Ik zeg dan tegen onze katten:'Lang leve het kattenluik!'
Maar zodra Luka het kattenluik hoort weet hij niet hoe snel hij er moet komen om de kat die binnen is gekomen te ‘ien’ ( = aaien) of de kat die naar buiten gaat proberen nog even tegen te houden!
En als de katten aan het eten zijn gaar hij er naast zitten, vol enthousiasme. De katten hebben dat maar geaccepteerd, anders kunnen ze gewoon niet eten!
Gestressed zijn ze niet, ze gaan toch hun eigen gang. En Luka gaat er gewoon achter aan, geen probleem!
