Het was nu 2 maanden na het laatste bezoek aan de fysio.
En dit zou eigenlijk de laatste afspraak zijn.
Het ging eigenlijk best een beetje raar.
Kaya was wel al wat moe hoor, maar verder erg goed te spreken, in de wachtkamer ook lachen tegen iedereen etc.
Toen we aan de beurt waren zei de fysiotherapeut ook meteen van: "goh, wat is het toch een makkelijk meiske"
En dat is ze eigenlijk ook wel.
Maar goed, we leggen haar op de behandeltafel, niks aan de hand.
Gewoon weer lachen naar hem zoals de vorige keren ook (oke, behalve dan de eerste paar keer, toen deed het teveel pijn nog)
Eerst liet hij haar rechtop zitten, ging heel goed.
Vervolgens tilde hij haar op en liet haar een beetje “wiebelen” in de lucht van links naar rechts.
Ook geen probleem.
Toen het bekende, dus op haar rug en hij pakt dan haar hoofdje beet en draait het héél zachtjes van de links naar rechts.
Madam ging me toch krijsen!!
Pfff…niet normaal meer
Helemaal over de rooie, nog ff en ze kokhalste zowat.
Hij vroeg aan mij of ik haar beentje voelde verkrampen (ik hield haar beentjes zachtjes vast) maar dat was niet echt zo.
En als ze pijn heeft dan schijnt dat wel te verkrampen.
Pfff…
Dus hij zei dat ze gewoon simpelweg niet wilde dat hij dat deed met haar hoofdje.
Maar dat ze geen pijn had.
Dat zou ook wel raar zijn geweest, want de laatste 2x kon hij zonder problemen haar hoofdje opzij draaien.
Ik vind het zo vreemd achteraf…
Ze krijst eigenlijk nooit op die manier.
Nou ja, hij wilde dus voor alle zekerheid nog een keer afspreken over 4 weken.
Kijken of ze dan nog zo heftig (raar) reageert.
Hij vind haar een beetje te jong om deze reaktie te geven vanuit “onwil” (dus omdat ze het simpelweg niet wilde, soort driftbui zeg maar)
Ben ik het wel mee eens.
Nou ja, we zullen het zien over 4 weken…
Hij checkt dan meteen ook ff haar heupjes nog een keer.
Ik had namelijk gezegd dat de arts van het CB eerst ff problemen had om het te beoordelen omdat Kaya dr beentjes zo gespannen hield.
En eigenlijk is dat ook typerend voor Kaya: soms vrij fanatieke bewegingen met armen en benen. Echt slaan en schoppen bij wijze van (dat hoort volgens hem niet echt)
Daardoor kan ze soms 's avonds ook niet in slaap komen.
Het lukte hem nu OOK niet om de stand van haar heupjes goed te beoordelen (hoewel het waarschijnlijk wel goed zit hoor)
Hmmm…lang verhaal weer (sorry
)
Groetjes Bianca, mamma van Stephan en Kaya


Gewijzigd door - Bieb op 27 May 2006 00:33:15




