Ja de 1000ste topic over het peuterpuber gedrag. Maar ik weet hetsoms echt niet meer wat dan wijsheid is.
Jurian luister(de) altijd goed naar me. Moest hij bijv speelgoed opruimen dan deden we dat samen zonder mopperen. Maar nu… al 2 dagen achtereen dat hij NIET luistert. Wat ik ook zeg wat ik ook doe. In gedachten denk ik zelf moet ik dit doen of dat doen? Maar ik weet het niet.
Bijv vanmorgen. Kom Jurian even meehelpen opruimen. NEE roept hij. Ik zeg pardon. Weer een NEE heel duidelijk, en een grijns op zijn gezicht. Ik vertellen dat mama daar niet van gediendt is en dat we het samen even opruimen. Kunnen we daarna lekker broodje gaan eten. Maar meneer weigerde!! Voor straf op de trap. Vond hij ook niet erg. Dit heeft zich verschillende keren herhaald. Ook gewoon omdat ik een andere straf wist te verzinnen (gelijk naar bed zonder eten vond ik niet ok). Ook probeerde ik het op een andere manier te brengen zoals kom doen we het samen en dan wie het snelst is… Maar ook dit hielp niet. Toen gezegd dat mama helemaal niet meer meehelpt en Jurian het dus alleen moest doen. Ook dit zonder resultaat.
Dus mama stond het huilen even nader dan het lachen gewoon omdat ik even radeloos was dat hij niet luisterde en de straffen hem niet interreseerde …
Wat is dan wijsheid? Wat moet ik dan doen? Negeren helpt ook niet… want hij riep mama. Ik gezegd mama praat niet met je tot je alles opgeruimd heb… dit 15minuten volgehouden maar meneer deed NIKS opruimen!