden later moeten zien hoe Jens met fietszitje en al door de lucht vloog toen George ons pad omreed.

Gelukkig is ie niet buiten bewustzijn geweest, heeft ie een klein plekje op zijn hoofd met allemaal rode schaafwondjes en na een kleine 5 minuutjes huilen, kon ie weer flink eten. Hij beweert nu alleen dat ie niet meer bij papa (hij zit altijd al om een of andere reden liever bij mij achterop) op de fiets wil.

Volgens George is het fietszitje door het trillen over al die hobbels en toen uiteindelijk bij het redelijk schuin de stoep voor ons huis oprijden, losgetrild. Wij hebben zo’n fietszitje die je aan de voorkant onder je bagagedrager haakt en aan de zijkant en een veer vastzet. Er hoort ook nog een soort staafje bij, waaraan je eventueel een hangslotje tegen diefstal kunt doen, maar die gebruikten wij nooit. Maar we hebben nu ons lesje geleerd, dat staafje is er ook ter extra beveiliging dat ie niet zomaar losschiet, dus die gaat er voortaan ALTIJD op, hoe kort het stukje ook is!

Groetjes Carola 04.09.1972, moeder van Jens 20.03.2001 en Mats 08.02.2003

#2

Ik kan me voorstellen als dat voor je ogen gebeurd dat je je behoorlijk machteloos voelt. Ben blij dat hij zo weinig er aan over heeft gehouden. Dat wordt dan wel druk bij jou op de fiets. Eén voorop en één achterop of zo.

Groetjes Dennis.

#3

Zo, dat was vast schrikken zeg!
Gelukkig maar dat hij er zo goed vanaf gekomen is!

Groetjes, mamma van Stephan

#4

oeps, da’s zeker schrikken! gelukkig is het goed afgelopen, maar hij heeft een hele smak gemaakt zeg!

en goed dat ik het nu lees, ik ga namelijk volgende week een fietszitje op mijn scootmobiel laten zetten, en dan zal ik er meteen naar vragen, of zoiets door trilling niet los kan, omdat zo’n scoot best trilt als je rijd.
benieuwd wat voor constructie het worden gaat, of ik Gioia er makkelijk in zal kunnen zetten, fijn hoor, kunnen we heel makkelijk effe lekker naar buiten, nu is dat toch lastig omdat ze nu in een buikdrager gaat, en ik dan niet meer zo goed kan rijden.

groet
mo

#5

Jeetje das echt schrikken joh. Maar gauw het staafje er weer opzetten.

Groetjes Astrid,mamma van Evianne 03-04-2003

#6

jee carola wat erg zeg ik heb er kippenvel van .ja ik heb ook zo n zitje maar bij mijn is het staafje van af het begin als vast maar ik hoef nooit het zitje er af te halen .maar dan nog je ziet het het is toch een veiligheid nou sterkte met jens

groetjes marielle mama van tanja

#7

ooojeeeee dat is idd schrikken zeg pfffff gelukkig heeft hij niks ernstig zeg.

ze zitje heb ik ook en ik heb altijd die staaf erop zitten,het is idd ook extra beveiliging voor dit soort dingen oohhhhhhh
ben dus echt blij dat hij niks heeft hoor

geef hem maar een dikke knuf


#8

Nou, Jens was vanochtend gelukkig al over de angst om bij papa achterop te moeten weer heen. Maar het heeft wel een indruk op hem gemaakt, hij vertelde later ook dat toen hij viel een scheetje moest laten!

#9

Hahahaha das een goeie !!!

Groetjes Astrid,mamma van Evianne 03-04-2003

#10

haha, ja ach, als dat het ergste is
gelukkig durft ie al weer bij pappa achterop, anders voelt die zich straks nog schuldig over het fenomeen.
groet
Mo