Jongens van 3 jaar

[mamaKim]

… kunnen echt het bloed onder je nagels vandaan halen zeg. Tjonge jonge, wat is dat vermoeiend. Elke dag strijd om aan te kleden. Hij kan dit zelf, maar weigert dit, dus loopt hij liever de hele dag in zijn ondergoed. Wat ik ook zeg, probeer, dreig, hij doet het niet. Hij zegt geen nee, maar zegt juist oke, en gaat dan spelen. Tot dat ik boos wordt en mega geirriteerd. Daarna gerust gooien met de deuren en het traphekje omdat hij iets niet mag… niet 1 x maar vaak!
Grote mond is ook zoiets. Je krijgt vanalles terug. Ik was Thije naar bed aan het doen, en vertelde dat als ik terug kwam ik de klei mee zou nemen, dan gingen we samen kleien. Hij schreeuwen naar boven, dus ik zei “Luca hou je mond, ik kom zo naar beneden”. Hou zelf je mond riep hij!! Kwaad dat ik was!! Kom ik na een uitbrander (op de knieen, dat wel, maar niet zo rustig, ben ook niet perfect hoor) beneden met de klei, heeft meneer de muur ondergetekend…
En dat allemaal in een ochtend… was er helemaal klaar mee. Hem in een hoek gezet, ik naar de schuur om te kijken of we nog verf hadden voor de muur. Hoorde ik hem vanuit de kamer schreeuwen dat hij het zat was… nou als er 1 is die het zat is dan ben ik het wel! Dus hem verteld dat ik hem even niet wilde zien en horen. Hadden geen verf meer, dus schrobben maar, de computer gepakt en dit gaan typen… ondertussen zijn we allebei weer rustig en kan ik het weer relativeren. Wilde alleen even niet met hem kleien, want als jij niet lief bent tegen mama, dan ben ik ook niet lief tegen jou… hij speelt nu ruim 20 minuten alleen met de klei, wat voor hem aardig wat is, dus ga zo maar even mee doen. Maar zucht… wat zijn die peuterpubers soms vervelend. Maar goed, er zijn ergere dingen (zie ander bericht). Sorry voor deze klaagtopic, maar moest even mijn hart luchten voordat er gewonden vallen
Iemand nog tips!!!

[Sje]

Schrale troost misschien maar meisjes van 3 jaar kunnen ook heel goed al het bloed onder je nagels vandaan halen!

Sterkte met de pittige kleine man!

Groetekes, Sje

[Marlala]

O fijn… als dit me te wachten staat… oei oei oei.
Hahaha! Ik kan er nu nog om lachen, maar zelfs dat ettertje van bijna 2 haalt me al 't bloed onder de nagels vandaan!

Geen tips verder… snorry…, maar wens je er heel veel succes mee!!

[lon1306]

Hoi,

Meiden van drie zijn netzo erg zo niet erger dan jongens. Die van oons had voordat ze ziek werd ook zo haar trekjes waarvan je dacht als je nu niet op houd dan stop ik je in bed en doe ik de deur op slot bijwijze van spreken dan. Negeren bij niet gevaarlijk gedrag en verder straffen wanneer het echt niet langer kan en dat streng volhouden zorgde er bij ons voor dat ze iets minder de bleod onder de nagels vandaan haalde.
Het is puur grenzen verkennen. Ze ga over een jaar de grote boze wereld in van de basisschool en dit is nog even een probeer jaar van hoever kan ik gaan wat is acceptabel enzv.

sterkte en even volhouden ik denk dat als alles weer echt oke is bij ons dat we er ook weer tegenaan moeten.

Kortom je staat er niet als enige voor.

Groetjes

lon106

[mamavansophie]

Als hij zijn pyama niet verwisslen voor kleding, laat je hem toch gewoon eens in zijn pyama naar school gaan??? Dat vinden ze niet leuk hoor. En dan heb je kans dat ze het nooit meer doen. Zal wel veel reacties krijgen, maar ja, jammer dan… Het is goed bedoelt.

lfs Sonja

[Sje]

Die neiging zou ik inderdaad ook hebben: dan maar in pyjama op pad! Net zo makkelijk! Onze meiden hebben een periode gehad dat ze alleen maar rokjes en jurkjes aan wilden. Als het aan hen had gelegen had ik elke ochtend met die 2 moeten onderhandelen om ze wel in een lange broek te krijgen. Maar ik ben gekke Henkie niet, ik ben nog altijd de baas over (destijds) 2 peuters!

Dus wilden ze geen lange broek aan, prima dan ga je maar in je onderbroek en je shirt mee! Dan wisten ze niet hoe snel ze die broek wel aan moesten trekken! Het was heel snel over met dat gezeur elke ochtend over kleding! Heel enkele keer willen ze nog weleens proberen te zeuren, maar ik geef dan gewoon geen antwoord en ga gewoon door waar ik mee bezig ben. Dan druipen ze af.

Ik denk dat je meer moet gaan negeren. Wil-ie per se in zijn ondergoed lopen, prima toch?! De lol is er voor die kleine man snel vanaf als jij er geen aandacht aan besteedt. Hij is je gewoon uit aan het proberen.

Groetekes, Sje

[mamaKim]

heb ik ook gedaan, in ondergoed naar beneden. Heb nog niet de verwarming aan, dus het is sochtends best koud daar! Dus wilde al snel zijn kleren aan. Moet me er gewoon niet zo over opwinden, of aan irriteren. Maar soms lukt dat gewoon niet… Volgend jaar naar school! Ik weet dat ze het eerste jaar ook nogal vervelend kunnen zijn, krijg regelmatig klagende ouders bij me, dus ik ben voorbereid!! En dan is Thije 2… gaan we opnieuw beginnen hahahaha. Dat wordt me er ook eentje, die kan je nu al aankijken met een blik “ik weet dat het niet mag maar ik doe het lekker toch”.

[Sje]

Kan me voorstellen dat je je er alsnog aan irriteert ook al probeer je zoveel mogelijk te negeren. Op een gegeven moment breekt het je toch van tijd tot tijd op. Herkenbaar.

Groetekes, Sje

[mamaKim]

fijn om te horen dat het herkenbaar is! Je weet dat je niet de enige ben, maar soms lijkt dat wel zo he…
Dat piepen en huilen, hoort dat ook bij de pubertijd? Als iets even niet gaat zoals het moet dan is het huilen en piept hij "ik kan het niet!!!"
zik blijf erop hameren dat hij altijd naar me toe kan komen als iets niet lukt, maar dat hij het gewoon moet vragen of ik hem wil helpen. Ook aan tafel is het savonds snel huilen, terwijl we echt niet zo streng zijn met eten. Wil hij niet eten, prima, tenzij hij alleen de lekkere dingen eet en de groenten laat staan… nou drama!

[Sje]

Ik heb er hier een van 4 rondlopen en zodra er iets niet lukt begint ze te huilen. Ze weigert in dat geval ook om hulp te vragen. Gewoon kei-koppig is ze.

Inmiddels zijn we wel een stapje verder met haar:

• zodra ze zomaar begint te huilen als er iets niet lukt, kan ze op de gang gaan zitten tot ze klaar is met huilen en dan kan ze terug de huiskamer in komen om te vragen of we haar willen helpen.
• als we weten dat ze iets wel kan en ze weigert het zelf te doen omdat ze er op dat moment te lui voor is, dan krijgt ze van ons te horen “van proberen kun je leren”. Dat wil nog weleens helpen.

Ze heeft er ook een handje van, als ze eenmaal om hulp vraagt om dat heel zeurig te vragen. Dodelijk vermoeiend! Dan zeg ik op dezelfde zeurige toon “ik versta er niks van” en dan kan ze wel ineens normaal praten. Kom zeg, we zitten niet in een bejaardentehuis vol met ouwe zeursokken! We zijn een jong gezin!

Het gaat bij ons vooral om dingen als aan- en uitkleden. Vooral 's ochtends heeft ze geen zin om op gang te komen en ze zou het liefst willen dat wij haar helemaal omkleden van pyjama naar gewone kleren. En dat weigeren we. Ze wordt in januari 4 en dan zal ze het op school met de gymles ook zelf moeten kunnen. Dus als ze 's ochtends al meteen begint te piepen bij het omkleden dan doen we haar slaapkamerdeur dicht en ze weet inmiddels precies wat dat betekent: zelf regelen want wij doen niks. 9 van de 10 keer komt ze dan binnen 10 minuten aangekleed naar de badkamer. Ze kan het dus dondersgoed!

Het is dus puur gemakzucht van die kleine mop en wij laten niet met ons sollen. Je moet het zo jong mogelijk bij de wortel afhakken anders heb je over een paar jaar een veel groter probleem.

Alle sterkte met de kleine man.

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 03 Oct 2008 22:06:55

[mamaKim]

echt zoooooo herkenbaar! Luca heeft dat ook sochtends. Dus dacht ik ook van de week, ik moest toch nergens heen, je zoekt het maar uit! Heb tegen hem gezegd dat hij zich nu moest aankleden, na 20 x gezegd te hebben. Heb de deur toen ook dicht gedaan. 10 minuten later was hij nog bloot, stond alles wat eerst links stond rechts en andersom. 10 minuten later had hij in zijn bed geplast (expres) en nog eens 5 minuten later had hij in zijn bed gepoept, ik was zoooooo boos!
Maar ik geef niet op! Zo te horen hanteren we dezelfde regels, want zo doen wij het ook! Nou ja, dan zou het wel loslopen… duidelijk blijven dus… nou ga mijn best doen!!!

[Lies33]

Wat herkenbaar!!!
Het leek of ik een verhaal over Lucas aan het lezen was. Hoewel het een lieve schat is en ik ontzettend veel van hem houd, kan hij me soms ook het bloed onder de nagels vandaan halen.
Het is dan gemakkelijk gezegd dat je het moet negeren, maar dat lukt niet altijd.

Laatst zette ik Lucas in de gang, na 2 minuten haalde ik hem op, blijft meneertje doodleuk zitten. Met andere woorden: ik had hem er niet mee (arghhhhhhh).

Klintk misschien streng, maar ik ga geen 10x waarschuwen.
Ik zeg het 1 keer, dan waarschuw ik hem 2x en luistert hij dan nog niet dan gaat hij op de gang of ik ga weg.
Lucas heeft naderhand trouwens wel altijd door dat hij verkeerd was. Als ik hem ophaal van de gang leg ik hem kort uit waarom hij daar staat/zit.
Hij moet dan ook zeggen sorry, dan geven we elkaar een knuffel en een kus.

groetjes, Liesbeth

[mamaKim]

ja, luca heeft ook wel door waarom hij op de trap moet zitten, gelukkig maar!!

Het gaat hier al wat beter gelukkig. Aankleden gaat al stukken beter. We laten hem savonds nu ook nog even opblijven, terwijl thije al naar bed is. Dat vindt hij erg bijzonder en gezellig, maar dat moet hij wel verdienen! En daar doet hij erg zijn best voor.