De meesten van jullie weten onderhand wel dat mn man en ik in mei een feest geven naar aanleiding van ons trouwen in juli 2008. Ik wa sdestijds zwanger en niet in the mood voor een groot feest, maar nu wel!
Ik ben afgelopen weekend naar Arnhem geweest om een mooie jurk te kopen. Ik vond het heel spannend en ben eigenlijk niet zo’n jurkenmens dus was heel benieuwd. Ik kreeg de jurk van mn schoonmoeder (echt een heel groot kado want die dingen kosten een vermogen).
Ik wilde geen witte jurk en ook niet het trouwjurkmodel, verder dacht ik: We zien wel. Uiteindelijk is het een paarse jurk geworden die uit twee delen bestaat. Strapless en lang. Met mooie ivoorkleurige schoentjes, dat zijn wel echt trouwschoenen. Hij is met wat plooien om mn heupen, maar niet echt een sissi model. Dat wilde ik ook niet, maar als ik nu terugdenk aan hoe die zat, heb ik het idee dat het echt een vormloos ding is. Ik ben sowieso absoluut niet gewend om mezelf zo in de spiegel te zien, of als ik omlaag kijk, Nu ik weer thuis ben, heb ik er echt een beetje naar gevoel over.
Maar alles is betaald, hijnis helemala op mn maat gespeld en volgende week haal ik em op.
Ik zal er wel gewoon aan moeten wennen, maar heb helaas niet het prinsessengevoel waar ik op hoopte. Misschien ligt het wel gewoon aan mn figuur… Ik voelde me er niet echt heel mooi in. Misschien had ik wat corsetachtige kwalitieten verwacht van de jurk…
De rest (mn moeder en schoonmoeder en de dames in de zaak) waren echt lyrisch over de jurk en ik vind em ook wel mooi, maar nou ja, zo statig enzo…
Ik snap dat jullie hier weinig mee kunnen, maar het is zo’n gevoel dat ik toch even graag van me afschrijf. Dus bij deze…
Eerlijk gezegd denk ik ook wel dat het allemaal meevalt als hij helemaal is ingemaakt en aangepast is aan mijn figuur. Hij was ook wel wat te groot. Het voelde een beetje als een verkleedpartijtje.
Ik moet ook sieraden erbij kopen. In die winkel kostte een leuk kettinkje al 150 euro’s, dus die haal ik zelf wel in de kleur erbij!
liefs
