Kan mijn baby van 3 maand geen prikkels aan?

#1

Mijn dochter is nu 15 weken oud en heb steeds het gevoel dat ze alles niet echt kan verwerken. We zijn er voor 5 weken geleden er achter gekomen dat ze het kiss sundroom heeft en is inmiddels nu 4 x behandeld door een chiropractor. Het gaat nu stukken beter met haar. Ze is begonnen te lachen en te brabbelen vanaf het moment dat zij behandeld is. We kwamen er ook achter dat ze meer structuur nodig had. Het slapen en voeden moet allemaal niet te rommelig gaan want daar doet ze het niet goed op. vaste tijden en gewoontes zijn het beste. Je zal denken nou super alles gaat goed! Ik maak me zorgen om het feit dat mijn dochter helemaal niet reageerd als er iemand naar haar lacht of met haar aan het brabbelen is. als ik met haar weg ben naar een supermarkt of iets dergelijks dan is ze vaak aan het huilen. Als ik dan thuis kom verbeeld ik me het misschien dat weet ik niet zeker maar vind ik dat ze slecht slaapt. Ze is ook 3 weken te vroeg geboren. Ik zou graag willen weten wie ervaring heeft met baby’s die overgevoelig zijn voor prikkels. die het misschien helemaal nog niet aankunnen om de wijde wereld in te gaan en de indrukken niet kunnen verwerken.

liefs een bezorgde cenna

#2

Als je kleintje 3 weken te vroeg is geboren, dan moet je in principe die 3 weken van haar huidige leeftijd aftrekken. Daarmee kom je nu dan uit op 12 weken oud. Wat klein nog he. De wereld is groot voor zo`n ukje, groot, druk enz, dus het zou best kunnen dat ze moeite heeft met zo veel prikkels van buitenaf.
Pak ik het boek "oei ik groei " erbij zie ik inderdaad wel bij 12 weken een sprongetje staan. Met andere woorden, je kleintje gaat krijgt een nieuw vermogen en gaat iets nieuws leren, maar is daardoor even van slag. Ongeacht of ik erin geloofde, klopten de periodes met sprongetjes wel bij mijn kinderen en daarmee was ik wel gerustgesteld.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

#3

En ik moer er bij zeggen dat ze afgelopen vrijdag haar tweede prik heeft gehad en daar is ze ook 4 dagen helemaal van de leg geweest. Ik weet niet of ze echt ziek is geweest. ze had geen koorts maar haar slapen en haar humeur was dramatisch. ze begint nu weer een beetje op te krabbelen. Maar dan de grote ham vraag! wat moet ik nu doen. wel met haar weg of niet maar weg. en hoe vaak is eigenlijk verantwoord.

#4

Ik weet niet wat verantwoord is, ik denk dat je naar gevoel moet luisteren om te zien of je kindje dat aankan of dat je dan maar lekker een dagje thuis blijft. Als je zelf niet lekker bent, blijf je ook liever thuis. Je kindje zal er wel aan moeten wennen en ik denk dat je dan met rust en regelmaat een eindje moet kunnen komen.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

#5

Aller eerst hartsikke bedankt voor het luisterd oor. Ik zit op het moment toch echt even in de piepzak want tja het is mijn eerste kindje en je wilt het allemaal zo perfect mogelijk doen. Ik denk dat ik toch eerst maar eens even de drukke dingen ga vermijden. En als ik er zo over na denk ben ik ook misschien wel bezig wat een ander van mijn opvoeding denkt. En moet ik inderdaad meer luisteren naar mijn gevoel. ik zou het graag allemaal over willen doen. Ik had het dan allemaal anders aangepakt. Vanaf de geboorte mocht ierdereen haar op de arm hebben en iedreen mocht haar voeden. Want ik was zo gelukkig dat wou ik met iedereen delen. Ik ging overal met haar naar toe de wereld kon niet mooier zijn. En nu heb ik overal mijn buik van vol. Iedereen zit me raar aan te kijken als ik haar zelf wil voeden en als ik haar zelf op schoot wil houden. En als ik zeg dat ik liever niet met haar de deur uit wil omdat ze haar dag niet heeft dan zeggen blikken genoeg. Want je kan je kind toch tenslotte overal mee naar toe nemen. En hebben niet door dat ze wakker gemaakt moet worden omdat wij zo nodig weg willen.

Sorry voor mijn enorme verhalen maar men hart zit er even van vol.

#6

Dat vind ik een hele dappere conclusie die je daar trekt. Mijn dochter wilde door geen ander opgepakt worden, tja dan niet dan kijken ze maar. Vergeet niet, zo`n kleintje kent jouw beter dan zichzelf nog, het heeft immers 9 maanden in jouw buik gezeten. Dus jij bent veilig voor dr in een o zo grote wereld met zo veel dingen en mensen. Bouw dat rustig op om haar te laten wennen als je merkt dat dit wat moeilijk voor haar is. Wat een ander denkt doet er niet toe al snap ik echt dat dit soms niet makkelijk is. Maar een ander aankijken is altijd wel heel makkelijk en snel gedaan. Natuurlijk wilde je je kleintje delen, ze is ook zo wonderlijk en als dat kan, dan kan het en zo niet, dan niet. Ik gaf borstvoeding, dus voedingen door anderen kon niet en voor onze dochter was dat maar goed ook. Jij bent dr mama en jij bepaalt of je dr zelf voed of niet. Ga uit van je gevoel, een moederinstinct is …echt waar, vaak heel goed en vaak zelfs het beste. Ook al twijfel je daar soms aan ( zeker bij een eerste kindje ).
Sorry voor lapjes tekst ( kennen ze ook nog veel langer hier ) hoeven op deze site niet want juist voor dit soort dingen is er ikkeben.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

#7

Hallo,
Ik ben leerkracht op een basisschool en heb een jongetje in de groep gehad met hetzelfde syndroom. Het blijkt dat deze kinderen vooral op motorisch gebied achterlopen. Moeder vertelde mij ook dat de eerste maanden heel erg vermeoiend waren. Zoeken zoeken zoeken naar wat hem rust zou geven. Ook zij kwam tot de conclussie dat het verstandig was om zoveel mogelijk rust te creeren voor hem. Dus van die prikkels heb je volgens mij best goed aangevoeld. Het is heel goed mogelijk. En daar komt natuurlijk ook nog eens bij dat 3 maanden echt nog heel klein is. Probeer zoveel mogelijk op je gevoel te vertrouwen. Vaak is het gevoel van de moeder precies datgene wat een kindje nodig heeft.
Greetz Nicole

#8

super bedankt iedereen! Ik heb me zelf even een schop onder men kont verkocht en heb besloten dat het mijn kind is en dat voorlopig iedereen maar even met zijn vingertjes van haar afblijft. Zij staat op nummer 1 en zo ga ik dus ook handelen. Ik ga het wereldje wat kleiner voor haar maken zodat zij zich veilig voeld. Want dat kan zij zelf niet. Het is voor het eerst in mijn leven dat ik via internet om hulp vraag maar ik moet zeggen dat bevalt mij goed. hihihi

BEDANKT!!!

#9

Hahaha graag gedaan. Hoop dat het wat beter word voor jullie.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!