Kind & dodenherdenking


#1

Joey is de laatste tijd erg veel bezig met zijn overleden broer. Hij vraagt er dagelijks naar, wil constant uitleg en is benieuwd naar de foto’s. Ik geef hem overal antwoorden op, probeer zo veel mogelijk uit te leggen, maar de foto’s heeft hij nog niet gezien.
Nou vroeg hij vanmorgen of het weer Koninginnedag was, en of de vlaggen die aan huizen hangen dan kapot waren Uitgelegd dat het dodenherdenking is, en dat daarom de vlaggen half stok hangen. Ik heb er bij gezegd dat alle mensen om 8 uur twee minuten muisstil zijn om na te denken over iedereen die dood is gegaan, maar er geen uitleg over oorlog bij gegeven. Ik wil voorlopig dat hij denk dat doodgaan iets natuurlijks of gevolg van ongeluk of ziekte is. (dus niet met schieten en oorlog etc)

Hierop vroeg hij of hij dan aan Jayvey* mocht denken. En nu twijfel ik. Zal ik hem oplaten, om 8 uur twee minuten stil zijn, en evt ook het fotoboek van Jayvey* laten zien daar voor? Of is dat te veel en te indrukwekkend allemaal voor zo’n jong kind? Ik twijfel heel erg, maar ik ben bang dat ik hem toch niet lang meer van dat fotoboek weg kan houden, hij is er zo benieuwd naar! Hij heeft geen plaatje bij zijn broer, en snapt niet goed dat die er nu niet is, maar wel weer bij de sterretjes, terwijl hij tegelijkertijd ook nog eens in de grond begraven is… Als hij wel eens bij mij komt en naar mijn kettinkje kijkt (met babyhangertje en Jayvey* er in gegraveerd) dan zegt hij ook dat hij verdrietig is dat zijn broer dood is… Terwijl hij dit allemaal niet heeft meegemaakt natuurlijk! Pffff wat lastig allemaal zeg!

Wat zouden jullie doen? dodenherdenking op tv kijken? fotoboek al laten zien? of gewoon naar bed en het zo laten?

Groetjes Anouk



#2

Ik zou persoonlijk dodenherdenking en een overleden broertje los van elkaar laten.

Dodenherdenking gaat over Nederlanders die in oorlogsgebieden (waar dan ook) omgekomen zijn. Op een gegeven moment weten kinderen toch dat er mensen overlijden door oorlogsgeweld, dus als je dat in jip-en-janneke-taal uitlegt, hoeft dat niet per definitie traumatisch te zijn voor kleine kinderen. Het is maar net hoe je het brengt.

Dus ik zou het fotoboek van zijn overleden broertje er nu niet bij halen als ik heel eerlijk ben.

Maar, mijn kinderen hebben geen overleden broertje of zusje dus ik kan niet representatief oordelen hoe ik zelf in jouw situatie met deze kwestie om zou gaan.

In elk geval alle wijsheid toegewenst bij het nemen van een beslissing.

Groetekes, Sje


#3

Hmm… ingewikkeld!
Seth is vandaag ook zo bezig met dit soort dingen. Wij hebben dan niemand in de naaste omgeving waarvan hij (nog) weet dat hij overleden is, maar hij vraagt er wel constant dingen over: inderdaad over de vlaggen.
Ik heb ook uitgelegd dat we aan de dode mensen denken en heb zelf ook het oorlogsgedeelte weggehouden, omdat ik dat te heftig vond.

Ik denk dat ik aan Joey uit zou leggen dat hij natuurlijk altijd aan zijn overleden broertje mag denken en dat het niet speciaal vandaag hoeft.
Verder weet ik niet of ik hem vanavond speciaal alles zou laten zien.
Ik heb er geloof ik niet een duidelijke mening over. Ik zou doen wat goed voelt voor jezelf. Zolang Joey ook geen last lijkt te hebben van de verhalen lijkt het me ook geen probleem.
Seth is ook vrij veel met dood bezig, ook als er dode dieren op de weg liggen en hij stelt er regelmatig vragen over, maar ik heb verder niet het idee dat hij er nachtmerries van krijgt o.i.d. dus ik denk dat hij (en Joey ook) het wel aan kan, zolang je het inderdaad simpel houdt.

Succes ermee!
Liefs, Anne

Lilypie Fourth Birthday tickers


#4

Doen wat jij denkt dat goed is.

Ik zou het apart van elkaar houden, en dan binnekort met dat fotoboek komen. Heeft hij anders vanavond nog tijd om er met jou over te praten? Dat heb je waarschijnlijk meer als je het overdag doet.

Groetjes Manderijn.


#5

Bedankt voor jullie reacties!

Ik heb met Joey wel naar de dodenherdenking op tv gekeken, en gepraat over Jayvey*, maar het boek heb ik hem gisteren laten zien. Hij was er echt van onder de indruk, en gaf de foto’s een kusje Nu is het voro hem veel duidelijker dat het echt om een kindje gaat, zijn broer. Nu hij er een plaatje bij heeft begrijpt hij de uitleg over hoe het zo ongeveer gegaan is allemaal veel beter. k heb hem gezegd dat hij nu altijd de foto’s mag kijken, als hij samen is met mij.

Tijdens de dodenherdenking heb ik gezegd dat we denken aan alle mensen die ooit dood zijn gegaan, en ook een aantal manieren van doodgaan beschreven zeg maar. Oorlog vond ik echt moeilijk, ik heb het maar gehouden op ruzie tussen de bazen van landen, en dat ze elkaar soms dood maken. Joey hield stug vol dat hij gewoon twee minuten aan zijn broer wou denken, en dat heeft hij ook gedaan. We hebben een kaarsje voor Jayvey* gebrand, 1 voor alle dode andere kindjes en 1 voor alle overleden grote mensen.

Groetjes Anouk



#6
quote:
Oorlog vond ik echt moeilijk, ik heb het maar gehouden op ruzie tussen de bazen van landen, en dat ze elkaar soms dood maken.

Prima uitgelegd toch, zonder dat het traumatisch kan zijn op deze leeftijd!

Fijn dat jullie samen het fotoboek gekeken hebben en dat Joey nu een beter beeld heeft bij alles rondom zijn overleden broertje.

Groetekes, Sje