zelf werk ik als gastouder bij een gezin thuis, mijn zoontje gaat dan 2x in de week naar de opvang.
met het wegbrengen van hem heb ik nog altijd moeite.
ook als ik eens vrij heb en hij gaat toch…
is dit normaal… hij is nu al 2 en mamma heeft nog moeite
Kinderdagverblijf
mammavanowen
#1
Michele1
#2
Eh moeilijk om hier een antwoord op te geven zonder iemand meteen het gevoel te geven dat iets niet normaal is. Als je me snapt. Ieder mens is anders. Ik zie dat morgan het ontzettend naar der zin heeft en ik laat haar met een gerust hart achter. Ook als ik vrij ben, want sommige dingen kan ik alleen doen als ik mijn handen vrij heb. Ik ben namelijk altijd op zaterdag alleen met haar dus vandaar. Maar wat ik zeg iedereen is anders dus ik kan niet zeggen dat je niet normaal bent zeg maar. De een heeft er nou eenmaal meer moeite mee dan de ander.
Groetjes,
Michèle
Mriek
#3
Joh, wat is normaal en wat niet? Voor jou kost het gewoon nog moeite en je moet er helemaal niet als normaal of abnormaal tegenaan willen kijken. Ik herken het als Erik op woensdag (1e kdv-dag van de week) weer eens brult als ik wegga. Maar ik weet ook dat hij 1 minuut later alweer leuk aan het spelen is en dat hij 's avonds niet mee naar huis wil. Dus uiteindelijk loop ik redelijk nuchter de deur uit daar.
Groetjes,
M
mammavanowen
#4
hij heeft dat ook, moeite met afscheid nemen soms ff teleurstellende zeur. of soms helemaal niets laten horen en loopt hij gezellig mee.
denk mamma feelings …
komt goed
lalala
#5
Ik heb er meestal geen moeite mee als ik hem achter laat bij oma. Maar soms zit ik met hem in de auto erheen, en overvalt me echt zo’n gevoel van: Bah, ik wil je helemaal niet weg brengen en zit ik bijna te huilen
Dus ja, ik heb het ook weleens!
Liefs, Anne
Sandra1980
#6
Ik kan me je gevoel heel goed voorstellen, ook al is hij al 2 jaar.
Tim gaat 2 dagen naar de creche en heeft het er geweldig naar zijn zin. Nooit problemen met afscheid namen etc, dus ja dat maakt het wel makkelijker. Mijn man brengt hem en ik haal hem op.
Ik heb er geen moeite mee dat hij naar de creche gaat. Maar soms heb ik wel eens dagen dat ik s’ochtends denk konden we maar lekker samen thuis blijven. Als ik uit mijn werk kom ga ik hem ook altijd meteen halen. Vrij ben ik nooit als hij naar de creche is. Ik zie de creche puur omdat ik dan werk, maar als ik vrij zou zijn dan hoeft hij er van mij niet heen.
Groetjes,
Sandra
Gewijzigd door - Sandra1980 op 15 Nov 2010 09:29:13
Mriek
#7
@Sandra, scheelt het dat Tim een makkelijk kind is, denk je? Want Erik is echt zwaar aan het peuterpuberen op het moment en dan vind ik zo’n dagje vrij terwijl hij naar het kdv is echt even een verademing. De 24e is hier weer zo’n dagje; Erik gaat naar het kdv, ik ben vrij en rond 15.00 uur ga ik Erik halen om naar Sinterklaas te gaan op m’n werk.
Groetjes,
M
Sandra1980
#8
@Mriek, daar heb je gelijk in. Tim is zo makkelijk dat ik het heerlijk vind hem om me heen te hebben en toch alles kan doen wat ik wil. Dus ja dan heb ik er geen behoefte aan hem naar de creche te brengen als ik vrij zou zijn. Maar als Tim zo aan het peuterpuberen is denk ik er idd misschien net zo over als jullie. Hihi weet dus in de toekomst…maar ik hoop het niet hoor
Mijn verhaal was overigens niet als aanval bedoeld op de ouders die dit wel doen.
Groetjes,
Sandra:-
Linette1
#9
Minke kan de laatste tijd echt hartverscheurend huilen als ik wegga op de creche en ik vind dat ook altijd naar. Neeltje doet dit gelukkig (nog) niet zo. Helaas doe je er weinig aan. Ik weet wel ( van de creche en van andere ouders) dat Minke als ik uit zicht ben, meteen ophoudt met huilen en gaat spelen. ( en ik zit het eerste half uur op mijn werk me rot te voelen) .
Dus ik snap het hoor. Alleen het is denk ik wel goed om het voor jezelf te relativeren dat helpt bij mij altijd het beste.
groetjes
Mriek
#10
Ik voelde het niet als aanval hoor Sandra, vroeg me gewoon af of het meespeelt dat Tim makkelijk is. Hihi, wie weet hoeveel vrije dagen jij straks nog wilt nemen met Tim op de creche
Goh Linette, dus Minke huilt de laatste tijd ook nog bij het afscheid nemen? Ik dacht dat het op deze leeftijd wel eens over was, maar blijkbaar niet? De leidster zei laatst dat het niets meer te maken heeft met verlatingsangst, maar gewoon met even weer wennen. Bij Erik heeft het ook wel te maken met welke leidster er 's ochtends is; op woensdag is er altijd eentje die mij niet echt aanspreek zeg maar (laat ik niet blijken hoor) en ik kan me indenken dat Erik haar ook niet echt heel tof vindt.
Groetjes,
M
Linette1
#11
Mriek@ ja gek he, ik dacht ook dat dat nu wel over zou zijn. Maar het is eigenlijk weer terug, terwijl er geen andere leidsters zijn ofzo… tja! Het zal ( hoop ik) wel een fase zijn. ( die niet te lang duurt want dat is niet goed voor mijn moederhart )
groetjes!
Judith_en_Anna
#12
Nou, Anna is nu drie en een half en ik vind het nog steeds niet leuk om haar achter te laten. Ookal weet ik dat ze het er erg naar haar zin heeft. Het viel mij wel op dat toen Nora ook naar het kdv moest, ik minder moeite had met het achter laten van de meiden. Misschien toch het gevoel dat ze elkaar ook nog hebben…
Het is niet zo dat ik huilend wegloop, maar echt te springen sta ik daar niet!
Mamma van:
Anna geboren op 2 juli 2007
Nora geboren op 4 juni 2009
Mriek
#13
Blijft idd naar hè, Linette. Laten we voor ons beide hopen dat het een fase is
Groetjes,
M