Kind zegt tegen kind dat hij/zij te dik is

#1

Sinds een week of twee geeft Bo af en toe aan tijdens of na het eten, wanneer hij niet meer wil , dat dit omt omdat hij anders te dik wordt. elke keer als ik er naar vraag hoe hij hierbij komt, omdat dit heleaal niet waar is, geeft hij aan dat zijn neefje van dezelfde leeftijd (zitten op dezelfde kdv groep) dit tegen hem zegt, dat hij dik is.
Mijn hart breekt op het moment dat ik dit hoor, want ik strijd al mijn hele leven tegen mijn eigen gewicht, dus ook in mijn tienerjaren, terwijl dat juist de jaren waren, waarin ik achteraf juist onwijs dun was, maar in iojn hoofd vond ik dat ik toen dik was. Ik wil dus niet hebben dat Bo dit ook gaat vinden over zichzelf, juist ook omdat er vooral nu er helemaal geen sprake is van dat hij dik zou zijn.
Hij is lang en fors gebouwd maar zijn lengte en gewicht zijn prima in combinatie met elkaar.
Ik zeg dus (zoals net weer na het eten) dat hij helemaal niet dik is, en dat neefje doet jokkebrokken als hij zegt dat Bo dik is, en dat er niets van waar is. Maar ik weet niet of ik er zo wel goed mee omga, misschien moet ik het wel anders aanpakken? Ik wil echt kost wat kost voorkomen dat hij gaat denken dat hij te dik is, vooral omdat dit nu helemaal niet zo is.
Daarnaast twijfel ik dus of ik wat tegen de ouders van neefje moet zeggen, want neefje moet dit toch ergens vandaan hebben, kinderen van deze leeftijd bedenken dit niet uitzichzelf lijkt mij! Maar doe ik daar wel goed aan?

liefs woezel

Lilypie Fourth Birthday tickers

#2

Ik zou her er zeker met de ouders over hebben want dit komt indd niet van het kind zelf vandaan.

Liefs Michelle


#3

Ik zou het persoonlijk niet met de ouders er over hebben. Je kunt tegen Bo zeggen dat hij helemaal goed is zoals hij is (wat je nu ook hebt gedaan), maar je kunt niet voorkomen wat kinderen onderling allemaal tegen elkaar zeggen. Als je erbij bent als er zo’n opmerking plaatsvindt, kun je het kind erop aanspreken; vragen waarom hij dat zegt. Vaak gebeuren die dingen vrijwel gedachteloos bij kinderen van drie en om daar nou enorme consequenties aan te hangen is misschien een beetje uit het verband getrokken.

Ik snap heel goed dat je door je eigen verleden extra gefocust bent hierop, maar het risico bestaat daardoor wel dat je het belangrijker maakt dan het nu is. Dan heb je juist een averechts effect.

Dit is wat ik zou doen, persoonlijk.

Succes!

Lfs


#4

ik zou het er ook met de ouders over hebben, vind dit ook niet echt kunnen nee, arme bo! wat zielig zeg! ik ben heel eerlijk dat ik tegen rico ooit gezegd had toen hij bleef snoepen en zeuren om snoep dat je van snoep een dikke buik kunt krijgen en van gezond eten niet. toen zei hij ooit tegen een behoorlijk gezette vrouw op straat; je moet niet zoveel snoep eten," oops dacht ik… maar ja ik bedoelde het natuurlijk alleen maar goed en daarbij spreek ik ook de waarheid, van teveel snoep wordt je ook gewoon dikker en dat mag hij best weten… maar dat is een totaal andere situatie dan waar jij nu in zit, en nogmaals ik vind dat je dit met de ouders moet bespreken want dit vind ik wel ver gaan dat Bo dan zelf minder wil eten omdat hij anders dik wordt genoemt en zeker terwijl hij dit absoluut niet is. echt sneu…en kan heel goed inkomen hoe je je voelt meid. naar zeg!

#5

even ter verduidelijking: ik snap je reactie wel hoor.

Merk aan Nora alleen dat zij het ook wel extra interessant vindt als ik erg inga op iets. Bijvoorbeeld: ze had een tijd geleden, toen ze net zelf naar de wc ging, een beetje rood beneden. Dus ik vroeg: heb je eraan gezeten? Nee, zegt ze. Dus ik vroeg (zo neutraal mogelijk) heeft er iemand anders aangezeten? Jaha, zegt ze (ik schikken natuurlijk, maar rustig gevraagd wie dan) Eviii. Zegt ze! Nou, die is nooit buiten mijn gezichtsveld, dus dat is gewoon niet waar. Maar mijn interesse en aandacht maakt het voor haar wel boeiend om aan te dragen.

Als zij geen trek meer heeft, is het: ik heb buikpijn, of ik ben zo moeoe… met compleet toneelstuk erbij. Dat buikpijn heb ik de eerste paar keer natuurlijk serieus genomen en ineens had ze iedere dag buikpijn. Die aandacht maakt het groter bedoel ik daarmee te zeggen. Het hoeft niet de lading te hebben die je er nu aan meegeeft.

Misschien maak ik het met deze reactie alleen maar erger, maar dat is absoluut niet de bedoeling. Volg je eigen hart vooral, maar misschien is dit iets om in je achterhoofd te houden. Hij hoeft niet direct een complex te hebben omdat een jongetje dat een keer gezegd heeft.

Nora vertelde laatst in het weekend ineens dat een kindje op de creche had gezegd dat ze een jongetje was. Ze heeft nog steeds geen golvende lokken, maar er is geen twijfel meer mogelijk dat het een dametje is, Dus ik heb gevraagd: wat vond je daarvan? Stom zegt ze. Nou, ik vind het ook stom zei ik tegen haar. Wat ga je volgende keer zeggen als het weer gebeurd? “Dat hij een meisje is!! HAHAHA!!” Toen hebben we samen gelachen en ik heb er nooit meer iets over gehoord. In dat geval ook niet de neiging om ouders daar op aan te gaan spreken. Mocht het nou structureel geworden zijn en ik merk dat het haar emotioneel aantast, ga ik absoluut verhaal halen en het aangeven op de creche of bij de ouders.

Maar nogmaals: jouw beslissing natuurlijk en ik snap dat het een nare situatie is.

Lfs


#6

Ik ben het met Liske eens. Ik zeg ook wel eens grappend tegen Erik als hij steeds om eten vraagt: “Van te veel eten krijg je een heel dikke buik.” En stel dat hij een ander kindje naar zijn idee veel ziet eten, dan zou hij best kunnen zeggen: “Jij hebt een dikke buik.” Want dat zegt hij ook wel eens over zichzelf als hij vol zit: “Nu heb ik een dikke buik, he mama?”

Kortom: die ouders kunnen er niet per se iets aan doen. Hoe onschuldig je iets bedoelt, kinderen kunnen er hun eigen wending aan geven.

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#7

kinderen zeggen gewoon wat ze denken ze koppelen bepaalde dingen aan iets wat niet persee kwetsend hoef te te zijn. b.v. doordat ik dan tegen rico zeg dat hij van teveel snoep een dikke buik krijgt.
maar ik kan me wel goed voorstellen dat als bo daar echt last van heeft en daardoor minder gaat eten dat dit reden is voor een gesprekje met de ouders. alleen al om te vertellen hoe dit voor bo is?

#8

Ik zou er vreemde ouders niet op aanspreken maar deze wel omdat het familie is zoals ik uit Woezel haar tekst begrijp.
Dat vind ik een ander verhaal.

Liefs Michelle


#9

Je weet hoe ik er over denk. Mede omdat het familie is zou ik ze wel aanspreken. Zij kunnen dan ook bijdrage om er voor te zorgen dat het niet meer gezegd wordt.

Groetjes,

Michèle

<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>

#10

Ik heb het er even over gehad met mijn man, ook uitgelegd wat jullie zeggen, en ik denk dat Liske toch gelijk heeft. Waarschijnlijk geef ik er meer aandacht aan. vindt hij het inetressant waardoor hij het blijft zeggen, met als gevolg dat ik het zelf min of meer in leven houdt.
de ouders van het jongentje is familie, en misschien is het heelmaal niet op een verkeerde manier gezegd. Voor hetzelfde geld ( ze zijn onlangs naar het cb geweest met neefje die heel fijntjes is gebouwd) hebben ze commentaar gekregen van het cb dat hij te dun zou zijn. hebben ze al eerder gehad namelijk, en hebben ze tijdens het eten waar neefje bij zat iets in de strekking gezegd als : ach het cb heeft altijd wat te zeuren want ze zeiden over Bo dat hij te dik was (was in december en klopte niet, en nu hij in de lengte is doorgeschoten en op het gewicht hetzelfde is gebleven al helemaal niet) , Goed , unt is, voor hetzelfde geld komt neefje er op die manier aan, en was het helemaal niet kwaad bedoeld en dan kom ik op mijn achterste poten aan zetten , wat misscien niet terecht is.

Ik denk dat ik het moet laten rusten, en proberen er zo min mogelijk aandacht aan moet besteden, en kijken wat hij doet, voor hetzelfde geld heeft hij het er nooit meer over en is het puur mijn eigen gevoel wat er veel lading aan geeft.

maar als ik het in mijn bij zijn een keer hoor dat neefje dat zegt. dan is het simpel, dan ga ik wel met de ouders in conclaaf hoe neefje er bij komt!

Gelukkig eet hij verder wel goed hoor, ik heb niet het idee dat hij echt iets laat staan om die reden. en vooralsnog is het een onwijse snoep kont, dus er is nog geen sprake dat hij om die reden wat laat staan!

liefs woezel

Lilypie Fourth Birthday tickers

#11

oohw sorry dan had ik dat verkeerd gelezen, helemaal mijn fout ik dacht dat je schreef dat hij minder at en dat dat daardoor kwam (in je eerste paar regels) maar had het verkeerd begrepen.
nee dan zou ik het gewoon idd zo laten. en ja meid weet je tis wel zo… hoe komen kinderen ergens bij, misschien wel om de reden dat hij iem heeft horen zeggen dat je van teveel snoeppen dik kunt worden of een dikke buik krijgt… kinderen gaan daar zo hun eigen ding van maken en hebben dan ook niet in de gaten dat het pijn kan doen bij een ander. maar opzich vind ik het niet meer dan normaal dat als het weer gezegd wordt je dit ook aankaart, het hoeft helemaal geen verwijt te zijn, maar ik zou wel willen weten als rico een ander kind voor het 1 of ander uitmaakt. en dit zou blijven doen bij wijze van. want dan “leeft” dat blijkbaar heel erg bij een kind die dat tegen 'n ander zegt, snap je? dan zou ik dat wel willen weten. ok het zijn kinderen maar ze kunnen niet vroeg genoeg weten dat je sommige dingen niet zomaar mag zeggen. of hij nou een scheldwoord gebruikt of een kwetsende opmerking (ook al is dat niet bewust maar dat is schelden voor een peuter/kleuter ook niet!) dat maakt in mijn ogen dan niets uit, het zijn ongewenste dingen en daar mag best even over gesproken worden als het aanhoudt.

#12

heb de reacties niet gelezen, pc doet moeilijk… maar op deze leeftijd geen aandacht meer aan schenken

niet nodig!

groetjes Kim, mama van Sofie,Victor ,Alexander & Emily!!




“Opvoeden is een kind te helpen worden wat het is”

#13

Mika werd op de psz ook verteld dat hij te groot en te dik is door de kindjes toen hij 3,5 was. Hij was toen 1m18 en 28 kilo. Op een gegeven moment begon hij in zijn broek te plassen en begon te stoppen met eten,ik ben dus mooi naar de psz gestapt om te vragen wat er aan de hand is,en idd,hij werd dus daar al gepest,wat zijn op die leeftijd al hard. Een turks jongetje wat 6 maanden ouder was zei het zelfs waar ik bij was dat zijn moeder Mika een dikzak vond,ik heb dat jongetje en moeder erop aangesproken en erbij gezegt dat ik haar zoon met flink ondergewicht ook niet uitscheld voor spillebeen en dat ze anders haar kind vol moet stoppen met eten. Ze hebben daarna op de psz een thema gehad dat alle kindjes verschillend zijn en dat je grote en kleine en dikke en dunne kindjes hebt. Nu is hij niks te dik meer,hij word over 3 maanden 5 jaar,weegt 25,5 kilo bij ruim 1m31 lang,word nu niet meer gepest en is de grootste in de klas,mensen schatten hem vaak ruim 7,dat vind hij niet leuk,maar het is niet anders.

Bianca mv Nicky en Mika Dani 16-08-2007