Oh deze topic niet meer gezien…
Maar het ging allemaal redelijk. Manlief was echt ziek, flinke buikgriep, hele nacht in de weer. Is even meegeweest naar gemeentehuis om daarna snel weer naar huis te gaan en zijn bed in te duiken. Dit was voor mezelf echt een domper op de dag. Ik kwam smorgens bij de kapster (had Jurian meegenomen want die laat je niet bij een zieke papa achter) en toen zeiden ze … zin in vandaag? Begon ik prompt te janken 
… Maar voelde me even erg zielig. Nooit is papa vrij/thuis en nu zo’n gezellige dag en dan ziek! Hij is ook tot 2e pinksterdag ziek geweest!!
Met Jurian ging het verder prima… alleen hard brullen toen hij door opa en oma werd meegenomen om te gaan logeren. Dan breekt je moederhart ook wel even hoor… je hebt dan beetje het gevoel alsof je hem dump. Maar later belde ze dat het prima ging met hem en dat hij lief aan het spelen was…
Miste hem zelf ook … vond het vreemd om zonder hem te gaan slapen. Ben gewoon even op zijn kamer gaan kijken … de knuffels die er staan goed gelegd en gewoon even geroken aan zijn bedje … hormonen? of heeft stiekem elke moeder dat
