hoi met eya
ben nieuw op deze forum hoop wat informatie te krijgen over mijn zoon hij is nu 4 jaar .
was sinds zijn geboorte een normaal kindje met 2 maanden werd er bij hem reflux geconstateerd.
heeft toen randitidine (zuurremmers) gekregen van 3 maanden tot een 1 jaar en 3 maanden later heeft hij omeprazol gekregen tot die 2 jaar was .
we zijn toen met vakantie gegaan werd daar erg ziek hij had een week lang hoge koorts ,dan heb ik het over 40 graden,
zetpil hielp ook niet toen ben ik bij een kinderarts geweest ,
daar heb ik antibiotica gekregen voor hem.
daar ging de koorts mee omlaag .
eenmaal in nederland aangekomen kreeg hij weer hoge koorts ben bij de huisarts geweest heeft hij weer antibiotica gekregen .
ik had een afspraak bij de kinderarts er werd bloed afgenomen ,hij bleek een recidiverende luchtwegproblemen te hebben type IgG2 te hebben en een lage afweersisteem te hebben kreeg daarvoor cotrimoxazol antibioticum voor 9 maanden lang .
ik zag dat mijn zoon aan het veranderen was hij stopte met praten reageerde ook niet meer terwijl er daarvoor gewoon een normale ontwikkeling had.
onderzoek viataal op verwijzing kno arts geen afwijking aan gehoor.
EEG gehad geen epilepsie.
verder onderzoeken gehad kwam ook niets uit.
door verwezen naar een kinderpsychiatrisch onderzoek gehad daar is uitgekomen dat hij autistisch spectrum heeft .
ik zit nu met schulgevoelens omdat hij hoge koorts heeft gehad en niet snel naar de dokter ben gegaan ,ben bang dat het daardoor zou komen of door het lange gebruik van antibiotica hoop ouders met wat gerustelling .
ga helemaal kapot van binnen hierdoor kan niet meer helder denken zijn die schulgevoelens terecht of niet ,hoop graag wat antwoorden te vinden hier groetjes eya.
o sorry voor de lange verhaal wist niet hoe ik het korte moest schrijven
alvast bedankt.
Kind met autisme
Hoi Eva,
Een heftig verhaal zeg.
Ik heb hier geen ervaring mee en kan je dus ook niet helpen.
Wel wil ik even kwijt dat ik vind dat jij je niet schuldig moet voelen, je hebt op dat moment gedaan wat jij/jullie het beste vond voor je kindje.
Ook kan ik me voorstellen dat als je in het buitenland zit met een ziek kind je niet zo makkelijk naar de dokter stapt als dat je hier in Nederland zou doen.
Ik hoop voor je dat er iemand is hier die je misschien wat meer antwoorden kan geven.
Sterkte!
Groetjes Margot
Wat heftig, zeg. Maar wat ik weet van stoornissen die aan autisme verwant zijn, is dat het aangeboren is. Dus dan heeft het niets te maken met de medicijnen en was het er vroeger of later toch wel uitgekomen. Dus je schuldig voelen heeft geen zin meid!!!
Groetjes,
M
Net als wat de andere mama’s al schrijven, voel je niet schuldig. Je kan hier niks aan doen.
Ik heb zelf 4 jaar heel intensief met kinderen gewerkt met autisme. Als tip zou ik je willen geven, zorg ervoor dat het leven van je kindje overzichtelijk is en hou je aan vast ritme’s. Daar heeft je kindje veel behoeftes aan.
Je schreef ook dat je kindje niet meer kan praten, je zou nu kunnen gaan zoeken naar een andere manier van communiceren. Er zijn speciale pico’s, maar je kunt ook aan de hand van foto’s duidelijk maken wat je gaat doen en wat er gaat gebeuren.
Lopen er nog onderzoeken als ik vragen mag? Gaat je kindje naar een “gewone” school, of gaat hij naar speciaal onderwijs?
Gr Egberta
Hoi met Eya
Harstikke Bedankt voor jullie lieve reacties .
Hallo Sann,
Je vroeg of het in onze familie voorkomt ,het komt niet in onze familie voor. Autisme hebben we nooit gekent. Sinds mijn zoontje Amin diagnose gesteld is . Ben ik pas naar autisme gaan zoeken op internet en in boeken . Maar overal kom ik tegen dat het aangeboren is. Maar bij mijn zoontje denk ik dat het niet aangeboren . Want hij is als baby normaal ontwikkelt, net als mijn andere drie kinderen. Hij heeft ook op de peuterspeelzaal gezeten. Hij speeldde en praatte gewoon als een normale peuter. Wat ik niet snapte is dat toen hij 18 maanden oud was, tijdens controle bij het constatiebureau deden ze die bakje met vormpjes en dat hadt ie helemaal goed gedaan. En blokjes op elkaar stappelen hadt ie ook helemaal goed gedaan. We merkte niet dat ie anders was. Dat was pas met 30 maanden toen is hij helemaal gestopt met reageren en praten en spelen.
Hallo Egberta,
Je vroeg of mij zoontje naar speciaal of normaal onderwijs gaat ? Mijn zoontje gaat naar speciaal onderwijs. En er komt ook een keer in de maand een Pedagogische ouderbegeleiding bij me thuis. We hadden ook een indicatie aangevraagt voor de DDT Training. Die is nu toegekent. Ze zouden deze week op het speciaal onderwijs ermee beginnen.
Hallo Margrot,
Harstikke Bedankt voor je lieve reactie !
Nogmaals Hartstikke Bedankt Voor jullie lieve reacties !
Groetjes Eya
Gewijzigd door - amin op 01 Mar 2010 22:40:07
Kan begrijpen dat je je heel erg gefrustreerd voelt als je kindje eerst een normale ontwikkeling heeft en dan opeens zo erg veranderd in zijn doen en laten…Ik heb hier helaas geen ervaring mee maar wil je wel laten weten dat ik met je meeleef en voor je hoop dat er oplossingen komen…En 1 ding moet je niet doen en dat is je schuldig voelen want in mijn ogen heb je goed gehandeld je bent met hem naar de dokter geweest en je hebt informatie verzameld en je erin verdiept!! Bovendien kun je aangeboren stoornissen niet voorkomen…
Wens je veel sterkte!
Groetjes!
Hallo sann.
Bedankt voor je reactie.
Je vroeg of iets is gebeurd waar door hij is gaan stoppen met praten!
Ik kan me niet heringeren dat iets met hem is gebeurd of iets raars.
Maar hij zat toen ook op de peuterspeelzaal af en toe liet ik hem ook door de familie oppassen als ik een afspraak had.
Dus ik kan niet weten als iets met hem gebeurd zou zijn.
Zoals ik lees is jou zoontje actiev in het leergebied, en de mensen merken ook niet dat hij autistisch is .
Terwijl bij mijn zoontje juist wel heel erg zichtbaar is.
Mijn zoontje is 4 jaar en 7 maanden oud is nog steeds niet zindelijk.
Is je zoontje zindelijk?
Zit je zoontje op een gewone school of speciaalonderwijs?
groetjes eya.
Gewijzigd door - amin op 03 Mar 2010 23:21:07
Hoi,
Ik zag dat het al eentijd geleden is dater iemand hierop gepost heeft. Maar ik zou er graag nog wat over willen zeggen. Je zei dat je zoontje aan het veranderen was , was dat in de periode dat hij antibiotica kreeg? Er zijn namelijk onderzoeken die aantonen dat je van langdurig antbiotica gebruik autism kan krijgen. Hetzelfde geld voor bepaalde vaccinatie programma’s. Ik werk zelf in het onderwijs en ik hoor regelmatig van die verhalen. Mijn zoontje is nu 2 en krijgt vaak antibiotica omdat hij chronisch ooronsteking heeft. Nu krijgtbhij 6 weken lang co trimoxazol. Ben er zelf echt niet blij mee, maar het is kiezen tussen twee kwaden. Neem het jezelf niet kwalijk omdat de medische wereld nog steeds niet alle bijwerkingen en verschijnselen erkend en dat er dus ook geen rekening mee wordt gehouden. Sterker nog de kno arts zei dat dit medicijn volstrekt onschuldig is. Maar mn zoontje is er echt niet lekker van. Laat je dus vooral niet zomaar dingen wijs maken en ga op je eigen gevoel af, net als de andere ouders die ook zoiets hebben meegemaakt.