Nora is de laatste paar weken onvoorspelbaar in haar humeur, lachen kan van het ene op het andere moment veranderen in huilen, driftbuien, verdriet, ellende. Volgende moment is alles weer koek en ei.
Het is sprongetjestijd, lees van veel moeders met even oude kindjes dezelfde sores, dus ik had me neegelegd bij het sprongetje. Begreep alleen niet helemaal waarom het zo plotseling ging allemaal.
Gister had ze in hara mond en ik wist niet waar het vandaan kwam (bleek een zaadje van het brood dat op de grond was gevallen) dus ik was aan het graven in die moend, zie ik me daar ineens een kies! Nora heeft 9,5 tand, dan een tijdje niks en dan ergens achter in haar mond een nieuwe kies, die nog niet helemaal door is! Niet gek dus dat ze af en toe ineens erg moet huilen! Denk dat het daar van komt. daarbij komen de driftbuien gewoon van het sprongetje, maar als ze nu ineens begint te bleren, ben ik toch nog net wat liever voor haar, want zo’n kies doet ook hartstikke veel pijn, heb zelf laatst mn verstandskies die doorkwam en das niet niks!
Maar… is dat niet een beetje vroeg voor een kies, net iets voor de eerste verjaardag, en een rare volgorde, zou eerst een hoekatand en een kies vooraan verwachten…
